عطیه نتاج مجد

در بیشتر موارد سادگی از پیچیدگی نتیجه ی بهتری می دهد. در سایر سبک های عکاسی شلوغی و کمبود نظم قابل توجهی مشاهده می شود. سبک مینیمالیسم دیدی متفاوت و تازه به بیننده می دهد و همین عامل موجب خاص بودن این سبک شده است. آنچه این سبک را از سایر سبک ها متمایز می کند، حذف جزئیات، عدم آشفتگی، وجود فضای تنفس، استفاده مینیمالیستی و هوشمندانه از عنصر رنگ و انتخاب پس زمینه و ترکیب بندی ساده می باشد. در برخی موارد با ترکیب بندی المان ها می توان تصاویر بی نظیری را خلق کرد. گاهی نیز با ایجاد یک فضای بدون جزئیات می توان عکسی چشم نواز گرفت. با حذف بی نظمی ها، جزئیات غیرضروری و عناصر فرعی می توان به نگاه بیننده جهت داد و توجه او را به یک سوژه ی خاص جلب کرد. در واقع در این صورت بیننده راحت تر درک می کند که تمرکز اصلی عکاس روی چه موضوعی بوده است و عکاس از خلق این عکس چه هدفی داشته است. عکاس مینیمالیست تلاش می کند تا با ساده گرایی، درک مفهوم عکس را برای بیننده ساده تر کند. بنابراین عکاسی مینیمال، سبک ساده گرایی هنر عکاسی است.

موزه های سراسر جهان، بخشی از هویت هر کشوری را در عرصه های هنری، علمی، فرهنگی، اجتماعی و سیاسی مشخص می کنند. حفاظت و نگهداری از آثار تاریخی، امری کاملأ ضروری است؛ چون، آثاری که توسط گذشتگان ، طی سالیان متمادی، خلق شده و تکامل بخشیده شده است، زیربنای آینده ی انسان ها را تشکیل می دهد؛ بطوریکه عمده وظایفِ نسل های مختلف؛ چون، پیشینیان، حفاظت و شناختِ اساسیِ آثار تاریخی و در نظرگرفتنِ مکانِ مناسب برای چنین آثار می باشد. در این مقاله سعی شده است که شباهت ها و تفاوت های عملکردِ موزه بابل و موزه ایران باستان مطالعه شود. پژوهش به روش توصیفی تطبیقی در جهت نقش موزه در ارتقاء آگاهی کودکان برای حفاظت و نگهداری آثار تاریخی، از طریق گردآوری اطلاعات کتابخانه ای، اسنادی و میدانی صورت گرفته است. اهدافِ تحقیقِ حاضر بر این است که با ارائه ی طرحِ نوین، هم آثار تاریخی را برای کودکان، با مفهوم نموده و هم با آموزش های لازم، آنها را در حفاظتِ آثار باستانی، ترغیب و تشویق کرده تا این آموزش ها در ذهن آنها ریشه دوانیده و در افکار، رفتار، کردار و اعمالشان متبلور گردیده و در انتقال دانستِ خود به نسل های بعدی مبادرت ورزیده تا دنیا را جایی برای بهتر زیستن در سایه ی میراث، هویت و فرهنگِ خود، توأم با صلحِ جهانی تبدیل کنند. منظور از کودکان عبارتند از: گروه سنی ب ( سال های آغاز دبستان- کلاس های اول، دوم و سوم) و گروه سنی ج ( تا پایان دبستان- کلاسهای چهارم، پنجم و ششم ).

