احساس امنیت اجتماعی و عوامل مؤثر بر آن با تأکید بر نقش پلیس (موردمطالعه: مناطق 4 گانه حصار امام خمینی، شهرک ولیعصر، مزدقینه و خضر)

چکیده

پژوهش حاضر با هدف شناسایی میزان احساس امنیت اجتماعی و عوامل مؤثر بر آن در مناطق 4گانه حاشیه نشین(دیزج، حصار امام، خضر و مزدقینه) شهر همدان انجام پذیرفت. در این پژوهش، از روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی استفاده شده است. جامعه آماری این پژوهش، افراد بالای 18 سال ساکن در مناطق چهارگانه مذکور می باشند که از طریق نمونه گیری خوشه ای و با استفاده از جدول کرجسی و مورگان تعداد نمونه ها 384 نفر انتخاب گردیدند، لیکن جهت ضریب اطمینان بیشتر تعداد نهایی نمونه ها 402 نفر انتخاب شدند. جهت جمع آوری داده های موردنیاز، از پرسشنامه محقق ساخته احساس امنیت اجتماعی استفاده شده است که برای تعیین روایی آن از روایی محتوایی و برای به دست آوردن پایایی از ضریب آلفای کرونباخ بهره گرفته شد که مقدار آن در پرسشنامه مذکور 81/0 محاسبه گردید. در این پژوهش جهت آزمون فرضیه ها از شاخص های آمار توصیفی و استنباطی نظیر؛ میانگین، درصد،آزمون کالموگروف- اسمیرنف، آزمون های T دو نمونه مستقل، همبستگی پیرسون و آزمون رگرسیون چندمتغیره در محیط نرم افزار spss استفاده شده است. نتایج آزمون آماری t دو نمونه مستقل نشان دهنده آن است که میزان احساس امنیت اجتماعی در مردان 36/3 و در زنان 25/3 صدم می باشد. همچنین نتایج آزمون های همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیره نشان دهنده آن است که بین متغیرهای پایگاه اجتماعی – اقتصادی، توانمندی پلیس، رفتار حرفه ای پلیس، اعتماد اجتماعی با احساس امنیت اجتماعی، رابطه مستقیم و بین احساس محرومیت نسبی با احساس امنیت اجتماعی در مناطق هدف رابطه معکوس و معناداری وجود دارد.