پیشرفت تحصیلی

پژوهش حاضر با هدف طراحی، اجرا و ارزشیابی یادگیری الکترونیکی بر اساس پارادیم سوم و چهارم نظریه کاشمن انجام شد. روش پژوهش روش شبه آزمایشی و به روش آمیخته(کیفی و کمی) انجام شد. جامعه ی آماری دانشجویان مقطع کارشناسی ارشد مجازی دانشکده آموزش پزشکی شهید بهشتی تهران بودند، با روش نمونه گیری در دسترس دانشجویان رشته آموزش پزشکی به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه رضایت، انگیزه و آزمون دوره بود . که میزان پایایی آنها به ترتیب 86 % و 86 % و 83%محاسبه شد. داده هایکمی و کیفی پژوهش به ترتیب با استفاده از روش تحلیل کواریانس چند متغیری و آزمون تعقیبی توکی و طریق نرم افزار maxquda12 تجزیه و تحلیل شد. نتایج پژوهش نشان دهنده ی اثربخشی طراحی های انجام شده بر اساس پارادیم سوم و چهارم نسبت به روش های موجود از نظر دانشجویان دانشکده آموزش پزشکی در هر سه متغییر پیشرفت، انگیزه و رضایت بود.

روش آموزش مبتنی بر ابرها در محیط یادگیری یکی از روش های نوین و فعال آموزشی در یادگیری، پیشرفت تحصیلی و سازگاری اجتماعی است. این پژوهش با بررسی اثربخشی آموزش مبتنی برابرها در محیط یادگیری مودل برماندگاری یادگیری و پیشرفت تحصیلی و سازگاری اجتماعی دانش آموزان شهر دهلران انجام شده است. روش این تحقیق از نوع توصیفی می باشد. برای انتخاب جامعه آماری تحقیق تمامی معلمان ابتدایی شهر دهلران را در نظر گرفته شد، جامعه آماری معلمان در مقطع ابتدای شهر دهلران به تعداد 480 نفر بود که حجم نمونه 214 نفر با استفاده از جدول مورگان و با توجه به حداکثر پارامترهای آزاد در مسیرهای فرض شده مدل برماندگاری یادگیری و پیشرفت تحصیلی و همچنین سازگاری اجتماعی پژوهش؛ به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب گردید. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه که محقق تهیه کرده بود، استفاده شد. برای تجزیه وتحلیل از روش های توصیفی میانگین و انحراف معیار استفاده می شود و برای آزمون فرضیات از نرم افزار آماری SPSS استفاده شد. نتایج نشان داد یادگیری، پیشرفت تحصیلی و سازگاری دانش آموزان براساس دیدگاه معلمان جوان و مسن، براساس سابقه تدریس رابطه معناداری وجود دارد. همچنین آموزش مبتنی بر ابرها با محیط یادگیری مودل با یادگیری، پیشرفت تحصیلی و سازگاری اجتماعی دانش آموزان با توجه به سطح تحصیلات معلمان رابطه معناداری وجود دارد.

پیشرفت تحصیلی در هر نظام آموزشی، یکی از شاخص های موفقیت علمی و زمینه توسعه جوامع است. هدف پژوهش تبیین پیشرفت تحصیلی دانش آموزان بر اساس سرسختی و ادراک محیط کلاس با میانجیگری درگیری تحصیلی در یک مدل، و روش پژوهش، توصیفی یا غیر آزمایشی بود. نمونه ای 300 نفری از کلیه دانش آموزان دختر و پسر سوم تجربی دزفول در سال تحصیلی94- 93، به حجم1411 نفر، با روش چند مرحله ای تصادفی ساده، انتخاب و به پرسشنامه سرسختی کوباسا (1994)، با 68/0= پایایی، شاخص های برازش,GFI=0/93) (RMSEA=0/074، فعالیت های کلاس درس من(MCA) جنتری،گابل و ریزا (2002)، با 81/0=پایایی،,GFI=0/93) (RMSEA=0/063 و راهبردهای انگیزشی برای یادگیری(MSLQ) پینتریچ و دیگروت (1994)، با 90/0= پایایی و ,GFI=0/94) (RMSEA=0/058 دارای روایی مناسب پاسخ دادند. داده ها با روش مدل سازی معادلات ساختاری تحلیل شدند. نتایج نشان داد: الگوی علٌی تبیین پیشرفت تحصیلی براساس سرسختی و ادراک محیط کلاس با میانجیگری درگیری تحصیلی با داده های گردآوری شده برازش دارد. اثر مستقیم درگیری تحصیلی بر پیشرفت تحصیلی32/0، اثر مستقیم ادراک محیط کلاس بر درگیری تحصیلی 758/0، اثر غیر مستقیم ادراک محیط کلاس بر پیشرفت تحصیلی با میانجیگری درگیری تحصیلی 24/0، مثبت و معنادار و اثر سر سختی بر پیشرفت تحصیلی 29/0- ، منفی و معنادار شد. به طورکلی سرسختی و ادراک محیط کلاس % 7/ 16 از واریانس پیشرفت تحصیلی و ادراک محیط کلاس %9/57 از واریانس درگیری تحصیلی را تبیین کردند. با توجه به اهمیت درگیری تحصیلی در ارتباط با پیشرفت تحصیلی ضرورت دارد که برنامه ریزان و معلمان فرصت هایی برای فعال سازی و بهره مندی از تکالیف چالش برانگیز را برای دانش آموزان فراهم کنند.