نورپردازی دنیای پیچیده ای از خلاقیت و تکنیک است. نور اساس و ماهیت عکاسی است. بدون نور عکسی وجود ندارد. شناخت نور و آشنایی با نورپردازی برای عکاسان مهم است. نور ابزار اصلی کار عکاسی است و نورپردازی مهارت عکاس را نشان می دهد. منابع نور یا طبیعی هستند یا مصنوعی یا ترکیبی از این دو منبع. عکاس با شناخت فرایندها و تاثیر نور بر تولید و خلق عکس ، اصول زیباشناختی عکس را پیش بینی می کند. در این پژوهش هدف آن است که گفته شود در عکاسی از مناظر طبیعی یا عکاسیِ طبیعت شناخت اصول نورپردازی اساس کار است. عکاس در عکاسی طبیعت، با منبع نور طبیعی سروکار دارد که کنترل آن در اختیارش نیست. عکاس باید شکیبایی، دقت نظر و سرعت عمل داشته باشد تا بتواند نور پر نوسان روز یا خورشید را در اختیار بگیرد. نور روز در هر لحظه تغییر می کند لذا، عکاس باید به موقعیت های مکانی و زاویه ی تابش هر نوع نور و موقعیت زمانی خورشید آشنا باشد، حالت های خورشید را در هر موقعیت زمانی، محیطی و جوی پیش بینی کند؛ بداند در چه مکانی چه وضعیتی از تابش نور خورشید در عکس موثر است. نورپردازی از مهارت های اساسی عکاسی در بهره گیری از نور است. جهت و زاویه ی تابش خورشید به عکاس کمک می کند تا سوژه را در بهترین موقعیت نورپردازی تثبیت کند. در این پژوهش از روش پیمایشی به کارکرد انواع نور و اصول نورپردازی در طبیعت پرداخته شده است. جامعه ی آماری تحقیق، نمونه عکس های گرفته شده ای است که در آن اصول نورپردازی در طبیعت مورد استفاده قرار گرفته اند.

از جمله مهمترین مواهب الهی که در زندگی بشر از ارزش بسزایی برخوردار است، نور می باشد که یکی از ملزومات اصلی برای درک و تجربه کردن محیط و همچنین وسیله ای برای شناخت رنگ، فضا و حجم است. عکاسی از جمله علوم و هنرهایی است که به جایگاه نور در آن توجه ویژه ای شده است. در هنر عکاسی، نور یکی از اجزایی است که در کنار عناصر و مفاهیم دیگر از قبیل ساختار، نظم فضایی، رنگ و غیره.. . مطرح می شود و در عکس باید همچون یک عنصر اثرگذار نقش خود را ایفا کند. با هدایت متفکرانه نور به عدسی و با ایجاد عرصه هایی از نور و تاریکی می توان فضایی شگفت از نور را بوجود آورد. نکته اساسی در یک نورپردازی موفق و خلاق فهم چگونگی کنترل ماهرانه است به آنچه که نور تابیده یا داده می شود و آنچه در سایه می ماند. نورپردازی تنها ایجاد روشنایی محیط برای کاربردی ویژه نیست بلکه عملی است مبتنی بر اصول ایجاد تیرگی و روشنی به منظور خلق فضا، حجم و ویژگی های زیباشناسانه ی عکس. در این مقاله که با استفاده از روش مطالعه کتابخانه ای صورت گرفته، برآنیم که اثرات نورپردازی در عکاسی را مورد پژوهش قرار داده و هدف از آن بررسی نقش و تاثیر نور در عکاسی به عنوان یک اصل اساسی و مفهوم بخش م ی باشد. نتایج حاصل شده نیز نشان می دهد که بی توجهی به کارکردها و کیفیات نور در نورپردازی، مهمترین مسئله در آسیب شناختی عکس ها حرفه ای است.

طبعاً تعریف هنر از زبان آدمی بسیار نارساتر است از آفرینش آن، ولی همین نارسا هم تاکنون ناگفته و کم گفته مانده است. از این رو لازم بوده و هست که در این راستا هرچند ساده و مقدماتی، سخن گفته شود. اما به علت گستردگی حوزه ای متأثر از هنر و عوامل تأثیرگذار آن، نمی توان فرمول خاصی برای مواجهه با مقوله ها و پژوهش های هنری تعریف کرد. اما حرکت در جهت نیل به چهارچوب های مشخص و واضح برای هنر می تواند اولین قدم باشد. لذا مقاله پیش رو سعی در بررسی تاریخ عکاسی زیارتی در حرم مطهر رضوی مشهد دارد، نقاط ضعف و قوت را مورد بررسی قرار داده و جهت رفع نواقص آن نکاتی را مطرح می نماید تا به خواست خداوند متعال بتوان سهمی در ارتقای هنر عکاسی از بزرگترین مکان مذهبی ایرانیان داشت.

هرگاه به عکسی نگاه می کنیم درگیر مجموعه ای از خوانش های پیچیده می شویم، که به اندازه خود موضوع عکاسی، به انتظارات و پندارها در مورد تصویر مرتبط است. در واقع به جای مقوله ی نگریستن، که اشاره بر کنش منفعل شناخت دارد، باید تأکید کنیم که ما عکس را نه به عنوان یک تصویر، بلکه به عنوان یک «متن» می خوانیم. این خوانش (هر نوع خوانشی)، معناها و روابط پیچیده، مبهم و اغلب متناقضی میان خواننده و تصویر ایجاد می کند. عکس به واسطه ی چیزی که «گفتمان عکاسانه» زبانی رمزگانی با دستور زبان و نحو مختصّ خود خوانده می شود، معنای خود را می یابد. این زبان، به شیوه خود، همانند هر زبان مکتوب دیگری، پیچیده و غنی است و همان گونه که فکر می کردیم تاریخ و اصول قراردادی خاص خود را دارد.

