مریم رجبیان ده زیره

هدف از پژوهش حاضر بررسی پیش بینی نگرش به مد براساس عملکرد افراد در باور های دینی، سبک های دلبستگی (ایمن، اجتنابی، اضطرابی) و ویژگی های شخصیتی می باشد. این مطالعه از نوع توصیفی−همبستگی و جامعه آماری آن شامل دانشجویان دختر متأهل و مجرد در مقطع کارشناسی در رشته های مختلف دانشگاه شهید باهنر کرمان است که از بین آنها 300 نفر به روش نمونه گیری ساده به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های نگرش به مد صفاری نیا و همکاران (1391)، عمل به باور های دینی نیلسون (1976)، سبک های دلبستگی کولینز و رید (1990) و تیپ های شخصیتی مک کری و کاستا (2020) بهره گرفته شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون رگرسیون خطی چندگانه استفاده شد. نتایج تحلیل ها نشان داد: در پیش بینی نگرش به مد از روی متغیر های عمل به باور های دینی، ویژگی های شخصیت و سبک های دلبستگی، عمل به باور های دینی به صورت معکوس توانستند نگرش به مد را در دانشجویان پیش بینی کنند. فقط ویژگی شخصیتیِ برون گرایی و سبک دلبستگی اضطراب−دوسوگرا به صورت مستقیم و ویژگی شخصیتیِ دلپذیر بودن و عمل به باور های دینی به صورت معکوس توانستند نگرش به مد را در دانشجویان پیش بینی کنند. در پیش بینی نگرش به مد از روی ویژگی های شخصیتی، ویژگی های شخصیتیِ برون گرایی و انعطاف پذیری به صورت مستقیم و ویژگی شخصیتیِ دلپذیر بودن به صورت معکوس توانستند نگرش به مد را در دانشجویان پیش بینی کنند و در پیش بینی نگرش به مد از روی سبک های دلبستگی، فقط سبک دلبستگیِ اضطراب−دوسوگرا به صورت مستقیم توانست متغیر نگرش به مد را در دانشجویان دختر کرمان پیش بینی کند.

هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر شبیه سازی تعاملی بر جو انگیزشی درک شده و خودآگاهی هیجانی دانش آموزان بود. روش پژوهش شبه آزمایشی و از نوع طرح های پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه دانش آموزان چهارم ابتدایی منطقه 12 شهر تهران در سال تحصیلی 1401-1400 بودند که 60 نفر از آن ها (30 نفر گروه آزمایش و 30 نفر گروه کنترل) با روش نمونه گیری در دسترس به عنوان نمونه انتخاب شدند. گروه آزمایش با استفاده از شبیه سازی PhET و گروه کنترل به روش سنتی در شش جلسه یک ساعته آموزش دیدند. پیش آزمون –پس آزمون دو گروه با استفاده از پرسشنامه اجرا شد. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه جوانگیزشی درک شده سرمد (1390) و خودآگاهی هیجانی کائر و همکاران (2012) بودند. تجزیه وتحلیل داده های پژوهش با آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیری صورت گرفت. یافته های پژوهش نشان داد شبیه سازی تعاملی بر جو انگیزشی درک شده و خودآگاهی هیجانی در دانش آموزان تأثیر داشت (001/0>P). شبیه سازی تعاملی بر مؤلفه های جو انگیزشی درک شده (ارتقا یادگیری توسط معلم، پیگیری مقایسه توسط دانش آموزان، نگرانی در مورد اشتباهات، تمایل به مقایسه فراگیران توسط معلم) تأثیر داشت (001/0>P). شبیه سازی تعاملی بر مؤلفه های خودآگاهی هیجانی (بازشناسی، شناسایی، تبدیل سازی، حل مسئله) تأثیر داشت (001/0>P). باتوجه به نتیجه، می توان از انواع شبیه سازی آموزشی در جهت آموزش به یادگیرندگان در دروس و مقاطع تحصیلی دیگر می توان استفاده کرد.

