هدف پژوهش حاضر؛ بررسی رابطه بین شکاف دیجیتالی و اضطراب رایانه ای دانشجویان می باشد. روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی است. نمونه مورد مطالعه، متشکل از 373 نفر از دانشجویان مقاطع کارشناسی وکارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی شهرستان ساری بود که در رشته های علوم انسانی، فنی و مهندسی و علوم پزشکی تحصیل می کردند. نمونه گیری به روش تصادفی طبقه ای انجام شد. ابزار گرد آوری داده ها دو پرسش نامه بود، که پرسش نامه اول جهت اندازه گیری شکاف دیجیتالی و پرسش نامه دوم به منظور بررسی میزان اضطراب رایانه ای مورد استفاده قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده های حاصل، با نرم افزار SPSS انجام شد و روش های آماری، ضریب همبستگی پیرسون، آزمون t دو گروه مستقل، تحلیل واریانس، آزمون تعقیبی دانکن و رگرسیون بود. یافته های پژوهش نشان داد که بین دسترسی به فن آوری اطلاعات و ارتباطات، مهارت استفاده از اینترنت و رایانه، میزان استفاده از اینترنت و رایانه، و نگرش نسبت به اینترنت، با اضطراب رایانه ای رابطه معنادار و معکوس وجود دارد. شکاف دیجیتالی بین گروه های مختلف دانشجویان بر حسب جنسیت و رشته تحصیلی متفاوت بود ولی بر اساس سن و مقطع تحصیلی تفاوتی مشاهده نشد. هم چنین، شکاف دیجیتالی قدرت پیش بینی کنندگی اضطراب رایانه ای را داشت.