عکاس ها می خواهند ردپای خود را تا حد ممکن در طبیعت کاهش دهند و با تمرین و ممارست و پشتکار، تصاویر زیبا ثبت کنند. آنها در برابر قدرت طبیعت و در برابر حیوانات ناتوان هستند. پس چرا آنها مطالعه می کنند، سفر میکنند، سختی ها را به جان میخرند که بتوانند تصویری را ثبت کنند؟ دو علت وجود دارد. اول آنکه آنها شاید با این کار به آرامش می رسند و با وارد شدن به دنیای حیوانات از زندگی پر هیاهوی شهری فرار میکنند. البته با دیدن تصاویر آنها تا حدودی می توان به روحیات آنها پی برد. برای مثال وقتی یک عکاس حیات وحش تعاملات یک حیوان ماده و فرزندش را به تصویر می کشد، می تواند به این معنی باشد که آن عکاس در آرزوی یک عشق است و یا اگر دوست دارد که رفتار جالبی را به تصویر بکشد، ممکن است که در زندگی با سختی روبرو شده باشد اما ترجیح می دهد که آن را جدی نگیرد. مورد بعدی که می تواند عکاسی حیات وحش را توجیه کند این است که در جهان پرهیاهوی ما و با گسترش شهرها، زندگی حیوانات در حال از بین رفتن و نسل بسیاری از آنها در حال منقرض شدن است. در این مقاله سعی شده تا حد ممکن اصول اخلاقی منفی و مثبت در حیات وحش را بیان کنیم و راجع به روشهای نوین عکاسی حیات وحش هم مطالبی ذکر شود. ما هرچقدر هم که اصول اخلاقی حیات وحش را بدانیم و به آنها آگاه باشیم، تا نتوانیم به آنها نزدیک شویم و تا وقتی نتوانیم عکس خوب بگیریم، پس در واقع موفق نبوده ایم. روش نزدیک شدن به حیوانات و کادربندی های خاص و خوب از مطالبی بود که برای خود من نیز چالش برانگیز بود. پس در ادامه مقاله سعی کردم تا مطالبی در مورد این دو موضوع بیان کنم تا راهگشای دوستان و علاقمندان به عکاسی حیات وحش باشد.

در عکس ظرفیت های ناشناخته ای وجود دارد که از حیث واقعیت به مراتب به آنچه رخ داده نزدیک تر از روایت های ادبی و تاریخی است. عکاسی جنگ، تاثیرات عمیقی بر افکار عمومی دارد.عکاسی جنگ طرز تلقی مردم ن سبت ب ه جن گ و نی ز نح وه ی پوش ش خب ری از س وی مطبوعات را به کلی متحول کرد. مردم معمولاً با خوان دن ی ک گ زارش در روزنام ه ت صور درستی از واقعیت های شوم جنگ پیدا نمی کنند، اما معمولاً با دیدن یک عک س ی ا ت صویر جنگی خیلی موثرتر و سریع تر به این واقعیت پی می برند. مقاله حاضر سعی دارد به بررسی عکاسی جنگ داعش با استفاده از تصویر سازی برای شکل دهی به ادراک وذهنیت اشخاص ونهادها و بازیگران از موقعیت، ویژگی ها و محتوا بپردازد. در واقع این گروه توانسته اند از خود تعریف هویتی جدیدی را ارائه و براساس همین تعریف جدید، «خود» و «دیگری،» «دوست» و «دشمن» را باز تعریف کنند در راستای بررسی چرایی این مسئله، پاسخ اصلی مقاله حاضر این است که تصاویر جایگاهی برجسته در نمایش خشونت داعش داشته و انعکاس آنها تأثیرات زیادی را بر زیست اجتماعی مردمان داشته است.

