پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه ی ارتباط والد-فرزندی و ارتباط معلم-دانش آموز با انگیزه پیشرفت تحصیلی در دانش آموزان پسر پایه پنجم ابتدایی شهر اهواز انجام شد. جامعه ی آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان پسر پایه پنجم ابتدایی شهر اهواز در سال تحصیلی 98-97 بود. نمونه این پژوهش نیز 366 دانش آموز پسر بود که بر اساس جدول کرجسی و مورگان و با توجه به حجم جامعه به صورت تصادفی خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شد. در این پژوهش برای جمع آوری داده ها از پرسش نامه انگیزش پیشرفت (AMQ)، پرسشنامه ارتباط معلم- دانش آموز (2011) و مقیاس ارتباط والد-فرزند (PCRI) استفاده شد و برای تجزیه و تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه استفاده شد. نتایج همبستگی پیرسون نشان داد که بین ارتباط والد-فرزندی و ارتباط- معلم دانش آموز با انگیزه پیشرفت تحصیلی در دانش آموزان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین نتایج رگرسیون چندگانه نشان داد که از میان متغیرهای پیش بین این پژوهش، به ترتیب ارتباط مادر- فرزند، پدر- فرزند و ارتباط معلم- دانش آموز به طور معناداری انگیزه پیشرفت تحصیلی را در دانش آموزان پیش بینی می کنند و روی هم رفته 218/0 از واریانس انگیزه پیشرفت تحصیلی را در دانش آموزان تبیین می کنند.