دلفای، یکی از مهم ترین و درعین حال جدیدترین ابزار پژوهش کیفی است. کاربرد آن در دهه ی چهل مورد توجه قرار گرفت و در باب موضوع های کلان، به ویژه کیفی و ذهنی، بسیار کاربرد دارد. برای مثال، می توان با استفاده از آن، برای سنجش آرای متخصصان ایرانی، هم در حوزه ی آکادمیک و هم اجرائی، پرسش های زیر را طرح کرد:
"بزرگترین تنگناها و مسائل ارزشی مانع ارتقای زنان ایرانی در برهه ی کنونی تاریخ چیست؟" یا "بزرگ ترین موانع یا تنگناهای هنجاری مانع برابری عملی زن و مرد کدام است؟" یا "بیش ترین جرائم زنان ایرانی کدام است؟ وعلل و عوامل آن چیست؟".
همان طور که دیده می شود، این ابزار پژوهش برای تحقق چندین هدف کاربرد دارد:
1- شناخت نظرات و عقاید کارشناسان (در حد وصفی یا علی).
2- ایجاد زمینه های لازم برای هم آهنگی و قرابت اندیشه ها.
3- تولید اندیشه برای اجرا در واقعیت.
با آن چه آمد، ملاحظه می شود که چند مرحله در اجرای این روش وجود دارد:
آ - گزینش سرآمدان
ب - پرسش نخستین
پ - پردازش پاسخ ها به روش تحلیل محتوا.
ت - بازگشت به اعضای نسل
بدین سان، در چند مرحله، می توان به نزدیک سازی اندیشه ها دست یافت و راه اجرایی آن را فراهم آورد.
چند اصل اساسی در پژوهش دلفائی بدین قرار است:
- اصل غنا و تقویت
- اصل مشاع بودن