معماری سنتی از دیر باز مورد علاقه افراد زیادی قرار داشته است واشخاص بسیاری به استفاده از این سبک تمایل دارند.در معماری سنتی ایرانی از عناصر مختلفی بهره گرفته می شدتا فضایی پر از جریان زندگی و رنگ ونقش ایجاد شود مانند حوض ،کاشی های رنگی، دیوار های آجری و.....از عناصر اصلی این نوع از معماری محسوب می شد.از آنجا که معماری ایرانی کاملا هندسی است و هندسه در شکل گیری این معماری نقش بسزایی دارد و اندیشه وفرهنگ کهن ایرانیان نقش ها وشکل های هندسی هر یک نمادی از هستی و جهان آفرینش بوده اند، مانند شمسه که نماد نور و وحدانیت در هنر اسلامی جایگاه بسیار بالایی را داراست وبه عنوان نقطه مرکزی و ژرفای بینهایتی است که هستی از آن آغاز می گردد و همه عناصر ظهور وبلوغ خود را از آن جا آغاز می کنند. معماری و طراحی لباس از جمله هنرهای کاربردی هستند که می توان بیشترین تشابه را در مبانی نظری، عملکرد و زیبایی شناسی آنها شاهد بود در این مقاله سعی شده است که با رویکرد مدلینگ وفشن در منسوجات که نقوش آن برگرفته از گره چینی و معماری سنتی ایرانی بوده با مطالعه تطبیقی بین دنیای قدیم و مدرن و لباس و منسوجات پست مدرن به کاربرد این نقوش پرداخته شود.

اگرچه ثبت عناصر دنیای واقعی در سرشت عکاسی عجین شده است. امّا عکس صرفاً جهانی همسان و همانند جهان واقعی ارائه نمی کند، بلکه علاوه بر خصلت ارجاع دهندگی و بازنمایانه از قابلیت بیان گرایانه نیز برخوردار است. بنابراین هر عکس را می توان به مثابه متنی نشانه ای دانست که دلالت های متعددی را در معرض تفسیر و تأویل مخاطب قرار می دهد. هرچند عکاسی، پیوندی ناگسستنی با وجود دارد و موجودیت هر عکس در گرو ثبت لحظه، موضوع یا واقعیتی در عالم بیرون است، امّا زمانی که از خوانش و ساز وکارهای تولید معنا در عکس، سخن به میان می آید، موضوع ابعاد پیچیده و متمایزی به خود می گیرد «زیرا عکاسی، رسانه ای رمزگذاری شده است» (سونسون) در واقع عکس، صرفاً رونوشت یا رونگاری از واقعیت نیست که تنها و به سادگی رابطه این همانی را بازتاب می دهد؛ بلکه دوربین و واقعیت بیرونی، امکان مفهوم سازی را برای عکاس فراهم می سازند.

اگر بخواهیم توان عملکردی یک رسانه را در بستر تبلیغاتی مورد سنجش قرار دهیم، باید به قدرت اثربخشی آن بر تفکرات مردم در یک جامعه، به عنوان یکی از معیارهای مهم ارزشیابی، توجه کنیم. چنانچه آن رسانه بتواند با معرفی برند مورد تبلیغ، نظر مخاطبان را به سمت خرید محصولات آن برند، سوق دهد، نشانگر این نکته است که توانسته است تا رسالت تبلیغی خود را به شکلی صحیح به سرانجام برساند. در این تحقیق، هدف شناسایی تأثیرات ویژگی های بصری بیلبوردهای تبلیغاتی در بیلبوردهای تبلیغاتی فروشگاه های شهر کتاب در سطح شهرستان بابل و دستیابی به الگوی مشخصی برای سوق دادن طراحان گرافیست در جهت خلق آثاری با قدرت جلب توجه بیشتر در مخاطبان است. در این تحقیق که به روش توصیفی- پیمایشی صورت گرفته است، نخست به بحث درباره ی تعاریف و مفاهیم اولیه در حیطه ی تبلیغات پرداخته شد. در ادامه، مجموعه ای از معیارها و شاخص ها در ارتباط با طراحی بیلبوردهای تبلیغاتی استخراج گردید. البته روش این پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی بوده که به بررسی و تحلیل همبستگی روابط بین متغیرهای ویژگی های بصری بیلبوردها و ارزش ویژه برند با یکدیگر و اثر آنها بر تمایل به خرید مشتریان، پرداخته است. همچنین پنج متغیر مستقل این تحقیق، شامل «رنگ تبلیغات»، «اندازه ی بیلبورد»، «فرم یا شکل بیلبورد»، «تصویر برند یا لوگوی قرار گرفته بر بیلبورد» و «شعار یا پیام تبلیغاتی به کار رفته بر بیلبورد»، به عنوان مولفه های بصری بیلبوردهای تبلیغاتی می باشد. در پایان نتیجه ی حاصل از تحقیق نشان داد که فرض تاثیرگذاری وفاداری بر ارزش ویژه برند و همچنین تاثیرگذاری ویژگی های بصری بیلبوردهای تبلیغاتی بر وفاداری رد و باقی مفروضات تایید می گردد.