هدف اصلی این پژوهش تعیین سهم تفکر خلاق، تفکر تحلیلی و تفکر انتقادی در پیش بینی تغییرات پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دوره متوسطه بود. پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری شامل 1681دانش آموز دوره متوسطه شاخه تحصیلی نظری در شهر سنقر در سال 1395بود. نمونه پژوهش 530 دانش آموز بود که به روش نمونه گیری طبقه ای تصادفی و با استفاده از جدول تعیین حجم کرجسی و مورگان (1970) انتخاب شدند. ابزارهای بکار رفته شامل مقیاس سنجش تفکر انتقادی ریکتس (2003) و مقیاس سنجش تفکر خلاق و تفکر تحلیلی پیتر هانی ترجمه یوسفی و همکاران (1384) بودند. روایی محتوایی مقیاسها با نظر خبرگان و پایایی آنها با آلفای کرونباخ تأیید گردید. داده ها از طریق همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون چندگانه و آزمون t نمونه های مستقل تجزیه و تحلیل گردید. یافته ها نشان داد: رابطه مثبت و معناداری بین تفکر انتقادی و تفکر خلاق با پیشرفت تحصیلی، و رابطه منفی و معناداری بین تفکر تحلیلی و پیشرفت تحصیلی وجود دارد. تفکر انتقادی و تفکر خلاق به ترتیب با 531/0= و 272/0= پیش بینی کننده مثبت و معنادار پیشرفت تحصیلی بودند. بین تفکر انتقادی، تفکر خلاق و تفکر تحلیلی دانش آموزان دختر و پسر تفاوت معنادار آماری وجود داشت.

هدف این پژوهش بررسی ارتباط هوش معنوی با پیشرفت تحصیلی و نقش میانجیگری انگیزش در دانش آموزان دوره متوسطه اول شهرستان سرپل ذهاب از توابع استان کرمانشاه در سال تحصیلی 97-98 می باشد، جامعه آماری تحقیق شامل تمامی دانش آموزان دختر دوره اول متوسطه بوده که 285 نفر از آنها با استفاده از فرمول نسبت کوکران و به روش تصادفی خوشه ای چند مرحله ای به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه هوش معنوی(علی بدیع وهمکاران) بوده وبرای تجزیه وتحلیل داده ها از آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیری استفاده شد. نتایج حاصل از تحلیل داده هانشان داد که بین متغیرهای پژوهش رابطه معنا دار وجود دارد.