هدف : این پژوهش با هدف بررسی تأثیر قصه گویی دیجیتال بر خودکارآمدی و تفکر انتقادی دانش آموزان پایه دوم ابتدایی در سامانه شاد به انجام رسیده است. روش: این پژوهش یک مطالعه شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون – پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دختر پایه دوم ابتدایی شهرستان گنبدکاووس در سال تحصیلی 1400- 1399 بود که دانش آموزان پایه دوم دبستان کودکان ایران زمین روستای قزلجه ماتی انتخاب گردید. تعداد اعضای هر یک از گروه های کنترل و آزمایش 10 نفر بوده؛ که به صورت جایگزینی تصادفی در دو گروه کنترل و آزمایشی قرار گرفتند. مداخله قصه گویی دیجیتال برای گروه آزمایش انجام شد، درصورتی که گروه کنترل قصه گویی به روش سنتی بود. قبل و بعد از اجرای آزمایش پیش آزمون و پس آزمون برای دو گروه آزمایش و گواه صورت گرفت. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه تفکر انتقادی (CTD) Aو پرسشنامه استاندارد خودکارآمدی کودکان و نوجوانان (SEQ-C) استفاده شد. یافته ها: روش های آماری به کار رفته این  پژوهش شامل روش های آمار توصیفی(میانگین، انحراف معیار) و روش های آمار استنباطی(آزمون کوواریانس چند متغیره) بوده است. با توجه به نتایج تحلیل کوواریانس و میانگین های تعدیل شده و با در نظر گرفتن محدودیت های پژوهش می توان گفت قصه گویی دیجیتال بر افزایش خودکارآمدی و تفکر انتقادی دانش آموزان دوم ابتدایی در محیط برخط شاد مؤثر بوده است.

مقدمه: ازجمله مزیت های استفاده از چندرسانه ای آموزشی بالا بردن انگیزه دانشجویان برای مشارکت و همکاری، ارتقای مهارت های حل مسئله و تسهیل دستیابی به هدف است. پژوهش حاضر باهدف بررسی تأثیر چندرسانه ای آموزشی بر راهبردهای حل مسئله و هدف گرایی تحصیلی دانشجویان انجام گرفته است. روش ها: روش پژوهش آزمایشی با طرح پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه ی آماری شامل کلیه دانشجویان کارشناسی رشته مدیریت عمومی دانشگاه پیام نور آران و بیدگل در سال 97-96 می باشند که 60 نفر از آن ها به روش نمونه گیری در دسترس به عنوان نمونه انتخاب شدند و در دو گروه 30 نفره آزمایش و کنترل قرار گرفتند. گروه آزمایش 8 جلسه 1 ساعته در محیط چندرسانه ای آموزش دیدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه راهبردهای حل مسئله کسیدی و لانگ (2002) و هدف گرایی تحصیلی بوفارد و همکاران (1998) می باشد. یافته ها: یافته های پژوهش با استفاده از آزمون کوواریانس نشان داد چندرسانه ای آموزشی بر راهبردهای حل مسئله و هدف گرایی تحصیلی دانشجویان تأثیر دارد (001/0>P). چندرسانه ای آموزشی بر مؤلفه های راهبردهای حل مسئله (درماندگی، کنترل، اجتناب، خلاقیت، اعتماد، گرایش) و مؤلفه های هدف گرایی تحصیلی (تسلط هدف، عملکرد و پرهیز از شکست) دانشجویان تأثیر دارد (001/0>P). نتیجه گیری: نتایج پژوهش نشان داد چندرسانه ای آموزشی بر راهبردهای حل مسئله و هدف گرایی در دانشجویان تأثیر دارد. از این می توان از چندرسانه ای آموزشی در جهت آموزش به یادگیرندگان در دروس و مقاطع تحصیلی دیگر استفاده کرد.