انسان های اولیه با خانه و کاشانه آشنا نبودند و تنها محل با شیی را به عنوان سرپناه فراهم می کردند تا از باد و باران در امان باشند. پس از سال ها انسان شروع به طراحی خانه و مسکن به عنوان محلی برای سکونت کرد. در مفاهیم معماری از قرنها پیش ساخت مقدس «خانه» به عنوان محلی برای آرامش و توجهات معنوی تعریف می شد، اما امروزه این مفهوم کسی نادیده گرفته شده و خانه صرفاً محلی برای آسایش شده، آسایشی که آرامش در بر ندارد. یکی از راهه ای ایجاد فضاه ای مطبوع جسمانی و روحانی در محیط زندگی، کاربرد عناصر طبیعی در طراحیها و تزئینات داخلی، به شیوه مدرن با توجه به جان دادن در چوب می باشد. با توجه به اینکه جمیت انسانی روزبه روز در حال رشد و پیشرفت است. امروزه ساختمان ها جزئی از طبیعت و محیط زیست پیرامون ما شده است که باید در جهت گسترش این محیط سعی بر آن شود که کمترین ناسازگاری و مغایرت را با محیط طبیعی داشته باشد. استفاده از چوب طبیعی به عنوان تزئین و دکوراسیون در جهت تامین کیفیت یکپارچه، از نظر اقتصادی، اجتماعی و محیطی است. چوب به عنوان متریالی تجدیدپذیر و مصالحی پایدار از پرکاربردترین عناصر در محیط اطراف ما می باشد که در عصر صنعتی بیشتر مدل های صنعتی و مصنوعی آن مورد استفاده قرار می گیرند. بطور کلی در این پژوهش سعی بر این بوده به خواص چوب، طراحیها و تزئینات داخلی، انواع چوبها، جوبهای موجود در طبیعت و قابل بازیافت برای طراحی و کاربردهای آن پرداخته شده است.

نقاشی ایران در طول دوره های مختلف تاریخی به مرور دستخوش تغییرات گشته است، در دوره قاجار به سبب ارتباط با غرب، تمایل دربار به تجربه دنیای مدرن و اشتیاق جهان غرب به شناخت دنیای شرق، نوعی دوگانگی سنتی و مدرن در بسیاری از مناسبات اجتماعی، فرهنگی و هنری جامعه نمایان شد که این روند بر وضعیت زنان و حضور آنها در عرصه های اجتماعی نیز فرض بر این بوده که این، تاثیرگذار بود. در این تحقیق، که پژوهشی است تاریخی- توصیفی و تحلیلی تحولات منجر به ارایه تصویری متفاوت از زن به لحاظ شکل ظاهری و جایگاهش در آثار هنری شده است .به علت عدم کار پژوهشی بروی تصویر زن در نقاشی های دوره ی قاجار، هدف در این تحقیق بررسی این تصاویر در دوره ی مورد نظر، به عنوان دوره ای که به علت روابط گسترده با غرب تحولی چشمگیر در آثار پدید آمده، می باشد. در این پژوهش با شناخت ویژگی ها و تحولات تصویر زن در دوره های مختلف نقاشی ایران و با استناد به برخی آثار و گاه با مقایسه ی آنها به بررسی تصاویر می پردازیم. زن در آثار دوره های نگارگری پیش از قاجار، غالبا غیر طبیعتگرایانه ترسیم می شده و ارزش، جایگاهی مثالی و اسطوره ای داشته و از نظر نوع طراحی بصری آن همچون دیگر عناصر نگاره بوده است ولی در اواخر دوره صفوی در اثر ارتباط با غرب شاهد تغییری در نوع نگرش به نقاشی و در نتیجه توجه به طبیعت گرایی در ترسیم پیکره زنان و همچنین شکلگیری آثار تک نگاره بودیم که این تغییرات منجر به ارائه تصویری نو از زن در نقاشی ایرانی گشت. در دوره قاجار، که دوره ی مورد مطالعه در این تحقیق می باشد، به علت تاثیرات شدید هنر غرب و شیوه طبیعتگرایی و تکنیکهای نقاشی غرب، نوع جدیدی از تصاویر زنان در نقاشی پدیدار شد که در اواخر این دوره آنها را بصورت واقعی در آثار می بینیم.

