آموزش سبک زندگی دین محور و ارتباط آن با سطح فرهنگ پذیری زوجین (در میان خانواده ی کارکنان نیروی انتظامی)

چکیده

مطالعه حاضر با هدف بررسی رابطه آموزش سبک زندگی دین محور و ارتباط آن با سطح فرهنگ پذیری زوجین بوده است. این پژوهش توصیفی- همبستگی بوده و جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و استنباطی که شامل آزمون همبستگی پیرسون بوده، استفاده شده است. ابزار اندازه گیری در این جستار پرسشنامه ی محقق ساخته با روایی و پایایی مورد قبول و در سه محور واکنش مخاطبین، سطح ادراکات و بهبود رفتار بوده است که میان 103 نفر از مخاطبین حاضر(خانواده ی کارکنان نیروی انتظامی) در دوره های آموزشی ذکر شده که به شیوه ی تصادفی انتخاب شده بودند توزیع شد. مخاطبین گروه آزمایش، 6 دوره ی چهار ساعته برنامه ی آموزش گروهی را در بازه زمانی 9 ماهه دریافت نمودند که پس از پایان یافتن این ادوار، نتایج تحقیق موصوف نشان داد ارتباط عمیقی میان واکنش مخاطبین به آموزش های اجرا شده و ارتقا سطح معلومات آن ها با موضوع سبک زندگی دینی وجود دارد از سوی دیگر، میان تعالی سطح ادراکات و فرهنگ پذیری فراگیران همبستگی مثبتی وجود دارد؛ به طوری که می توان گفت دوره ی مذکور اثر بسزایی بر هویت فرهنگی مخاطبین ایجاد نموده است.