این تحقیق با هدف بررسی تأثیر هوشمندسازی مدارس بر هوش اجتماعی، هوش معنوی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان در شهرگرگان انجام گرفت. روش پژوهش توصیفی، از نوع علی- مقایسه ای است. جامعه آماری شامل دانش آموزان دبیرستان های شهر گرگان می باشد. حجم نمونه، بر اساس جدول کرجسی و مورگان، 301 نفر برآورد شد که به روش تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها، پرسش نامه هوش اجتماعی ترومسو و پرسش نامه هوش معنوی عبدالله زاده بود. پیشرفت تحصیلی نیز بر اساس معدل امتحان نهایی سال سوم دبیرستان بررسی شد. تجزیه و تحلیل داده ها به کمک نرم افزار SPSS و با استفاده از آزمون های آماری تی گروه های مستقل و ضریب همبستگی پیرسون انجام شد. یافته ها نشان داد که بین هوش اجتماعی و هوش معنوی دانش آموزان مدارس عادی و هوشمند تفاوت وجود دارد، به طوری که دانش آموزان مدارس هوشمند دارای هوش اجتماعی و هوش معنوی بالاتری بودند؛ اما، تفاوت معناداری بین پیشرفت تحصیلی دو گروه مشاهده نشد. هم چنین، یافته ها نشان داد که پیشرفت تحصیلی با هوش اجتماعی و ابعاد آن رابطه معناداری ندارد ولی با هوش معنوی و ابعاد آن همبستگی معناداری نشان داد. نتیجه آنکه حضور دانش آموزان در مدارس هوشمند می تواند موجب رشد بهتر هوش اجتماعی و هوش معنوی آنها شود.