اگر بخواهیم هنرها را علاوه بر شاخص های ساختاری و زیباشناسی، از نظر مولفه های فرهنگی- اجتماعی و زمینه های تولید مواد و مصالح و تناسب با محیط و جغرافیا طبقه بندی نماییم ،پوشاک همانند معماری در گروه هنر های کاربردی قرار خواهد گرفت که به اعتبار ویژگی های مفهومی و محتوایی، می تواند روایتگر فرهنگ و سلیقه ها و رفتارهای هنری- اقتصادی جامعه باشد. به این اعتبار در طول تاریخ، انواع پوشاک توانسته است به عنوان یک عامل زیرساختی فرهنگی- اقتصادی در فضای مدیریتی - حکومتی جامعه تأثیر داشته باشد. که با ظهور شیوه ها و ابزارهای نوین تولید و توزیع پارچه و پوشاک ، رفته رفته بُعد اقتصادی- صنعتی بر بعد هنری- فرهنگی غلبه پیدا کرده است و جامه های سنتی در این کشاکش هنر و صنعت، رفتارهای متفاوتی داشته اند، از یک سو ،جنبه های هنری پوشاک به عنوان یک میراث فرهنگی، روایتگر فرهنگ و هنر سنتی است و از دیگر سو ، مقوله گستردگی و طیف وسیع تولید پوشاک از منظر اقتصادی و صنعتی است. یکی از سرمایه های ممتاز هنری - فرهنگی جامعه ایرانی، همین پوشاک محلی سنتی است که در این طرح به طور خاص به شاخصه های هنری پوشاک قوم کرمانج پرداخته ایم . کرمانج ها که به عنوان یک قوم کهن در سطح وسیعی از شمال شرق کشور از مرز لایین و کلات در خراسان رضوی تا بجنورد و شیروان در خراسان شمالی و مراوه تپه در استان گلستان و ... زندگی می کنند، از نظر شاخص های هنری پوشاک، دارای تفاوت های ظریفی هستند که در این طرح به پوشاک کرمانج های منطقه ای خراسان شمالی پرداخته ایم .این طرح بر اساس رویکرد علمی- فرهنگی و مبتنی بر طبقه بندی های تاریخی - تفسیری ست که سعی کرده ایم با طرح مبانی نظری پوشاک مبتنی بر فضای بومی- محلی به روایت توصیفی - تصویری ساختار های شش گانه بپردازیم. ساختار طرح پژوهشی به صورت مبانی نظری، الگوها و نمونه ها و پیوست های هنری می باشد که اهتمام شده تا همراه با تعریف هر نوع پوشاک، تصویر آن هم منظور گردد. از این منظر پوشاک را با نگرش علمی به شش قسمت (سرپوش، تن پوش ،دست پوش ،بالا پوش، پایین پوش، پاپوش ) تقسیم نموده ایم.

قالی بافی از هنرهای بومی و منطقه ای ایرانیان با سابقه ای بسیار کهن است که در آن سلیقه هنرمندان ایرانی به خوبی مشاهده می گردد.فرش یکی از مهم ترین هنرهای ایرانیان از دیر باز تا کنون بوده است که ریشه در فرهنگ و تمدن غنی ایران داشته که با طبیعی ترین علایق و عواطف و احساسات انسانی مانوس است.فرش ایرانی بدلیل استفاده از ماده خیال از محتوای هنری برخوردار است که به واسطه آن پیوند ناگسستنی با هنر های تجسمی و فرهنگ تصویری ایرانی دارد.فرش از جمله هنر هایی است که در تعامل بی واسطه با طراحان و بافندگان شکل میگیرد .با نگاهی به کتاب هایی که در این زمینه تالیف شده اند شاهکارهایی از این هنر را میتوان دید وبا مقایسه تطبیقی نقش در فرش کلاردشت و فرش ترکمن در میابیم که تناسبات و تفاوت هایی که در این داده ها و تصاویر وجود دارند منحصر به فرد میباشند .نقش و طرح در فرش دستباف کلاردشت و ترکمن متاثر از شرایط اقلیبمی و فرهنگی و تاریخی و همچنین بافت تصویری منطقه دارد و بافندگان با توجه به برداشت ها و باورهای خود نقش و طرح و رنگ خاصی را که حاوی پیام و مفاهیم آشکار و نهان هستند رابر روی بافته های خود به تصویر میکشند. این تحقیق از نوع بنیادی است و به روش توصیفی تحلیلی است. در این تحقیق تلاش شده بعد از شناسایی نقوش و طرح درقالی های کلاردشت و ترکمن ،شباهت ها و تفاوت های آنها در نقش و طرح مورد بررسی و مقایسه قرار گیرد.

