پژوهش حاضر با هدف پیش بینی احساس تنهایی مدیران زن بر اساس الگوهای ارتباطی زوجین و وابستگی بین فردی با نقش میانجی تعادل بین کار و زندگی صورت پذیرفت. نمونه ای مشتمل بر 300 نفر از مدیران زن شاغل در سازمان برنامه و بودجه در شهر تهران به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه الگوهای ارتباطی زوجین، پرسشنامه وابستگی بین فردی، پرسشنامه تعادل بین کار و زندگی و پرسشنامه احساس تنهایی بود. برای تجزیه و تحلیل آماری داده ها به تناسب از آزمون معادلات ساختاری، همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون استفاده شد. نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون نشان داد الگوهای ارتباطی زوجین و وابستگی بین فردی به شکل معناداری احساس تنهایی مدیران زن را پیش بینی می کنند (p>0/001). مقدار تاثیر غیر مستقیم الگوی ارتباطی با احساس تنهایی و وابستگی بین فردی با احساس تنهایی به دست آمد که نشان می دهد الگوی ارتباطی و وابستگی بین فردی با احساس تنهایی با واسطه گری تعادل بین کار و زندگی رابطه وجود دارد. شاخص های گرایش مرکزی و پراکندگی نمره های تعادل کار و زندگی(32/0±14/3)، احساس تنهایی(24/0±65/2) ، وابستگی بین فردی(20/0±678/2)، الگوهای ارتباطی (63/0±37/4) بوده است.