ﻫﺪف از ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿ ﺮ بررسی تاثیر هوش هیجانی و فراشناخت بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان استان آذربایجان غربی ﺑ ﻮد. ﻧﻤﻮﻧ ﻪی ﭘ ﮋوﻫﺶ ک ﻪ ﺑ ﻪ روش ﺗﺼﺎدﻓی ﺧﻮﺷﻪ ای اﻧﺘﺨﺎب ﮔﺮدیﺪ، ﺷﺎﻣﻞ 298 داﻧﺶ آﻣﻮز 123 دﺧﺘﺮ و 175 ﭘﺴﺮ ﺳﺎل اول دﺑیﺮﺳﺘﺎن اﺳﺘﺎن آذربایجان غربی ﺑ ﻮد. ﺑﺮای اﻧﺪازهﮔیﺮی ﻣﺘﻐیﺮﻫﺎی ﭘ ﮋوﻫﺶ از ﭘﺮﺳﺸ ﻨﺎﻣﻪ ی آﮔ ﺎﻫی ﻓﺮاﺷ ﻨﺎﺧﺘی ﺷ ﺮاو و دﻧیﺴ ﻮن، ﺧ ﺮده ﻣﻘی ﺎس ﺧﻮدکﺎرآﻣ ﺪی ﭘیﻨﺘ ﺮیﭻ و دیﮔ ﺮوت، و آزﻣ ﻮن ﻫﻮﺷ ی ﭘیﺶ روﻧﺪه ی ریﻮن اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪ. ﺑﺮای ﺳ ﻨﺠﺶ ﭘیﺸ ﺮﻓﺖ ﺗﺤﺼ یﻠی ﻧی ﺰ از ﻧﻤ ﺮات آزﻣﻮن ﻫﻤﺎﻫﻨﮓ ﭘﺎیﺎن ﺗﺮم درس ریﺎﺿی و ﻓﺎرﺳی اﺳﺘﻔﺎده ﮔﺮدیﺪ. ﻧﺘﺎیﺞ ﺣﺎﺻ ﻞ از ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ی ﭘﺎیﺎیی و روایی اﺑﺰارﻫﺎ ﺣﺎکی از ﭘﺎیﺎیی و روایی ﻗﺎﺑ ﻞ ﻗﺒ ﻮل آنﻫ ﺎ ﺑ ﻮد. یﺎﻓﺘﻪ ﻫﺎی ﺣﺎﺻﻞ از ﺗﺤﻠیﻞ رﮔﺮﺳیﻮن ﭼﻨﺪﮔﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﺷیﻮه ﻫﻤﺰﻣﺎن ﻧﺸﺎن داد کﻪ ﻫﻮش ﺑیﺸﺘﺮیﻦ ﺳﻬﻢ را در ﭘیﺶﺑیﻨی ﭘیﺸﺮﻓﺖ ﺗﺤﺼیﻠی دارد (β =0/51) و ﺑﻌ ﺪ از آن ﺑ ﻪ ﺗﺮﺗی ﺐ ﺧﻮدکﺎرآﻣ ﺪی (β =0/16) و ﻓﺮاﺷ ﻨﺎﺧﺖ (β =0/11) ﻗ ﺮار ﻣ یﮔی ﺮد. ﻫﻤﭽﻨیﻦ، از ﺑیﻦ ﻣﻮﻟﻔﻪ ﻫﺎی ﻓﺮاﺷﻨﺎﺧﺖ ﺗﻨﻬﺎ دو ﻣﻮﻟﻔﻪ داﻧﺶ ﻣﻮﻗﻌیﺘی (β =0/19) و راﻫﺒﺮد ﻣ ﺪیﺮیﺖ اﻃﻼﻋ ﺎت (β =0/23) ﺳ ﻬﻢ ﻣﻌﻨ ﺎداری در ﭘ یﺶﺑیﻨ ی ﭘیﺸ ﺮﻓﺖ ﺗﺤﺼیﻠی دارﻧﺪ. در اداﻣﻪ ی ﻣﻘﺎﻟﻪ یﺎﻓﺘﻪﻫﺎ ﻣﻮرد ﺑﺤﺚ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ و ﭘیﺸ ﻨﻬﺎدﻫﺎیی در ﺟﻬﺖ اﻓﺰایﺶ ﺧﻮدکﺎرآﻣﺪی ﺗﺤﺼیﻠی داﻧﺶآﻣﻮزان و ﻧی ﺰ ﻣﻮﻟﻔ ﻪ ﻫ ﺎی ﻓﺮاﺷ ﻨﺎﺧﺘی داﻧﺶ ﻣﻮﻗﻌیﺘی و ﻣﺪیﺮیﺖ اﻃﻼﻋﺎت اراﺋﻪ ﺷﺪ.

تنبیه شدید کودکان و نوجوانان در قبال انجام رفتار نامطلوب ممکن است موقتا به حذف آن رفتار در کودک بینجامد ولی در بیشتر مواقع به بروز رفتارهای جبرانی انتقام جویانه و ضد اجتماعی می گردد و یا مشکلات هیجانی دیگری را به بار می آورد. در حالی که تشویق و تقویت رفتار مثبت کودکان، سبب شکل گیری عادات مطلوب در آنان می شود به طوری که انواع تشویق مستقیم، عملکرد دانش آموز را تقویت می نماید و همچنین روشهای غیر مستقیم تشویق، نیز باعث افزایش کارایی دانش آموزان می گردد. در این پژوهش نمونه مورد مطالعه 120 نفر از دبیران و مربیان تربیتی مدارس دوره اول متوسطه شهرستان کرج می باشد که از تعداد کل مدارس متوسطه اول موجود تعداد 60 نفر معلم و60 نفر مربی تربیتی به تصادف انتخاب شده و اقدام به پاسخ دادن به پرسشنامه تأثیر تشویق بر یادگیری نمودند و به این نتیجه رسیدیم که تشویق وسیله مناسب برای پیشرفت امر تعلیم و تربیت است و همچنین تشویق توسط کسانی انجام شود که مورد احترام دانش آموزان هستند و اجرای تشویق درکلاس برای افزایش یادگیری مناسب است و اکثر معلمین و مربیان تربیتی از تشویق برای پیشرفت تحصیلی استفاده می کنند و تشویق در حضور دانش آموزان موثرتر از تشویق بدون حضور دانش آموزان است و تشویق می تواند یک عامل بسیار مهم در به کار انداختن ابتکار عمل در دانش آموزان باشد و تشویق موجب جرأت دانش آموزان برای حل مسائل می شود و تشویق در حضور والدین موجب افزایش پیشرفت تحصیلی آنها می شود و تشویق دانش آموزان موجب علاقه دانش آموزان به درس می شود و همچنین تشویق یک نوع احترام گذاشتن به دانش آموزان می باشد و محبت معلم به دانش آموزان یک تشویق بسیار موثر است و توجه به رفتار و مطلوب دانش آموزان باعث تقویت رفتار او می شود و تشویق بهتر است بیشتر به صورت گروهی انجام شود و همچنین تشویق مستقیم دانش آموزان نسبت به تشویق غیر مستقیم در پیشرفت تحصیلی اثر بیشتری دارد و تشویق موثر مستلزم رعایت حدود و اندازه و اصول است.