با مطالعه تطبیقی میان ویژگی های کلی و موضوعات هنری دوره ساسانی و گوتیک می توان به تشابهات و مشترکات جالب توجهی در این دو دوره تاریخی در شرق و غرب پی برد. با توجه به اینکه کلیات و موضوعات هنری در این دو دور دارای مشترکاتی می باشد و تفاوتهای جزئی و قابل تاملی نیز براساس مکان و زمان دارا می باشد. پس باید تفاوت ها و شباهت های این دوره را در هنرهای تزئینی مورد بررسی قرار گرفته شود. این مسئله اصلی ترین ویزگی های هنرهای سنتی از جمله هنر سنتی ایرانی است که سنت های هنری مختص به یک شیوه خاص هنری نبوده در طی عبور از تاریک خانه هزاران ساله این سرزمین کهن به انحا مختلف هم چنان به حیات جاودانه خود ادامه داده و با توجه به اوضاع سیاسی – اجتماعی و مذهبی – فرهنگی دوران صورت آشکار یا مستتر حضور خود را اعلام می دارد. همچنین هنر گوتیک در قرن های 12 تا 15 میلادی دوره ای که عصر ایمان نام داشت پا به عرصه ی هنر گذاشت. آنچه در دوران گوتیک به وجود آمد خدای انسانی بود، خدایی که به انسان بسیار نزدیک شده بود. همچنین هنرهای به کار رفته در این دوره نیز بیشتر رنگ و بوی مذهبی دارد. در این پژوهش گرد آوری اطلاعات و اسناد در این پژوهش به روش کتابخانه ای می باشد که با بکارگیری روش توصیفی تشریحی به نتیجه رسیده است. هدف از ارائه این پژوهش، مقایسه شباهت ها و تضادها در تزئینات دوره های شرقی و دوره های غربی، کشف تزئینات در هنر و معماری شرق و غرب می باشد و همچنین به بررسی نقاط مشترک هنرهای تزئینی دوره ساسانی و گوتیک پرداخته شده است. به این منظور از هر دو دوره بناهای که دارای هنر تزئینی می باشد مورد مطالعه و مقایسه قرار گرفته شده است. نتایج به دست آمده از این تحقیق نشان می دهد که شباهت های در مورد موضوعات هنرهای تزئینی چه در نقش برجسته ها و تندیس ها و چه در شکل معماری دیده می شود و براساس مکانها و اوضاع سیاسی و اجتماعی وقت تفاوت های چشمگیری نیز در این میان می توان مشاهده نمود.

اولین و قدیمی ترین سنگ مزار حرم مطهر امام رضا (ع) حدود40 سانتی متر در 24 سانتی متر است. که در قرن ششم میلادی با خط کوفی شکسته تاریخ ولادت و شهادت امام هشتم نوشته شده است. یک سنگ قبر بسیار باارزش در موزه آستان قدس رضوی نگهداری می شود. چیزی که جالب و عجیب است ساخت اولین خانه در کنار حرم است که به زمان پناه خسرو دیلمی برمی گردد. این پادشاه به دلیل علاقه زیادی که به ساخت و ساز داشت دستور ساخت بناهای مختلف در نزدیکترین مکان به حرم مطهر دادند. گنبد طلای زیبایی که در نمای بیرونی صحن امام رضا می بینید در زمان شاه تهماسب صفوی ساخته شده. قدمت این گنبد زیبا بیش از 2 قرن است. و این قدمت ارزش این اثر گرانبها را چندین برابر کرده است. همانطور که امروزه مردم بسیاری برای دیدار از حرم امام رضا(ع) مشتاق هستند در گذشته و در بین شاهان نیز حرم امام (ع) از جایگاه ویژه ای برخوردار بود. به همین دلیل بسیاری از پادشاهان گذشته توجه ویژهای برای حرم مبذول داشته و سعی می کردند تا بهترین تزئینات و زیبایی های ممکن به مجموعه حرم رضوی اضافه کردند. در ادامه (بدنه تحقیق) به ادامه تاریخچه و تزئینات حرم رضوی می پردازیم.

