هدف این پژوهش، تعیین تأثیر حساسیت محیطی بر رفتارهای زیست محیطی کارکنان با توجه به میانجی گری تلنگرهای مقایسه ی اجتماعی و سبز است. پژوهش از لحاظ هدف، کاربردی و از نوع توصیفی و با روش پیمایشی انجام شد. نمونه-آماری پژوهش 189 نفر از کارکنان سازمان محیط زیست استان سمنان است که به روش تصادفی انتخاب شدند. برای تحلیل داده ها، روش حداقل مربعات جزئی مورد استفاده قرار گرفت. بررسی ها نشان داد که ابزار اندازه گیری از روایی مناسبی برخوردار بوده و ضریب پایایی آن برای تمام سازه های پژوهش، بیشتر از 7/0 می باشد. یافته ها، حاکی از آن است که حساسیت محیطی تأثیر مثبت و معنی داری بر رفتارهای زیست محیطی کارکنان دارد. همچنین متغیر حساسیت محیطی تأثیر مثبت و معنی داری بر تلنگر مقایسه ی اجتماعی و تلنگر سبز دارد. از طرف دیگر تلنگر مقایسه ی اجتماعی تأثیر منفی و معناداری بر رفتارهای زیست محیطی کارکنان دارد، اما تلنگر سبز تأثیر مثبت و معناداری بر این نوع رفتارها دارد. ضمن اینکه تلنگر مقایسه ی اجتماعی و تلنگر سبز نقش میانجی گری بین حساسیت محیطی و رفتارهای زیست محیطی کارکنان ایفا نمی کند. با توجه به نادیده گرفتن اهمیت تلنگرهای سازمانی می توان گفت این پژوهش نگاهی بدیع به این مقوله داشته که می تواند منجر به بروز تلنگرهای بیشتری برای بهبود و رفتارها در سازمان شود.