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر غنی سازی محیط یادگیری از طریق به کار گیری اپلیکیشن مدرسه ی شادی بر پیشرفت تحصیلی و مهارت حل مسئله در دانش آموزان پایه اول دبستان منطقه باغبهادران انجام گرفت. جامعه ی آماری این تحقیق شامل کلیه دانش آموزان دختر سال اول دبستان شهرستان باغبهادران در سال تحصیلی 97-96 می باشند. جهت انتخاب نمونه ی مورد مطالعه از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای استفاده شد. این پژوهش بر روی نمونه ای متشکل از 54نفر از دانش آموزان(27نفر گروه آزمایش و 27نفر گروه گواه) صورت گرفته است. جهت دست یافتن به اهداف پژوهش از روش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون و با گروه های آزمایش و کنترل استفاده شد. گروه آزمایش در معرض آموزش به کمک اپلیکیشن «مدرسه ی شادی» به مدت 10 جلسه قرار گرفت. ابزار گردآوری اطلاعات در این پژوهش، آزمون معلم ساخته به منظور بررسی پیشرفت تحصیلی و مهارت حل مسئله مورد استفاده قرار گرفت. با استفاده از پیش آزمون، پیشرفت تحصیلی و توانایی حل مسئله در دانش آموزان مورد سنجش قرار گرفت. پس از اجرای پژوهش تغییرات ایجاد شده در مهارت حل مسئله و پیشرفت تحصیلی به کمک پس آزمون مورد سنجش قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات حاصل از پیش آزمون و پس آزمون از تحلیل کوواریانس استفاده شد. پس از تعدیل میانگین، نمرات ریاضی نشان داد، گروه آزمایش که به وسیله ی اپلیکیشن آموزش دیده بودند، در مقایسه با گروه کنترل که با آموزش معمول روبه روبودند پیشرفت بیشتری را نشان می دادند. هم چنین افزایش توانایی حل مسئله در دانش آموزان گروه آزمایش در مقایسه با گروه گواه به چشم می خورد. می توان نتیجه گرفت؛ به کارگیری اپلیکیشن ها ی قابل نصب بر تبلت و تلفن همراه می تواند پیشرفت تحصیلی و مهارت حل مسئله را در دانش آموزان پایه اول دبستان در درس ریاضی تحت تاثیر قرار دهد.

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی روش بازیهای آموزشی بر بهبود حافظه فعال، میزان توجه و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان ابتدایی بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان ابتدایی شهر باغبهادران در سال تحصیلی 98-1397 بود. پس از نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای، تعداد 50 دانش آموز ابتدایی انتخاب شده و بصورت تصادفی در دو گروه (آزمایش و کنترل) قرار گرفتند. گروه آزمایش مداخله روش بازیهای آموزشی را دریافت کرد؛ گروه کنترل هیچگونه مداخله ای دریافت نکرد. ابزار پژوهش شامل آزمون عملکرد پیوسته روسولد و مجموعه آزمون حافظه فعال کودکان پیکرینگ و گدرکل بود. مداخلات طی 8 جلسه 90 دقیقه ای در مورد گروه آزمایش اجرا شد و داده ها با استفاده از تحلیل کواریانس چندمتغیره تحلیل شد. فرضیه ها در سطح (05/0>P) تأیید شد. یافته ها حاکی از اثرگذاری مداخله روش بازیهای آموزشی (ضریب اتا برای حافظه فعال، 344/0، میزان توجه 398/0و پیشرفت تحصیلی، 357/0) بر بهبود حافظه فعال، میزان توجه و پیشرفت تحصیلی بود؛ لذا می توان از این مداخله به عنوان مداخله مؤثر برای بهبود حافظه فعال، میزان توجه و پیشرفت تحصیلی استفاده کرد.

