وضعیت شاخص های توانمندسازی و ارتباط آن با عوامل فردی در بین مربیان اداره کل تربیت بدنی شهر ارومیه (مقاله علمی وزارت علوم)

چکیده

تحقیق حاضر با هدف ارزیابی شاخص های توانمندسازی در بین مربیان شهر ارومیه، طراحی و مورد اجرا شد. این پژوهش از نوع پیمایشی (توصفی – تحلیلی) است و اطلاعات آن به شکل میدانی جمع آوری شد. روش نمونه گیری چند مرحله ای تصادفی و ابزار کسب اطلاعات پرسشنامه استاندارد ارزیابی شاخص های توانمندسازی (دی اسکات و تی جیف) بود که پایایی آن 2/94 درصد روایی 5/90 درصد محاسبه شد. اطلاعات با استفاده از مقایسه میانگین ها و آنالیز واریانس آنالیز شد. جمعیت مورد بررسی 155 نفر بودند که از بین 491 نفر از مربیان زن و مرد شهر ارومیه انتخاب شدند. نتایج نشان داد که شاخص کل توانمندسازی در جمعیت مورد برری 6/71 درصد در سطح زیاد و خیلی زیاد است و با افزایش سابقه کار و سطح تحصیلات، شاخص های هویت بخشی و قدردانی و سلامت محیط کار کاهش معنی داری یافتند (05/0 P<) و سطح روحیه مربیان بیشترین و رشد ارتباطات کمترین تاثیر را در شاخص کل توانمندسازی دارد (001/0 P< 1/0 و 22/0 = β).