با ظهور اینترنت و انقلاب فناوری اطلاعات در دهه های اخیر، نوآفرین ها (استارتاپ ها) می توانند حول ایده های نوآورانه، فرصت های جدید کسب و کار خلق کنند. از آنجائیکه نوآفرین ها با حوزه ی فناوری گره خورده اند، به یک موتور پیشران در اقتصاد کشورها تبدیل شده اند. اما نرخ بالای شکست آنها نشان می دهد که شکست بخشی از اکوسیستم نوآفرینی و اجتناب ناپذیر است و به دلیل منابع و زمان محدود نوآفرین ها، یک پروژه شکست خورده می تواند آنها را از کسب و کار خارج نماید. بر اساس پژوهش های اخیر، عمده نوآفرین ها در مراحل اولیه چرخه حیات خود آسیب پذیرتر هستند و بررسی عوامل موثر بر تاب آوری نوآفرین ها در طول چرخه حیات نوآفرینی می تواند نرخ شکست آنها را کاهش دهد. با اجرای یک مطالعه چندموردی در شرکت های پی پینگ، آچاره، اوبار و کشمون که چرخه حیات نوآفرینی را با موفقیت طی کرده اند و به اصطلاح تاب آورده اند و انجام تحلیل مضمون با نرم افزار اطلس تی، مدل تاب آوری نوآفرین در صنعت فناوری اطلاعات و ارتباطات ایران استخراج شد. یافته ها نشان می دهد مدل تاب آوری نوآفرین دارای سه بعد چالش (با مولفه های چالش محصول، بازار، تیم، مالی و قانونی)، اقدام (با مولفه های چرخش، ارزش پیشنهادی، مشتری سازی ناب، ساخت پلتفرم، اقدام درونی و اقدام محیطی) و پیشرانه گذر (با مولفه های قابلیت های کلیدی تیم و زیست بوم استارتاپ) است.