آرشیو

آرشیو شماره ها:
۳۰

چکیده

هدف از این پژوهش، بررسی نقش میانجی خودکارآمدی در رابطة بین محیط ادراک شده و حمایت اجتماعی با مشارکت در فعالیت بدنی دانشجویان بود. روش پژوهش توصیفی تحلیلی و مبتنی بر مدل معادلات ساختاری بود. جامعة آماری این پژوهش را دانشجویان دانشگاه علوم و تحقیقات تهران تشکیل دادند. حجم نمونه بر اساس جدول مورگان تعیین  (283= n ) و دانشجویان به صورت تصادفی طبقه ای گزینش شدند . جمع آوری داده ها از طریق پرسشنامه های اطلاعات فردی، مشارکت در فعالیت بدنی ، محیط ادراک شده، حمایت اجتماعی و خودکارآمدی به ترتیب با ضریب آلفای کرونباخ 83/0، 83/0، 80/0 و 86/0 انجام شد. روش پژوهش توصیفی و از نوع پیمایشی و مبتنی بر مدل معادلات ساختاری بود. در تجزیة داده ها از نرم افزار اس.پی.اس.اس و پی.ال.اس استفاده شد. نتایج نشان داد که رابطة مثبت و معناداری بین محیط ادراک شده، حمایت اجتماعی و خودکارآمدی با مشارکت  در فعالیت بدنی وجود دارد. الگوی پژوهش از برازش لازم برخوردار بود و خودکارآمدی نقش میانجی در رابطة بین محیط ادراک شده و حمایت اجتماعی با مشارکت در فعالیت بدنی ایفا کرد. با توجه به نتایج پژوهش، این متغیرها از جمله عواملی بودند که توانستند مشارکت دانشجویا ن را در فعالیت بدنی  افزایش دهند . بنابراین با توجه به یافته های پژوهش پیشنهاد می شود شرایط محیطی مساعد هم از نظر کمی و هم از نظر کیفی، حمایت عاطفی، حمایت ابزاری، حمایت اطلاعاتی و حمایت ارزیابی فراهم آید تا بدین طریق بتوان میزان مشارکت دانشجویان را در فعالیت های بدنی افزایش داد.

تبلیغات