هدف از این پژوهش، بررسی روایی و پایایی آزمون راهبردهای عملکردی (TOPS) در جامعه ورزشکاران بزرگ سال ایرانی بود. آزمون راهبردهای عملکردی (TOPS)، آزمونی روان سنجی توانمندی است که مهم ترین عوامل روانشناختی درگیر در رقابت و تمرین را در ورزشکاران مورد ارزیابی قرار می دهد. این آزمون برای اولین بار توسط توماس و همکارانش در سال 1999 با توجه به وجود مشکلاتی در پرسش نامه های روان شناختی مرسوم در آن زمان و احساس نیاز به آزمونی توانمندتر طراحی شد. آزمون راهبردهای عملکردی (TOPS) در طول سالیان مختلف و در نقاط مختلف جهان مورد بازبینی، روایی یابی و پایایی سنجی قرار گرفت که برای این پژوهش از جدیدترین نسخه آزمون استفاده شد. از جامعه ورزشکاران ایرانی، 259نفر نمونه (با میانگین سنی: 32/25 سال) به صورت تصادفی انتخاب شدند و آزمون مزبور را تکمیل کردند. این ورزشکاران زن و مرد بزرگ سال، در 7سطح عملکردی و رقابتی مختلف و از 10 شهر ایران بودند که در 19 رشته ورزشی فعالیت می کردند. برای برآورد روایی گویه های این آزمون از روش تحلیل عاملی تأییدی و برای برآورد پایایی گویه ها، از روش آلفای کرونباخ استفاده شد. نتایج مدل های تحلیل عاملی تأییدی، برازش قابل قبولی برای ساختار مکنون TOPS در سطح گویه ها و در سطح عوامل آزمون به دست داد و آزمون مذکور با 17 عامل و 66 گویه مورد تأیید قرار گرفت. پایایی تمرین با 8 عامل و 31 گویه، 73/0 به دست آمد و پایایی رقابت با 9 عامل و 35 گویه، 74/0 حاصل شد که نشان از پایایی مناسب آزمون است. بنابراین، این آزمون روان شناختی برای ارزیابی مهم ترین مهارت های روان شناختی درجامعه ورزشکاران بزرگ سال ایرانی قابل استفاده است
