تغییرات محیطی و افزایش رقابت جهانی باعث افزایش اهمیت موضوع تفویض اختیار شده است. نسل کنونی سازمان ها به دنبال اثربخشی بیشتر از مجرای تفویض اختیار است زیرا این موضوع بر رضایت شغلی، هدایت کارکنان، عملکرد کارکنان، بهره وری منابع انسانی و حوزه های مختلف دیگر سازمان نیز تأثیر می گذارد ولی با این وجود در سازمان ها به نحو احسن اجرا نمی شود و در این خصوص سازمان ها با پدیده ی عدم تفویض اختیار روبرو بوده اند. هدف اصلی این پژوهش واکاوی در الگوهای ذهنی در خصوص عدم تفویض اختیار است. در همین راستا در این پژوهش به بررسی ادبیات پژوهش پرداخته شده تا بتوان الگوهای ذهنی دلایل عدم تفویض اختیار مدیران را با به کارگیری روش شناسی کیو تعریف کرد. کاربست نوع شناسی عدم تفویض اختیار در خصوص حوزه ی طراحی سازمان می تواند فهم کنونی را از این نوع شناسی ارتقا بخشد. در نهایت براساس یافته های پژوهش در خصوص الگوهای ذهنی پنج گانه (مدیران قدرت طلب، مدیران انحصارگرا یا اختاپوسی، مدیران انفعال گرا، مدیران منفی گرا و مدیران زیرساخت گرا) پیشنهادات کاربردی ارائه می شود.