بررسی تاثیر رفتار والدین بر ریتم های زیستی فرزندان

چکیده

برخی تحقیقات جهانی حاکی از آن است که دوره کودکی زمان پدید آیی و تکمیل ریتم ها (یا ضرب آهنگهای) زیست شناختی و روانشناختی است و عوامل محیطی نقش مهمی در نحوه بروز، ثبات و تکمیل آنها ایفا می کند. مطابق این تحقیقات، خانواده نیز به عنوان محیط اساسی و برتر تنظیم کننده ضرب آهنگهای زیستی و روانی است. هدف این پژوهش، که از نوع بنیادی، کاربردی و دارای گروههای آزمایشی و گواه است، بررسی تاثیر رفتار والدین ایرانی بر ضرب آهنگهای زیستی فرزندانشان بوده که یافته ها موید تحقیقات جهانی در این مورد است. جامعه آماری شامل دختران و پسران 3 تا 7 ساله کودکستانها و مراکز پیش دبستانی شهر تهران و والدین آنان است. از این جامعه آماری، 118 پسر و 122 دختر و 480 نفر والدین آنان با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. نیمی از آزمودنی های پسر و دختر و والدین آنان به طور تصادفی در گروه آزمایش و نیمی دیگر در گروه گواه قرار گرفتند. در مرحله اول پژوهش، الگوهای ضرب آهنگی زیستی مناسب به والدین گروه آزمایش آموزش داده شد و در مرحله دوم، با مشاهده چگونگی ضرب آهنگهای آزمودنیهای دو گروه بر اساس یک پرسشنامه سه بخشی (13، 9 و 11 سوالی) اطلاعات لازم جمع آوری و تحلیل شد، که نتایج زیر بدست آمد. 1 - تاثیر ضرب آهنگهای زیستی والدین آموزش دیده، بر ضرب آهنگهای زیستی فرزندانشان در مقایسه با والدین آموزش ندیده معنی دار است. 2 - رابطه ضرب آهنگهای زیستی فرزندان با ضرب آهنگهای زیستی والدین مثبت معنی دار است. از یافته های پژوهش می توان نتیجه گرفت که رفتارهای زیستی والدین در شکل گیری رفتارهای زیستی فرزندان موثراست. بنابراین ضروری است که والدین با بروز رفتارهای منظم و با ثبات، شرایط شکل گیری مناسب ضرب آهنگهای زیستی فرزندانشان را فراهم آورند.