در بیشتر موارد سادگی از پیچیدگی نتیجه ی بهتری می دهد. در سایر سبک های عکاسی شلوغی و کمبود نظم قابل توجهی مشاهده می شود. سبک مینیمالیسم دیدی متفاوت و تازه به بیننده می دهد و همین عامل موجب خاص بودن این سبک شده است. آنچه این سبک را از سایر سبک ها متمایز می کند، حذف جزئیات، عدم آشفتگی، وجود فضای تنفس، استفاده مینیمالیستی و هوشمندانه از عنصر رنگ و انتخاب پس زمینه و ترکیب بندی ساده می باشد. در برخی موارد با ترکیب بندی المان ها می توان تصاویر بی نظیری را خلق کرد. گاهی نیز با ایجاد یک فضای بدون جزئیات می توان عکسی چشم نواز گرفت. با حذف بی نظمی ها، جزئیات غیرضروری و عناصر فرعی می توان به نگاه بیننده جهت داد و توجه او را به یک سوژه ی خاص جلب کرد. در واقع در این صورت بیننده راحت تر درک می کند که تمرکز اصلی عکاس روی چه موضوعی بوده است و عکاس از خلق این عکس چه هدفی داشته است. عکاس مینیمالیست تلاش می کند تا با ساده گرایی، درک مفهوم عکس را برای بیننده ساده تر کند. بنابراین عکاسی مینیمال، سبک ساده گرایی هنر عکاسی است.