هدف از این پژوهش، تحلیل عوامل مؤثر بر توسعه برندهای پوشاک ورزشی بود. این پژوهش به روش آمیخته اکتشافی و در دو بخش کیفی و کمّی انجام گرفت. ابزار گردآوری در بخش کیفی، مصاحبه های عمیق و نیمه ساختاریافته با خبرگان بود که براساس نتایج آن، پرسشنامه ای تهیه و در بخش کمی استفاده شد. روایی پرسشنامه را هفت نفر از متخصصان بازاریابی ورزشی تأیید کردند. پایایی پرسشنامه نیز از طریق ضریب آلفای کرونباخ 96/0 به دست آمد. جامعه آماری شامل استادان و اعضای هیأت علمی دانشکده های تربیت بدنی و دانشجویان رشته تربیت بدنی (کارشناسی ارشد و دکتری) بود. حجم نمونه براساس فرمول جامعه نامحدود تعیین شد و به روش نمونه گیری تصادفی ساده، پرسشنامه در میان 376 نفر به صورت الکترونیکی توزیع و جمع آوری شد. در نهایت داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزارهای اس پی اس اس نسخه 22 و اسمارت پی ال اس نسخه2 تحلیل و مدل پژوهش استخراج و اعتبارسنجی شد. نتایج نشان داد تنوع و نوآوری در تولید، برنامه ریزی راهبردی، انتخاب بازار هدف، رتبه بندی پوشاک ورزشی و طراحی متناسب با نیاز بازار در توسعه عمودی و به کارگیری فناوری روز در تولید محصولات نیز در توسعه افقی برند پوشاک ورزشی داخلی تأثیرگذار است. براساس مدل برآمده از پژوهش می توان گفت که به ترتیب عوامل داخلی شرکت، عوامل خارجی شرکت، عوامل مربوط به نهادهای حاکمیتی، نقش قانونی و نقش حمایتی دولت بیشترین تأثیر را بر توسعه برندهای ورزشی داخلی داشتند.