صنعت بانکداری تحت تاثیر تحول اقتصادی، توسعه اینترنت و نوآوری های مالی است. از همین رو صنعت بانکداری نیازمند تحول فوری و جست و جوی راه های توسعه جدید می باشد. از سوی دیگر فناوری زنجیره بلوک یک فناوری تحول آفرین است که موجب تغییر در مدل های کسب وکار می شود. با استفاده از معماری نرم افزار توزیع شده و رایانش پیشرفته، زنجیره بلوک می تواند شیوه تبادل اطلاعات بین کنشگران زنجیره را تغییر دهد. از همین رو هدف این پژوهش شناسایی عوامل موثر بر پذیرش و به کارگیری فناوری زنجیره بلوک در صنعت بانکداری ایران می باشد. این پژوهش کاربردی و از نوع روش توصیفی همبستگی است. مدل تئوری یکپارچه پذیرش و استفاده از فناوری به عنوان مدل نظری پژوهش به کار گرفته شد. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه کارکنان صنعت بانکداری در شعب شیراز می باشد. برای تحلیل داده ها از معادلات ساختاری و نرم افزار اسمارت پی ال اس استفاده شد. نتایج نشان داد که انتظار عملکرد، انتظار تلاش، تاثیر اجتماعی و عوامل فردی تاثیر معناداری بر نیت استفاده از فناوری زنجیره بلوک دارند. همچنین عامل آخر و مهم تاثیر مثبت عامل نیت رفتاری بر کاربری واقعی فناوری زنجیره بلوک بود. در نهایت در نظام بانکداری ایران به کارگیری فناوری زنجیره بلوک به عنوان راهی برای رفع محدودیت های اقتصادی و پرداخت-های تجاری مورد پذیرش قرار می گیرد.