رودخانه ی آجی چای بزرگترین رود شرق دریاچه ی ارومیه است که سرشاخه های اصلی آن از کوه های سبلان، سهند و رشته کوه بزقوش سرچشمه می گیرند. علاوه بر آبراهه های اصلی، حوضه ی آبریز آجی چای دارای ذخایر غنی آب های زیرزمینی نیز می باشد. معمولاً کیفیت آب ها در تماس با سازندهای مارنی گچدار و نمکدار بخش های میانی حوضه، تغییر می یابد و به آب های شور و حتی خیلی شور تبدیل می شوند.
هدف این مطالعه ارزیابی کیفیت منابع آب بالادست حوضه ی آبریز آجی چای از نظر مصارف کشاورزی می باشد که برای این منظور از نتایج تجزیه شیمیایی نمونه آب های سطحی و زیرزمینی،شاخص های کیفی شامل (TH، Cl،%Na، TDS، SAR، Ec) و دیاگرام های کیفی (Piper،USSL) در خرداد 1387 استفاده شد. نقشه ها در محیط (GIS) ترسیم شدند.
نتیجه ی این پژوهش نشان می دهد که آب های شیرین به مقدار کم (حدود 2 درصد) در آبخوان های پایکوه های سبلان وجود دارد و بیشتر آب های زیرزمینی منطقه از نظر کیفیت متوسط هستند. در حدود 40 درصد آب های زیرزمینی منطقه را آب های شور و خیلی شور تشکیل می دهند. آب های سطحی هم که از ارتفاعات سبلان سرچشمه گرفته اند و در بالادست حوضه اندازه گیری شده اند از نظر کیفی شیرین هستند.