عکاسی یکی از شگفت انگیزترین اختراعات بشر است که با به وجود آمدن این هنر آشنایی با این رسانه ی جدید و پی بردن به ویژگی های آن به یکی از دغدغه های افرادی که با این هنر سروکار دارند تبدیل شده است. با این که مدت زیادی از عمر این هنر نمی گذرد ولی دیدگاه ها و نقطه نظرهای متفاوت، شیوه های جدیدی را در این هنر به وجود آورده است. یکی از این شیوه ها، عکاسی مفهومی می باشد؛ در این نوع نگاه هنرمند با توجه به مفهومی که در ذهن می پروراند سعی دارد با ارائه عکس، مفهوم را به مخاطب منتقل کند و وی را به تفکر وادارد. در این میان هنرمند از ابزار بازنمایی می تواند بهره گیرد. بازنمایی شیوه ای است که پیش از این در هنرهای دیگر مانند نقاشی مورد استفاده قرار می گرفت و نقاش به بازنمایی چیزهایی که قبلاً وجود داشته اند و یا خیالی بوده اند می پرداخته است. حال سوال اصلی که این پژوهش بر مبنای آن شکل گرفته است این می باشد که چگونه از هنر بازنمایی در عکاسی مفهومی می توان بهره برد؟ لذا برای پی بردن به این مساله، در این پژوهش، آثار دو تن از عکاسان فعال در حوزه ی عکاسی مفهومی مورد توجه قرار گرفته است. بنابراین از اهداف این پژوهش بررسی نحوه ی بازنمایی در آثار سیندی شرمن و بارباراکروگر می باشد تا بتوان به شیوه ی بازنمایی در عکاسی مفهومی دست یافت. این پژوهش از نظر نوع تحقیق کاربردی و کیفی می باشد و از نظر نوع ساختار توصیفی- تحلیلی است. شیوه ی گردآوری اطلاعات مطالعات کتابخانه ای، تصویرخوانی و فیش برداری است. جامعه ی آماری این پژوهش آثار منتشر شده ی شرمن و کروگر می باشد. نتایج حاصل از پژوهش نشان می دهد، که شیوه ی بازنمایی در آثار دو هنرمند با یکدیگر متفاوت است. شرمن از چهره پردازی، گریم و طراحی صحنه بهره گرفته و کروگر از هنر گرافیک و ترکیب آن با عوامل موثر در آن مانند نوشتار، ترکیب بندی و اولویت رنگ گذاری استفاده کرده است. براین اساس بازنمایی در عکاسی مفهومی در نازل ترین شکل از چهره پردازی و در نهایت از هنرهای دیجیتال و همچنین از ترکیب عکس با زبان می تواند بهره گیرد.

متأسفانه تاکنون تایپوگرافی در ایران معاصر به دلیل عدم شناخت طراحان گرافیک و چند و چون خط فارسی آن را در اقلام مختلف خوشنویسی و یا تمایل به شیوه ها و ملاک های زیبایی شناسی و نوع نگارش در تایپوگرافی غرب دچار مشکلات فراوانی بوده و می باشد. هرچند قصد نداریم حرکت های درست و اصولی را از جانب طراحان با تجربه و آشنا با خط ولوبسیار از درک را نادیده بگیریم. ولی شایان ذکر است که بسیاری از فعالیتهایی که تا به امروز در این رشته در ایران صورت گرفته، خصوصاً نشانه های نوشتاری، به دلیل موارد ذکر شده فاقد اصول زیبایی شناسی و قوانین نگارش خط فارسی صورت گرفته است. پیشینه خط فارسی و تلاش های صورت گرفته در روند تکامل آن باقی که سزاوار توجه بیشتری است. بررسی و تجزیه و تحلیل آثار موفق و ماندگار، بیانگر این است که هدف از تایپوگرافی ارسال هرچه مؤثرتر پیام، برقراری ارتباط لازم، ایجاد تفهیم و تفاهم نفوذ بیشتر نسبت به نوشتار عادی بوده است. بعد از گذشت سالیان، هنوز هم این اهداف کم و بیش در کار تایپوگرافی وجود دارد و هدفهایی را هم کم کم به خود اختصاص داده که این هدفها را، در مرحله اول می توان به: اهداف فرهنگی، آموزشی، پرورشی، اهداف موضوعی و اهداف اقتصادی و تجاری بخش بندی کرد. با گذشت زمان و توجه به هنر گرافیک و گسترش خدمات آن در جهت برقراری ارتباط تصویری به این قضیه توجه ویژه ای شد و کشف ظرفیت های بصری خط و در مواردی همراهی تصاویر با خط در طراحی عناوین با علاقه بیشتری دنبال شد.