هدف پژوهش حاضر رابطه میزان استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی با احساس تنهایی و خیانت زناشویی در دانشجویان است. روش تحقیق توصیفی-همبستگی می باشد. جامعه آماری در این پژوهش شامل کلیه دانشجویان متأهل دانشگاه پیام نور کرمان می باشد که تعداد 100 نفر از آن ها از طریق جدول مورگان و به روش نمونه گیری تصادفی ساده به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری در این پژوهش پرسشنامه احساس تنهایی آشر، هایمل و رنشاو(1984) و خیانت زناشویی مرامی و خادمی(1392) می باشد. تجزیه و تحلیل داده ها به روش ضریب همبستگی پیرسون صورت گرفت. نتایج نشان داد بین میزان استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی با احساس تنهایی در دانشجویان رابطه معنی داری وجود ندارد (0/01