هدف این پژوهش، تعیین رابطه بهداشت روانی و انضباط اجتماعی با توانمندی های فردی در اجرای مأموریت های سازمانی کارکنان نیروی انتظامی بود. این پژوهش ازنظر هدف، کاربردی و روش آن توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه کارکنان شاغل در نیروی انتظامی شهر بادرود بود که تعداد آنها 500 نفر در سال 1398 گزارش شده بود. باتوجه به جدول کرجسی و مورگان، تعداد نمونه موردنیاز 217 نفر (197 نفر مرد و 20 نفر زن) برآورد شد. برای نمونه گیری، از روش نمونه گیری تصادفی ساده، استفاده شد. ابزار گرداوری اطلاعات شامل پرسشنامه بهداشت روانی شاه محمدی (1372)، پرسشنامه انضباط اجتماعی نوذرزاده آرانی (1398) و پرسشنامه توانمندی فردی اسپریتزر (1995) بود. داده ها با استفاده از روش های آماری ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته های پژوهش نشان داد که بین بهداشت روانی با انضباط اجتماعی در اجرای مأموریت های سازمانی کارکنان نیروی انتظامی، رابطه وجود دارد (003/0>P). بین بهداشت روانی با توانمندی های فردی در اجرای مأموریت های سازمانی کارکنان نیروی انتظامی رابطه وجود دارد (001/0>P). بین انضباط اجتماعی با توانمندی های فردی در اجرای مأموریت های سازمانی کارکنان نیروی انتظامی، رابطه وجود دارد (001/0>P). بنابراین می توان نتیجه گرفت که سازمان های متولی باید نسبت به شناسایی و فراهم کردن زمینه های انضباط اجتماعی و بالابردن بهداشت روانی کارکنان اقدام نمایند که به افزایش توانمندی های فردی منجر می شود.

هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش سواد رسانه ای در پیش بینی نگرش نسبت به یادگیری الکترونیکی دانشجویان و اساتید در ایام کرونا بود. پژوهش حاضر ازنظر هدف کاربردی ازلحاظ روش تحقیق توصیفی-پیمایشی بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانشجویان و اساتید دانشگاه پیام نور کرمان بودند که 473 نفر از آن ها (366 نفر از دانشجویان و 107 نفر از اساتید) با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه نگرش به یادگیری الکترونیکی سید تقوی (1386) و سواد رسانه ای فلسفی (1393) بود. داده ها با استفاده از آزمون تی تک نمونه ای، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه تجزیه وتحلیل شدند. یافته های پژوهش نشان داد وضعیت نگرش نسبت به یادگیری الکترونیکی در بین دانشجویان، اساتید و کل نمونه پژوهش با سطح معنی داری کمتر از 05/0 به طور معنی داری بیشتر از حد متوسط (4) است (05/0 P< ). وضعیت سواد رسانه ای در بین دانشجویان، اساتید و کل نمونه پژوهش با سطح معنی داری 001/0 به طور معنی داری بیشتر از حد متوسط (3) است ( 01/0 P< ). بین سواد رسانه ای و نگرش به یادگیری الکترونیکی در دانشجویان و اساتید در ایام کرونا رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد (01/0> P ). متغیر سواد رسانه ای به صورت مثبت و معنی دار نگرش نسبت به یادگیری الکترونیکی را در دانشجویان و اساتید در ایام کرونا پیش بینی می کرد (01/0> p ، 0/81 = β ). بر اساس نتایج، می توان با برگزاری دوره های آموزشی مهارت های سواد رسانه ای دانشجویان و اساتید را جهت ایجاد نگرش مثبت نسبت به یادگیری الکترونیکی افزایش داد.

آموزش ضمن خدمت معلمان در راستای یادگیری مادام العمر یک ضرورت انکار ناپذیر برای ارتقای قابلیت ها و مهارت های مورد نیاز در دنیای در حال تغییر است. هدف از اجرای پژوهش حاضر بررسی تأثیر طرح آموزش ضمن خدمت خودخوان بر عملکرد اخلاقی معلمان مقطع ابتدائی شهر زاهدان بود. روش این پژوهش از نوع طرح های شبه آزمایشی با پیش آزمون و پس آزمون یکسان بود. جامعه آماری شامل کلیه معلمان مقطع ابتدایی شهر زاهدان بودند. نمونه آماری شامل 30 آموزگار مقطع ابتدائی بود که با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند 15 نفر از بین معلمان مجری طرح ضمن خدمت خودخوان به عنوان گروه آزمایش و 15 نفر از معلمان دارای سوابق و شرایط شغلی مشابه به عنوان گروه گواه انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه رشد اخلاقی سندگل (1390) بود. نتایج به دست آمده از این پژوهش نشان داد که، طرح آموزش ضمن خدمت خودخوان بر عملکرد معلمان مقطع ابتدائی در زمینه های امانت داری، رعایت قوانین و مقررات، همکاری و مسئولیت پذیری تاثیر دارد.