افت تحصیلی، کاهش عملکرد تحصیلی د انش آموز از سطح رضایت بخش به سطح نامطلوب است و یکی از مشکلات عمده ی نظام های آموزشی در دنیای کنونی است بطوری که هر سال مقادیر زیادی از امکانات مالی و نیروهای انسانی، آموزشی و پرورشی به این معضل اختصاص می یابد. براساس نظر معلمان در درجه اول مسائل خانوادگی و اجتماعی و سپس به ترتیب عدم توانایی و عدم کوشش سبب افت تحصیلی دانش آموزان شده است. از دیدگاه دانش آموزان علل شکست در مرتبه اول به عدم کوشش و درجه دوم و سوم به ترتیب مسائل خانوادگی و اجتماعی و عدم توانایی نسبت داده اند. نداشتن اعتماد به نفس کافی، عدم برنامه ریزی دقیق از لحاظ زمان و میزان مطالعه روزانه، عدم انگیزش درونی برای تحصیل و مطالعه، نداشتن هدف واقعی و عینی و روشن از تحصیل، نداشتن روش مطالعه مناسب برای دروس مختلف، عدم وجود مهارت درست مطالعه، عوامل فیزیولوژیکی و جسمی مانند ضعف بینایی و شنوایی و غیره، عوامل ذهنی و روانی مانند میزان هوش و قدرت حافظه و سلامت روانی اختلاف خانوادگی و خانواده آشفته، طلاق فیزیکی یا روانی والدین، وجود نامادری یا ناپدری و غیره؛ اختلاف فرزندان با خانواده مانند لجبازی با والدین و اعتراض به جو خانواده؛ وابسته و متکی نمودن فرزندان به والدین در امور درسی و تکالیف منزل از دوران ابتدایی؛ تحقیر، سرزنش و مقایسه نادرست فرزندان با همسالان موفق و در نتیجه پایین آوردن اعتماد به نفس و خود پنداری آنان؛ تغییرات منفی در خانواده مانند ورشکستگی سیاسی و اقتصادی و اعتیاد و غیره؛ تغییر در جهت ارتقای سریع و غیر مترقبه سطح اقتصادی یا اجتماعی خانواده و از خود باختگی و غافلگیر شدن فرزندان و انواع انحرافات؛ بحران هوّیت و مسائل ارزشی از جمله علل افت تحصیلی می باشد. شناخت علل فرد ی، اجتماعی از یک طرف و علل ساختاری و آموزشی نظام تعلیم و تربیت از طرف د یگر مسائل را پیچید ه تر کرد ه است. بد ین منظور برای کاهش افت تحصیلی می توان از تغییر و نوآوری آموزش د ر عرصه تعلیم و تربیت، نظام ارزشیابی، روش های تد ریس، مشارکت و آموزش اولیاء و سبک های مد یریت مد ارس بهره گرفت.

این پژوهش با هدف بررسی تأثیر آموزش مشاوره تحصیلی گروهی بر افزایش مهارتهای تحصیلی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دختر مقطع متوسطه شهر ایلام انجام گرفت .این پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. 90 دانش آموز دختر دبیرستانی در شهر ایلام به روش تصادفی انتخاب و به گروههای آزمایش( 45 نفر) و کنترل( 45 نفر) واگذار شدند .شرکت کننده های گروه آزمایش 8 جلسه آموزشی مهارتهای تحصیلی را به مدت دو ماه دریافت کردند، و به پرسشنامه مهارتهای تحصیلی کانگاس و چک لیست نمرات پیشرفت تحصیلی پاسخ دادند .داده ها با استفاده از روش آماری تحلیل کوواریانس و از طریق نرم افزار 21 -SPSS تحلیل شدند. نتایج نشان داد که آموزش مشاوره تحصیلی گروهی بر بهبود مهارتهای تحصیلی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دختر مؤثر است. بنابراین می توان نتیجه گرفت که آموزش مشاوره تحصیلی گروهی بر ارتقای مهارتهای تحصیلی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دختر تأثیر فراوانی دارد.

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه میزان تحصیلات والدین و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان سوم راهنمایی شهرستان دره شهر در گروه های مختلف تحصیلی والدین صورت گرفت. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر ماهیت و روش توصیفی از نوع همبستگی و علی مقایسه ای بود. از جامعه آماری دانش آموزان سوم راهنمایی از طریق روش نمونه گیری ساده 90 نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. نتایج فرضیه اصلی تحقیق نشان داد بین میزان تحصیلات والدین و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان رابطه معنی دار وجود دارد. همچنین نتایج فرضیات فرعی تحقیق نشان داد بین دانش آموزان با والدین دارای تحصیلات سیکل و دانش آموزان با والدین دارای تحصیلات دیپلم و تحصیلات دانشگاهی از لحاظ پیشرفت تحصیلی تفاوت معنی دار وجود دارد.

