هدف از این پژوهش بررسی میزان خوداستنادی استادان تربیت بدنی در نشریه های «المپیک» و «حرکت» طی سال های 1382 تا 1388 بود. بر این اساس، تعداد و میزان مقاله های دارای خوداستنادی، نسبت نویسندگان خوداستنادگر به کل نویسندگان، تعداد خوداستنادی و میزان آن، توزیع خوداستنادی به ترتیب سال انتشار و نسبت خوداستنادی به تفکیک نوع مدرک در دو نشریه «المپیک» و «حرکت» بررسی شد. روش تحقیق این پژوهش توصیفی بود. یافته های پژوهش نشان داد، میزان مقاله های خوداستنادی برای دو نشریه «حرکت» و «المپیک» به ترتیب 2/24 و 7/31 درصد است. میانگین خوداستنادی هر مقاله به ترتیب برای این دو نشریه 36/0 و 48/0 درصد است. در هر دو نشریه میزان خوداستنادی از رشد صعودی یا نزولی منظمی طی این سال ها برخوردار نبوده است. در هر دو نشریه بالاترین درصد مدرک مورد استفاده در خوداستنادی های نویسندگان نشریات چاپ شده قبلی است. امروزه کمیته های ترفیع دانشگاهی به منظور ارزیابی بازدهی اعضای هیأت علمی خود و شایستگی علمی کار آنها از شمارش تعداد استنادها و تعیین ضریب تأثیرگذاری نشریات استفاده می کنند، بنابراین پرداختن به این موضوع اهمیت ویژه ای دارد.