هدف از پژوهش حاضر ارزیابی و اولویت بندی مولفه های آموزش مجازی مبتنی بر شبکه ی شاد در دوران کرونا از دیدگاه دانش آموزان بود. روش تحقیق توصیفی-پیمایشی بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دوره اول متوسطه ناحیه 1 و 2 شهر اراک بود که از بین آن ها 150 نفر به روش نمونه گیری در دسترس به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای اندازه گیری آموزش مجازی مبتنی بر شبکه شاد از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد. روایی محتوایی و صوری پرسشنامه با استفاده از نظرات متخصصین تأیید و پایایی پرسشنامه با استفاده از آلفای کرونباخ محاسبه و با مقدار 72/0 تأیید شد. براساس نتایج آزمون تی تک نمونه ای از نظر دانش آموزان متوسطه میانگین مؤلفه های ویژگی های فردی یادگیرنده، میزان رضایت و علاقه به آموزش مجازی، ویژگی های مدرس و شیوه تدریس، زیرساخت و فناوری و دسترسی با میانگین بیشتر از حد متوسط (3)، مطلوب ارزیابی شدند (01/0 >P)، ولی میانگین مؤلفه ویژگی شبکه شاد با میانگین کمتر از حد متوسط (3)، مطلوب ارزیابی نشد 01/0 >P). براساس نتایج آزمون رتبه ای فریدمن بیشترین رتبه میانگین مربوط به عامل ویژگی های فردی یادگیرنده با رتبه 92/3 و کمترین رتبه میانگین مربوط به عامل ویژگی شبکه شاد با رتبه 92/1 بود. عامل های ویژگی های مدرس و شیوه تدریس (26/3)، زیرساخت و فناوری و تدریس (97/2)، میزان رضایت و علاقه به آموزش (89/2) در رتبه های دوم، سوم و چهارم قرار داشت.

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه میزان دانش عصب شناسی با رفتارهای یادگیری، عملکرد یادگیری و تفکر سطح بالا در دانشجویان می باشد. روش پژوهش توصیفی-همبستگی می باشد. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه دانشجویان دانشگاه علامه طباطبائی می باشد که 100 نفر از آن ها به روش نمونه گیری در دسترس به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه دانش عصب شناسی هوکولانو-هوزل (2002)، رفتارهای یادگیری مک درموت و همکاران (1999)، عملکرد یادگیری یانگ، کلمز و مورفی (2003) و تفکر سطح بالا سرمد و همکاران (1390) می باشد. یافته های پژوهش نشان داد بین دانش عصب شناسی با رفتارهای یادگیری رابطه منفی و معنی دار وجود دارد. بین دانش عصب شناسی با عملکرد یادگیری رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. بین دانش عصب شناسی با تفکر سطح بالا رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. نتایج نشان داد بین دانش عصب شناسی با رفتارهای یادگیری، عملکرد یادگیری و تفکر سطح بالا در دانشجویان رایطه وجود دارد. با توجه به نتایج پژوهش پیشنهاد می شود که می توان با برگزاری دوره های آموزشی و تهیه پکیج های آموزشی دانش عصب شناسی دانشجویان را افزایش داد.

هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر شبیه سازی آموزشی مبتنی بر رایانه بر مهارت های حل مسئله و توانایی شناختی دانش آموزان می باشد. روش پژوهش شبه آزمایشی و از نوع طرح های پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه دانش آموزان چهارم ابتدایی منطقه دو شهر تهران در سال تحصیلی 96-95 می باشند که 60 نفر از آن ها (30 نفر گروه آزمایش و 30 نفر گروه کنترل) با روش نمونه گیری در دسترس به عنوان نمونه انتخاب شدند. گروه آزمایش با استفاده از شبیه سازی PhET و گروه کنترل به روش سنتی در شش جلسه یک ساعته آموزش دیدند. پیش آزمون –پس آزمون دو گروه با استفاده از پرسشنامه اجرا شد. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه حل مسئله هپنر و پترسن (1982) و توانایی شناختی نجاتی (1392) می باشد. تجزیه وتحلیل داده های پژوهش با آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیری صورت گرفت. یافته های پژوهش نشان داد که بعد از کنترل اثرات پیش آزمون، بین نمرات پس آزمون دو گروه در متغیر حل مسئله و مؤلفه های آن (اعتماد به حل مسائل، سبک گرایش-اجتناب و کنترل شخصی) و متغیر توانایی شناختی و مؤلفه های آن (حافظه، کنترل مهاری و توجه انتخابی، تصمیم گیری، توجه پایدار، شناخت اجتماعی و انعطاف پذیری شناختی) تفاوت معنی داری وجود دارد اما در مؤلفه برنامه ریزی بین دو گروه تفاوت معنی داری وجود نداشت. نتایج پژوهش نشان داد شبیه سازی آموزشی مبتنی بر رایانه بر مهارت های حل مسئله و توانایی شناختی در دانش آموزان تأثیر دارد و باعث افزایش مهارت های حل مسئله و توانایی شناختی در دانش آموزان می شود.

