اثربخشی آموزش مهارت فرزندپروری مثبت (Triple P) بر کیفیت رابطۀ مادر-کودک، خودکارآمدی والدگری و کنترل عواطف مادران دارای کودکان طلاق (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
پژوهش حاضر با هدف تعیین میزان اثربخشی آموزش مهارت فرزند پروری مثبت بر کیفیت رابطه مادر-کودک، خودکارآمدی والدگری و کنترل عواطف مادران دارای کودکان طلاق انجام شد. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری 30 نفر از مادران دارای کودکان طلاق بودند که به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت گمارش تصادفی در دو گروه 15 نفری کنترل و آزمایش قرار گرفتند. داده ها با استفاده از پرسشنامه های خودکارآمدی والدگری، کیفیت رابطه مادر-کودک و کنترل عواطف گردآوری شدند. برنامه فرزندپروری مثبت در 8 جلسه به صورت گروهی برای گروه آزمایش اجرا گردید و بر روی گروه کنترل مداخله ای صورت نپذیرفت. دو گروه در پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری (فاصله یک ماهه) شرکت نمودند. نتایج تحلیل واریانس حاکی از آن بود که گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل پس از مداخله کنترل عواطف بیشتری نشان دادند و همچنین کیفیت رابطه مادر-کودک در گروه آزمایش بهبود یافت. برنامه فرزند پروری مثبت همچنین منجر به ارتقاء خودکارآمدی والدگری مادران شد. بنابراین می توان نتیجه گیری کرد که از این برنامه جهت کمک به مادران دارای کودکان طلاق در راستای کیفیت رابطه مادر-کودک، خودکارآمدی والدگری و کنترل عواطف استفاده کرد.Effectiveness of positive (TRIPLE P) parenting skill training on mother-child relationship quality, parenting self-efficacy and Affective control in the divorced mothers with children
This research was conducted to determine the effectiveness of positive parenting skills training in the quality of mother-child relationship, parenting self-efficacy, and affective control in mothers with divorced children. Its method was quasi-experimental involving a pre-test, post-test, and a follow-up plan with the control group. The population included 30 mothers with divorced children, selected through convenience sampling. The mothers were randomly classified into two control and experimental groups with 15 participants each. The data were collected using Parenting Self-Efficacy, Mother-Child Relationship Quality, and Affective Control Questionnaires. Then, the positive parenting skills program was performed for the experimental group within 8 team sessions, but no intervention was performed for the control group. Both groups participated in the pre-test, post-test and follow-up (with a one-month interval) plan. Based on variance analysis, the participants in the experimental group showed more affective control than those in the control group following the intervention and the quality of mother-child relationship was also improved in the experimental group. Moreover, positive parenting skills training led to maternal parenting self-efficacy. Therefore, it is concluded that this program can be used to help the mothers with divorced children to improve the quality of mother-child relationship, parenting self-efficacy, and affective control.
تبلیغات
