هدف از این مقاله، بررسی عوامل کلیدی تأثیر گذار در پذیرش همراه بانک (به عنوان نوآوری جدید بانکداری الکترونیک) از سوی مشتریان بانک هاست. لذا با استفاده از مدل های موجود در ادبیات، عوامل بالقوه مؤثر در پذیرش این ابزار مورد بررسی قرارگرفته اند. در تجزیه و تحلیل آماری از روش های آمار توصیفی، آزمون میانگین تک نمونه ای، تحلیل عاملی تأییدی و آزمون همبستگی اسپیرمن استفاده شده است. متغیرها نیز با طیف لیکرت اندازه گیری و براساس مدل رفتار مشتری دسته بندی شده اند. اطلاعات با استفاده از پرسشنامه جمع آوری و تجزیه و تحلیل داده ها بوسیله نرم افزارهای SPSS و LISREL انجام شده است. نتایج نشان می دهد عوامل کیفیت خدمات، اعتماد به بانک، عملکرد مورد انتظار، تطبیق وظیفه- فناوری، تلاش مورد انتظار، شرایط تسهیل کننده، آگاهی از خدمات، خودکارآمدی و نوآوری شخصی تأثیر معناداری بر پذیرش همراه بانک دارند. لیکن عامل احساس ریسک نسبت به نوآوری شخصی و خودکارآمدی و آگاهی تأثیر کمتری بر پذیرش دارد و همبستگی معناداری با رضایت مشتری ندارد. ضمناً در این تحقیق مشتریان بانک سامان مورد مطالعه قرار گرفته اند.