پژوهش حاضر به منظور بررسی رابطه بین هوش معنوی و هوش هیجانی با تاب آوری، رضایت از زندگی و سلامت روان در زوجین صورت گرفت. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه زوجین شهر اهواز بود، که حداقل یک سال از زندگی مشترکشان می گذشت. حجم نمونه 125 زوج، متشکل از 250 نفر زن و مرد به تعداد مساوی که به صورت خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها در این پژوهش مقیاس هوش معنوی ( SII )، مقیاس هوش هیجانی شات ( SSREI )، مقیاس تاب آوری کانر و دیویدسون ( CD-RISC )، مقیاس رضایت از زندگی (SWLS) و مقیاس سنجش سلامت عمومی ( GHQ ) می باشند. نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون نشان داد که در پیش بینی تاب آوری، رضایت از زندگی و سلامت روان در زوجین ، متغیرهای هوش معنوی و هوش هیجانی نقش مهمی ایفا می کنند. نتایج حاصل از تحلیل کاننی نیز نشان داد که ترکیب خطی تاب آوری، رضایت از زندگی و سلامت روان به وسیله ترکیب خطی هوش معنوی و هوش هیجانی قابل پیش بینی است.

یکی از مهم ترین و اساسی ترین عوامل تعیین کننده سلامت افراد، تاب آوری است. تاب آوری باعث می شود افراد در شرایط دشوار و با وجود عوامل خطر، از ظرفیت های موجود خود در جهت دست یابی به موفقیت و رشد زندگی فردی استفاده کنند و از این چالش ها به عنوان فرصتی برای توانمند کردن خود بهره جویند. جهت ارتقای سلامت معنوی، توجه به تاب آوری به عنوان حوزه مطالعاتی اهمیت زیادی دارد. هدف اصلی این پژوهش تعیین نقش سلامت معنوی در تاب آوری دانشجویان است. روش تحقیق کمی و از نوع همبستگی بوده است. جامعه آماری در این پژوهش شامل کلیه دانشجویان شاغل به تحصیل دوره کارشناسی در دانشگاه کاشان در سال تحصیلی95-94 بوده اند که از میان 4000 نفر، 300 نفر به عنوان نمونه، با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری در این پژوهش دو پرسش نامه سلامت معنوی پولوتزین والیسون و پرسشنامه تاب آوری کانر و دیویدسون بوده است. به منظور تجزیه و تحلیل داده های پژوهش از شاخص های آماری میانگین، انحراف استاندارد، ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون استفاده گردید. نتایج نشان داد که بین سلامت معنوی و تاب آوری دانشجویان رابطه معنی دار وجود دارد(0/05 p< )، بین سلامت وجودی و تاب آوری دانشجویان رابطه معنی دار وجود دارد (0/05 p< ) و هم چنین بین سلامت مذهبی و تاب آوری دانشجویان رابطه معنی دار وجود دارد (0/05 p< ) نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که مولفه های سلامت معنوی مخصوصاً مولفه سلامت وجودی پیش بینی کننده مناسبی در تاب آوری دانشجویان می باشد (0/05 p< )