آموزش و تدریس از جمله موضوعاتی هست که همواره جزء دغدغه های مهم محققان تعلیم و تربیت بوده است. آموزش مجموعه فعالیت هایی است که تدارک دیده می شود تا به یادگیری بینجامد. آنچه اهمیت دارد شناخت روش های مختلف آموزشی و استفاده از آن در بهینه کردن یادگیری است. در پژوهش حاضر از روش شبه آزمایشی و از طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل استفاده شده است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر پایه دهم شهرستان رشتخوار (واقع در استان خراسان رضوی ) در سال تحصیلی 96-95 می باشد. در این پژوهش ابتدا از روش نمونه گیری خوشه ای استفاده شده است، در نهایت نمونه به دو گروه کنترل و آزمایشی تقسیم شدند. سپس از هر دو گروه پیش آزمون پرسشنامه انگیزش پیشرفت تحصیلی(ISM) گرفته شد. روش:شیوه اجرای پژوهش به این صورت بود که یکی از گروه ها به عنوان گروه آزمایش و گروه دیگر به عنوان گروه کنترل انتخاب شد. با گروه اول که گروه آزمایش بود درس دو کتاب زبان انگلیسی پایه دهم در 12 جلسه 45 دقیقه ای به شیوه معکوس تدریس شد. نهایتا داده های بدست آمده مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. در این پژوهش از آمار توصیفی برای طبقه بندی داده ها، میانگین، انحراف استاندارد و در بخش آمار استنباطی از آزمون واریانس چند متغیره جهت تحلیل نتایج آزمون پرسشنامه استفاده شده است. توسط نرم افزار SPSS محاسبه شد سپس نتایج مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها:با توجه به نتایج به دست آمده دراین تحقیق می توان گفت که بین دانش آموزان گروه آزمایش و کنترل در ده بعد انگیزشی؛ گرایش به کار و تکلیف، گرایش به پیشرفت، رقابت جویی، قدرت اجتماعی، وابستگی اجتماعی، هدف مداری، اتکاء به نفس، اعتماد به نفس مثبت، شهرت طلبی و نوع دوستی، تفاوت معنادار وجود دارد. ولی بین گروه ها در دو بعد دیگر انگیزش (پاداش مادی، اعتماد به نفس منفی) تفاوت معناداری مشاهده نشد. با این نتایج به طور کلی می توان نتیجه گرفت که تدریس با شیوه کلاس معکوس برتری معناداری نسبت به روش متداول تدریس در افزایش انگیزش پیشرفت تحصیلی دارند.

حیاتی ترین و مؤثرترین دوره ی یادگیری، دوره ی ابتدایی است، چرا که این دوره را دوره ی کاشت نامیده اند و در واقع بذر تقوا، تعهد، خلاقیت، نوآوری، مسئولیت پذیری، خودشکوفایی و ... در این دوره نهادینه می شود. به بیان دیگر بدون تردید کاربست سبک مؤثر یادگیری در این دوره منجر به تعمیق و بست یادگیری در فراگیران می شود. نگاهی گذرا به کشورهای پیشرفته ی جهان بیانگر این مطلب است که در دوره ی ابتدایی از سبک های منحصر به فردی استفاده می کنند. یکی از این سبک ها، سبک های یادگیری کُ لب است. پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر سبک های یادگیری بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دوره ی دوم ابتدایی با پیش فرض تعدیل کننده های جنسیت و پایه، در مقطع ابتدایی آموزش و پرورش ناحیه دو کرج انجام شد. این پژوهش به لحاظ هدف کاربردی و از نظر داده ها کمّی و از نظر ماهیت و نوع مطالعه همبستگی می باشد. جامعه ی آماری را در این پژوهش، کلیه ی دانش آموزان دوره ابتدایی ( سه ساله دوم ) آموزش و پرورش ناحیه دو کرج، به تعداد 19,891 نفر تشکیل می دهد. حجم نمونه با استفاده از فرمول کورکان محاسبه گردید و بر اساس روش تصادفی خوشه ای و طبقه ای، نمونه ای شامل 388 نفر دانش آموز (205 نفر پسر و183 نفر دختر )، جهت اجرای تحقیق انتخاب شد. جهت گردآوری اطلاعات از پرسشنامه ی سبک های یادگیری (کُ لب) و نتایج آزمون هماهنگ پیشرفت تحصیلی استفاده شد. داده ها با روش های آماری همبستگی پیرسون و تحلیل واریانس یک راهه مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج پژوهش نشان داد که بین سبک های یادگیری و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دوره دوم ابتدایی رابطه ای وجود ندارد. این یافته ها نشان می دهد که بیشتر دانش آموزان از بین چهار روش یادگیری، روش های آزمایشگری فعال و مشاهد ی تأملی را ترجیح داده اند. همچنین آزمودنی ها از چهار سبک یادگیری، به سبک های جذب کننده و واگرا گرایش بیشتری نشان داده اند.

پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر سبک های یادگیری بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دوره ی دوم ابتدایی انجام شد. این پژوهش به لحاظ هدف کاربردی و از نظر داده ها کمّی و از نظر ماهیت و نوع مطالعه همبستگی می باشد. زیرا بدون آن که متغیر مستقل را دست کاری کنیم، می خواهیم رابطه ی آن را با متغیر وابسته بسنجیم. جامعه ی آماری را در این پژوهش، کلیه ی دانش آموزان دوره ابتدایی ( سه ساله دوم ) آموزش و پرورش ناحیه دو کرج، به تعداد 19,891 نفر تشکیل می دهد. حجم نمونه با استفاده از فرمول کورکان محاسبه گردید و بر اساس روش تصادفی خوشه ای و طبقه ای، نمونه ای شامل 388 نفر دانش آموز (205 نفر پسر و183 نفر دختر )، جهت اجرای تحقیق انتخاب شد. جهت گردآوری اطلاعات از پرسشنامه ی سبک های یادگیری (کُ لب) و نتایج آزمون هماهنگ پیشرفت تحصیلی استفاده شد. داده ها با روش های آماری همبستگی پیرسون و تحلیل واریانس یک راهه مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج پژوهش نشان داد که بین سبک های یادگیری و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دوره دوم ابتدایی رابطه ای وجود ندارد. این یافته ها نشان می دهد که بیشتر دانش آموزان از بین چهار روش یادگیری، روش های آزمایشگری فعال و مشاهد ی تأملی را ترجیح داده اند. همچنین آزمودنی ها از چهار سبک یادگیری، به سبک های جذب کننده و واگرا گرایش بیشتری نشان داده اند.

این تحقیق با هدف بررسی تأثیر آموزش مبتنی بر روش حل مسأله گروهی بر پیشرفت تحصیلی در درس مطالعات اجتماعی انجام گرفته است. این تحقیق از نظر هدف تحقیق کاربردی و از نظر اجرا شبه آزمایشی از نوع گروه های پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری این تحقیق کلیه دانش آموزان چایه چهارم ابتدایی شهرستان سنقر بود که از میان آن ها 50 نفر به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شد، ابزار مورد استفاده در این تحقیق پرسشنامه پیشرفت درسی مطالعات اجتماعی بود. برای تحلیل داده ها از شاخصه های آمار توصیفی میانگین، انحراف معیار و برای پاسخگویی به فرضیه از آزمون تحلیل کواریانس استفاده شد. نتایج حاکی از آن است که میانگین نمرات پس آزمون پیشرفت تحصیلی به شکل معناداری در گروه آزمایش بیشتر از گروه کنترل است.

پژوهش حاضر با هدف ارائه مدل نقش تفکر انتقادی و هوش هیجانی بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان ورزشکار طراحی و اجرا گردید. روش این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و به لحاظ گردآوری داده ها، توصیفی-همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان شرکت کننده در سی و ششمین دوره مسابقات ورزشی دانش آموزان کشور در شهر قم بود. گردآوری اطلاعات به صورت میدانی و با استفاده از ابزار پرسش نامه بود. نتایج پژوهش نشان داد تفکر انتقادی بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان ورزشکاران تأثیر معناداری دارد. همچنین نتایج پژوهش حاضر نشان داد هوش هیجانی بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان ورزشکاران تأثیر معناداری دارد. بنابراین پیشنهاد می گردد تا با غنی سازی محیط های ورزشی و بهبود مهارت های انتقادی دانش آموزان ورزشکاران، ضمن تقویت هوش هیجانی و تفکر انتقادی آنها به بهبود پیشرفت تحصیلی آنان کمک کرد.

هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی اندازهٔ اثر داربست عقلی مدیریت آموزش در کاربرد تکنولوژی های نوین آموزشی بر انگیزش و پیشرفت تحصیلی در درس علومِ دانش آموزان دختر پایهٔ پنجم ابتدایی بود. روش مطالعه شبه آزمایشی بود. جامعه آماری شامل دانش آموزان دختر پایهٔ پنجم ابتدایی در منطقه 1 و 2 شهر تهران بودند. حجم نمونه بر اساس جدول کرجسی مورگان 297 دانش آموز تعیین شد که 148 نفر در گروه آزمایش و 149 نفر در گروه کنترل گنجانده شدند. ابزار اندازه گیری پرسشنامه انگیزش تحصیلی هارتر (1981) بود. پس از اجرای پیش آزمون، الگوی مدیریت آموزش بر اساس داربست عقلی مدیریت آموزش در کاربرد تکنولوژی های نوین آموزشی در درس علوم برای گروه آزمایش و روش تدریس سنتی برای گروه کنترل به کار گرفته شد و در پایان پس آزمون از هر دو گروه آزمایش و کنترل به عمل آمد. نتایج آزمون t زوجی نشان داد داربست عقلی مدیریت آموزش در کاربرد تکنولوژی های نوین آموزشی بر انگیزش و پیشرفت تحصیلی در درس علومِ دانش آموزان دختر پایهٔ پنجم ابتدایی مؤثر است (01/0 < p). نتیجه این مطالعه نشان داد می توان از این الگوی تدریس در افزایش انگیزش و پیشرفت تحصیلی در درس علوم استفاده کرد.

هدف : پژوهش حاضر به منظور مقایسه اختلالات هیجانی-رفتاری، خودپنداره و پیشرفت تحصیلی بین فرزندان دارای والدین وابسته و غیر وابسته به مواد انجام شد. روش: این پژوهش یک طرح علی-مقایسه ای بود. جامعه آماری شامل همه دانش آموزان پسر مدارس متوسطه دولتی (دوره اول و دوم) دبیرستان های غرب شهر تهران در سال تحصیلی 1398-1397 بود. از بین آن ها، 328 دانش آموز با استفاده از روش نمونه گیری چند مرحله ای انتخاب شدند. نمونه مطالعه در دو گروه مساوی از دانش آموزان با و بدون والدین وابسته به مواد قرار گرفت. شرکت کنندگان پرسش نامه نظام سنجش مبتنی بر تجربه آخنباخ (فرم خودسنجی) و مقیاس خودپنداره را تکمیل کردند. همچنین، برای سنجش پیشرفت تحصیلی از معدل نمرات ارزیابی پایانی نوبت اول استفاده شد. داده ها با استفاده از تحلیل واریانس چندمتغیره و آزمون تعقیبی تحلیل شدند . یافته ها: نتایج نشان داد که دانش آموزان دارای والدین وابسته به مواد در مقایسه با دانش آموزان بدون والدین وابسته به مواد به طور معناداری نمرات بالاتری در زمینه اختلالات هیجانی-رفتاری، خودپنداره منفی و پیشرفت تحصیلی ضعیف داشتند . نتیجه گیری: به نظر می رسد که والدین وابسته به مواد زمینه بروز اختلالات هیجانی-رفتاری، خودپنداره منفی و پیشرفت تحصیلی ضعیف را در فرزندان خود ایجاد می کنند.

هدف عمده این تحقیق شناخت عوامل موثر بر پیشرفت تحصیلی فرزندان کارکنان ناجا است. تحقیق حاضر از دسته تحقیقات توصیفی و از نوع زمینه یابی است. در این پژوهش جامعه آماری عبارت است از کلیه ی فرزندان محصل کارکنان فرماندهی انتظامی استان های همدان وکردستان درسال 1393 است که بر اساس اطلاعات موجود 1360 نفر می باشدو با توجه به ناهمگن بودن جامعه آماری 349 نفر مشخص وبراساس نمونه گیری ترکیبی سهیمه ای-تصادفی پاسخ دهنده ها تعیین شده اند . با توجه به مبانی نظری تحقیق، یافته های تحقیق ونتایج به دست آمده از آزمون های پژوهش حاکی از آن است که تمامی فرضیه های تحقیق به جز فرضیه ی هفتم مورد تأیید قرار گرفته اند و این بدان معناست که شرایط اقتصادی خانواده، شرایط فرهنگی خانواده، عوامل آموزشی، اساتید، امید به آینده و وضعیت اشتغال جامعه بر پیشرفت تحصیلی دانشجویان اثرگذار است. اما بین میزان پیشرفت تحصیلی دانشجویان پسر و دختر تفاوت معناداری وجود ندارد . پیشرفت تحصیلی فرزندان خانواده های ناجا علاوه برشرایط خانوادگی به مجموعه عوامل دیگری وابسته است که باعث شکل گیری انگیزه یا عدم پیشرفت درتحصیل می گردد. کارکنان ناجا برای رسیدگی به وضعیت تحصیلی فرزندان خود هرچند با مشکلات بسیاری به دلیل نوع وماهیت شغل انتظامی روبرو هستند، اما بایستی به مهم ترین عامل توسعه جامعه یعنی سرمایه انسانی بالقوه که همان فرزندان هستند وپیشرفت تحصیلی بعنوان یکی از شاخصه اصلی موفقیت فرزندان توجه لازم را داشته باشند.