یکی از مسائل مهم در زمینه شبکه های اجتماعی، مسئله اجتماع یابی است. هدف اجتماع یابی، افرازبندی شبکه به بخش هایی است که ارتباط میان اعضای شبکه در این نواحی متراکم است. به دلیل ارتباط پررنگ اعضای شبکه در این بخش ها، می توان این اعضا را متعلق به یک اجتماع دانست. تحقیقات بسیاری به توسعه الگوریتم های متعدد در حل این مسائل پرداخته اند. در این پژوهش نیز یک الگوریتم ژنتیک مبتنی بر روش تصمیم گیری چندمعیاره تاپسیس ارائه شده است. در الگوریتم پیشنهادی، عملگرهای تقاطع و جهش بر جواب هایی اعمال می شوند که روش تاپسیس به دست می دهد. برازندگی جواب ها بر اساس شاخص های پودمانگی و چگالی پودمانگی مشخص می شود. در ادامه این مقاله، کارایی الگوریتم پیشنهادی نسبت به الگوریتم ژنتیک کلاسیک و یک الگوریتم حریصانه از طریق انجام آزمایش های عددی سنجیده شد که نتایج نشان از برتری الگوریتم پیشنهادی داشت.