مقدمه: ادغام فناوری اطلاعات و ارتباطات در آموزش نقش مهمی در تسهیل یادگیری و بهبود مهارت ذهنی در دانش آموزان دارد. فناوری اطلاعات و ارتباطات به ویژه شبیه سازی آموزشی می تواند مزایایی برای معلمان داشته باشد و یادگیری را به خصوص در سطوح ابتدایی و دبیرستان تقویت کند. هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر شبیه سازی آموزشی مبتنی بر رایانه بر بهزیستی ذهنی و یادگیری مادام العمر در دانش آموزان می باشد. روش کار: این پژوهش کاربردی و با روش شبه آزمایشی طرح پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه دانش آموزان دوم دبیرستان منطقه 12 شهر تهران در سال تحصیلی 97-96 می باشند که 60 نفر از آن ها (30 نفر گروه آزمایش) و (30 نفر گروه کنترل) با روش نمونه گیری در دسترس به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه بهزیستی ذهنی کی یز و ماگیارمو و یادگیری مادام العمر وتزل و همکاران می باشد. یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد بعد از کنترل اثرات پیش آزمون، در متغیر بهزیستی ذهنی با (025/0 > P ، 02/106 = F ) و در متغیر یادگیری مادام العمر (025/0 > P ، 59/154 = F ) تفاوت معنی داری بین دو گروه آزمایش و کنترل وجود داشت و می توان گفت شبیه سازی آموزشی در بهبود بهزیستی ذهنی و یادگیری مادام العمر دانش آموزان مؤثر بوده است. بعد از کنترل اثرات پیش آزمون، در بهزیستی هیجانی با (016/0 > P ، 85/8 = F )، بهزیستی روانشناختی با (016/0 > P ، 79/86 = F ) و بهزیستی اجتماعی با (016/0 > P ، 16/84 = F ) تفاوت معنی داری بین دو گروه آزمایش و کنترل وجود داشت و می توان گفت شبیه سازی آموزشی در بهبود مؤلفه های بهزیستی ذهنی دانش آموزان مؤثر بوده است. بعد از کنترل اثرات پیش آزمون، در باورهای مرتبط با یادگیری و انگیزش با (016/0 > P ، 34/76 = F )، مهارت جست وجو اطلاعات با (016/0 > P ، 60/36 = F ) و توجه به صلاحیت فردی با (016/0 > P ، 38/52 = F ). تفاوت معنی داری بین دو گروه آزمایش و کنترل وجود داشت و می توان گفت شبیه سازی آموزشی در بهبود مؤلفه های یادگیری مادام العمر نیز مؤثر بوده است. نتیجه گیری: نتایج پژوهش نشان داد شبیه سازی آموزشی مبتنی بر رایانه بر بهزیستی ذهنی و یادگیری مادام العمر در دانش آموزان تأثیر دارد و باعث افزایش بهزیستی ذهنی و یادگیری مادام العمر در دانش آموزان می شود.

مقدمه: استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی به عنوان یکی از ابزارهای نوین فناوری های اطلاعات و ارتباطات در سال های اخیر با استقبال چشمگیری مواجه شده است. شبکه های اجتماعی مجازی در زمینه های مختلف سیاسی، اجتماعی، فرهنگی، آموزشی و ... کاربرد دارد. در آموزش، دانشجویان به طور فزاینده ای از سایت های شبکه های اجتماعی برای ایجاد و حفظ روابط اجتماعی و حمایت از شیوه های یادگیری غیر رسمی و فعالیت های یادگیری استفاده می کنند. پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه بین میزان استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی با اشتیاق و درگیری تحصیلی در دانشجویان انجام شده است . روش کار: پژوهش حاضر از لحاظ هدف کاربردی و از نظر روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان دانشگاه علامه طباطبائی تهران می باشد که در سال 96-95 مشغول به تحصیل بودند و با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی هدفمند 300 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. جهت جمع آوری داده های مورد نیاز از پرسشنامه های اشتیاق و درگیری تحصیلی استفاده شد . یافته ها: تجزیه و تحلیل داده ها به روش رگرسیون چند متغییری و ضریب همبستگی پیرسون صورت گرفت. نتایج نشان داد بین میزان استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی با اشتیاق تحصیلی و درگیری تحصیلی رابطه وجود دارد (01/0 .(P ˂ بین میزان استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی و مؤلفه های درگیری تحصیلی (درگیری شناختی، رفتاری و انگیزشی) رابطه مثبت و معنی داری (01/0 (P ˂ وجود دارد. همچنین بین میزان استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی و مؤلفه های اشتیاق تحصیلی (اشتیاق شناختی، عاطفی و رفتاری) رابطه مثبت و معنی داری (01/0 (P ˂ وجود دارد . نتیجه گیری: استفاده از تکنولوژی به ویژه استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی موجب درگیری تحصیلی یادگیرنده، افزایش انگیزه، اشتیاق و مهارت یادگیری دانشجویان، قابلیت گسترش سریع محتوای درسی و دسترسی آسان برای همه افراد، ارائه مواد درسی شخصی شده/ انفرادی می شود و می توان از شبکه های اجتماعی مجازی در آموزش و یادگیری دانشجویان در جهت بهره گیری از مزایای آن استفاده کرد .

پژوهش حاضر به منظور تعیین تأثیر آموزش راهبردهای خودتنظیمی بر رویکردهای یادگیری سطحی، عمیق و راهبردی دانش آموزان دختر پایه اول متوسطه شهر یزد انجام شد. روش پژوهش شبه آزمایشی با طرح پیش-آزمون و پس-آزمون بود. به همین منظور نمونه ای به حجم 57 نفر با روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای از بین دانش آموزان دختر سال اول دبیرستان شهر یزد انتخاب شدند و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. پس از 12 جلسه آموزش راهبردهای خودتنظیمی، اطلاعات مربوط به رویکردهای یادگیری با استفاده از پرسشنامه رویکردهای یادگیری انتویسل و رامسدن (2000) جمع آوری شد. نتایج پژوهش نشان داد1)بین میانگین نمرات رویکرد یادگیری سطحی دو گروه در مرحله پس آزمون، تفاوت معناداری مشاهده می شود، بنابراین میانگین تعدیل شده نمرات پس آزمون رویکرد یادگیری سطحی در گروه آزمایش (با اندازه اثر 28/.)، پایین تر از میانگین تعدیل شده نمرات پس آزمون رویکرد یادگیری سطحی در گروه گواه است. 2)بین میانگین نمرات رویکرد یادگیری عمیق دو گروه در مرحله پس آزمون، تفاوت معناداری مشاهده می شود. بنابراین، میانگین تعدیل شده نمرات پس آزمون رویکرد یادگیری عمیق در گروه آزمایش (با اندازه اثر 50/.)، بالاتر از میانگین تعدیل شده نمرات پس آزمون رویکرد یادگیری عمیق در گروه گواه است. 3)بین میانگین نمرات رویکرد یادگیری راهبردی دو گروه در مرحله پس آزمون، تفاوت معناداری مشاهده می شود. بنابراین، میانگین تعدیل شده نمرات پس آزمون رویکرد یادگیری راهبردی در گروه آزمایش (با اندازه اثر 47/.)، بالاتر از میانگین تعدیل شده نمرات پس آزمون رویکرد راهبردی در گروه گواه است. بنا بر نتایج پژوهش می توان نتیجه گرفت که آموزش راهبردهای خودتنظیمی می تواند باعث ارتقای رویکردهای یادگیری سطحی، عمیق و راهبردی دانش آموزان اول دبیرستان شود.

هدف پژوهش حاضر رابطه میزان استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی با احساس تنهایی و خیانت زناشویی در دانشجویان است. روش تحقیق توصیفی-همبستگی می باشد. جامعه آماری در این پژوهش شامل کلیه دانشجویان متأهل دانشگاه پیام نور کرمان می باشد که تعداد 100 نفر از آن ها از طریق جدول مورگان و به روش نمونه گیری تصادفی ساده به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری در این پژوهش پرسشنامه احساس تنهایی آشر، هایمل و رنشاو(1984) و خیانت زناشویی مرامی و خادمی(1392) می باشد. تجزیه و تحلیل داده ها به روش ضریب همبستگی پیرسون صورت گرفت. نتایج نشان داد بین میزان استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی با احساس تنهایی در دانشجویان رابطه معنی داری وجود ندارد (0/01

زمینه و اهداف: هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه بین میزان استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی و راهبردهای یادگیری خودتنظیمی در دانش آموزان اول متوسطه (دختر) شهرستان کاشان است. روش بررسی: این پژوهش ازلحاظ هدف، کاربردی است و ازنظر روش تحقیق، توصیفی از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری شامل ۲۰۵ نفر از دانش آموزان اول متوسطه (دختر) شهرستان کاشان می باشد که در سال تحصیلی ۹۵-۹۴ مشغول به تحصیل بودند و بر اساس جدول مورگان ۱۰۰ نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. جهت انتخاب نمونه های موردنظر از روش نمونه گیری خوشه ای استفاده شده است. ابزارهای پژوهش حاضر شامل پرسشنامه راهبردهای یادگیری خودتنظیمی پینتریچ است. یافته ها: برای تجزیه و تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. نتایج ضریب همبستگی پیرسون نشان داد بین میزان استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی و راهبردهای یادگیری خودتنظیمی و مؤلفه های راهبردهای یادگیری خودتنظیمی (راهبردهای شناختی و فراشناختی) در سطح آلفای ۰/۰۱ رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد.  ( ۰/۰۱ >p) . بین میزان استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی با مؤلفه مدیریت منابع و مؤلفه اضطراب امتحان رابطه مثبت و غیر معنی دار وجود دارد. (۰/۰۵ ). همچنین نتایج ضریب همبستگی پیرسون نشان داد بین میزان استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی و باورهای انگیزشی و مؤلفه های باورهای انگیزشی (خودکارآمدی، جهت گیری هدف و ارزش گذاری درونی) در سطح آلفای ۰/۰۱ رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد. ( ۰/۰۱ > p ). نتیجه گیری: حال که شبکه های اجتماعی مجازی پیرامون ما را احاطه کرده است،  پژوهش پیش رو پیشنهاد می کند در آغاز زیرساخت ها برای نشر این ابزارها آماده شوند و با برگزاری دوره های کوتاه آموزشی، آموزگاران و استادان در به کارگیری رایانه و چگونگی تلفیق برنامه درسی با شبکه اجتماعی آموزش یابند.

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه بین میزان استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی و کیفیت تجارب یادگیری در دانش آموزان اول متوسطه (دختر) شهرستان کاشان است. این پژوهش از لحاظ هدف، کاربردی است و از نظر روش تحقیق، توصیفی از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری شامل 205 نفر از دانش آموزان اول متوسطه (دختر) شهرستان کاشان می باشد که در سال تحصیلی 95-94 مشغول به تحصیل بودند و بر اساس جدول مورگان 100 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. جهت انتخاب نمونه های مورد نظر از روش نمونه گیری خوشه ای استفاده شده است. ابزار پژوهش حاضر شامل پرسشنامه کیفیت تجارب یادگیری نیومن می باشد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون با استفاده از برنامه کامپیوتری SPSS استفاده شد. نتایج ضریب همبستگی پیرسون نشان داد بین میزان استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی و کیفیت تجارب یادگیری در سطح آلفای 01/0 رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد. (01/0P<). همچنین نتایج ضریب همبستگی پیرسون نشان داد بین میزان استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی با مؤلفه های کیفیت تجارب یادگیری (کیفیت منابع، کیفیت محتوا، انعطاف پذیری و رابطه استاد-دانشجو) در سطح آلفای 01/0 رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد. (01/0P<).

هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر واقعیت افزوده آموزشی بر یادگیری مادام العمر و عملکرد یادگیری دانش آموزان است. روش پژوهش از نوع شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل می باشد. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دوم دبیرستان شهر تهران در سال تحصیلی 97-96 می باشند که 60 نفر از آن ها (30 نفر گروه آزمایش) و (30 نفر گروه کنترل) با روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. گروه آزمایش با استفاده از واقعیت افزوده و گروه کنترل به روش سنتی در شش جلسه یک ساعته آموزش دیدند. پیش آزمون –پس آزمون دو گروه با استفاده از پرسشنامه اجرا شد. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه یادگیری مادام العمر وتزل (2010) و عملکرد یادگیری مهدی پور (1393) بودند. یافته های پژوهش نشان داد در متغیر عملکرد یادگیری و متغیر یادگیری مادام العمر تفاوت معنی داری بین دو گروه آزمایش و کنترل وجود داشت (P<0.001). در مؤلفه های یادگیری مادام العمر (باورهای مرتبط با یادگیری و انگیزش، مهارت جست وجوی اطلاعات، توجه به صلاحیت های فردی) تفاوت معنی داری بین دو گروه آزمایش و کنترل وجود داشت (P<0.001). به طور کلی نتایج نشان داد استفاده از واقعیت افزوده آموزشی بر یادگیری مادام العمر و عملکرد یادگیری دانش آموزان و همچنین مؤلفه های یادگیری مادام العمر تأثیر دارد و باعث افزایش یادگیری مادام العمر و بهبود عملکرد یادگیری در دانش آموزان می شود. پیشنهاد می شود که از واقعیت افزوده آموزشی در آموزش دروس مختلف و پایه های مختلف استفاده شود.