معصومه رضایی منش

هدف پژوهش حاضر بررسی شیوع استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی و آسیب شناسی آن در دانشجو معلمان دانشگاه فرهنگیان استان مازندران است. تحقیق از نوع کاربردی- توسعه ای است. از روش پژوهش پیمایشی استفاده شد . جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانشجومعلمان دانشگاه فرهنگیان استان مازندران است که در سال 1398در این دانشگاه مشغول به تحصیل بودند، تعداد افراد جامعه 2430 نفر است، با استفاده از فرمول کوکران تعداد نمونه محاسبه شده 332 نفر در نظر گرفته شد. روش نمونه گیری طبقه ای است و برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد. به منظور تلخیص متغیرهای مربوط به سودمندی و آسیب های شبکه های اجتماعی مجازی از SWOT و تحلیل عاملی اکتشافی به روش واریماکس و ضریب KMO و آماره Bartlet استفاده شد. نتایج نشان داد که 5/73 درصد دانشجومعلمان دانشگاه فرهنگیان روزانه 2 تا 8 ساعت از شبکه های مجازی استفاده می کنند و همچنین، چهار اپلیکیشن واتساپ، تلگرام، اینستاگرام و شمیم بیشترین کاربرد را دارد. همچنین، کاربردهای آموزشی و نقاط قوت و نقاط ضعف و فرصت ها و تهدیدهای فضای مجازی شناسایی شد. نتایج نشان داد شبکه های اجتماعی، باوجود داشتن نقاط قوت و فرصت های فراوان در زمینه های گوناگون، در صورت عدم مدیریت صحیح ممکن است تهدیداتی در زمینه سلامت جسمانی- روانی، فرهنگی- اجتماعی و سیاسی برای دانشجومعلمان داشته باشند.

یکی از راه های دست یابی به دقایق معنا و فهم مقصود اصلی گوینده متن تحلیل معنایی واژگان آن از نگاه معناشناختی است. این نوشتار باروش توصیفی و کتابخانه ای بارویکرد روابط معنایی به بررسی-معنای علم از منظر روابط مفهومی و در سطح واژگان نظام زبان و رابطه هم معنایی و تقاب ل«علم» در نهج البلاغه علی(ع) پرداخته است. نتایج حاکی از آن است که حضرت واژگان « ظنّ، هوی، ضلالت، غفلت، عمی و سفاهت» را در رابطه تقابل ب ا عل م و واژه های « تدبّر، تفکّر، تعقّل، حکمت، معرفت، بصیرت، حلم، درایت و وعی» را در رابطه هم معنایی با علم در باف ت م تن به عنوان واژه جایگزین علم ب ه ک ار برده و معنای علم را از آنها استخراج نموده و ضمن توسعه ی دستگاه معنا شناختی عصرخویش، در مواردی واژگان پیشین را با جامه ای نو بازگو نموده است. در نگاه نهج البلاغه به علم، همواره حضرت به فراگیری علوم نافع دعوت و از پرداختن به علوم سوء بر حذر می دارد و به طور مکرر انسان ها را به تعلیم علم واقعی تا دست یابی به سعادت و قرب الهی دعوت می نماید.

پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر سبک های یادگیری بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دوره ی دوم ابتدایی انجام شد. این پژوهش به لحاظ هدف کاربردی و از نظر داده ها کمّی و از نظر ماهیت و نوع مطالعه همبستگی می باشد. زیرا بدون آن که متغیر مستقل را دست کاری کنیم، می خواهیم رابطه ی آن را با متغیر وابسته بسنجیم. جامعه ی آماری را در این پژوهش، کلیه ی دانش آموزان دوره ابتدایی ( سه ساله دوم ) آموزش و پرورش ناحیه دو کرج، به تعداد 19,891 نفر تشکیل می دهد. حجم نمونه با استفاده از فرمول کورکان محاسبه گردید و بر اساس روش تصادفی خوشه ای و طبقه ای، نمونه ای شامل 388 نفر دانش آموز (205 نفر پسر و183 نفر دختر )، جهت اجرای تحقیق انتخاب شد. جهت گردآوری اطلاعات از پرسشنامه ی سبک های یادگیری (کُ لب) و نتایج آزمون هماهنگ پیشرفت تحصیلی استفاده شد. داده ها با روش های آماری همبستگی پیرسون و تحلیل واریانس یک راهه مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج پژوهش نشان داد که بین سبک های یادگیری و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دوره دوم ابتدایی رابطه ای وجود ندارد. این یافته ها نشان می دهد که بیشتر دانش آموزان از بین چهار روش یادگیری، روش های آزمایشگری فعال و مشاهد ی تأملی را ترجیح داده اند. همچنین آزمودنی ها از چهار سبک یادگیری، به سبک های جذب کننده و واگرا گرایش بیشتری نشان داده اند.

حیاتی ترین و مؤثرترین دوره ی یادگیری، دوره ی ابتدایی است، چرا که این دوره را دوره ی کاشت نامیده اند و در واقع بذر تقوا، تعهد، خلاقیت، نوآوری، مسئولیت پذیری، خودشکوفایی و ... در این دوره نهادینه می شود. به بیان دیگر بدون تردید کاربست سبک مؤثر یادگیری در این دوره منجر به تعمیق و بست یادگیری در فراگیران می شود. نگاهی گذرا به کشورهای پیشرفته ی جهان بیانگر این مطلب است که در دوره ی ابتدایی از سبک های منحصر به فردی استفاده می کنند. یکی از این سبک ها، سبک های یادگیری کُ لب است. پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر سبک های یادگیری بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دوره ی دوم ابتدایی با پیش فرض تعدیل کننده های جنسیت و پایه، در مقطع ابتدایی آموزش و پرورش ناحیه دو کرج انجام شد. این پژوهش به لحاظ هدف کاربردی و از نظر داده ها کمّی و از نظر ماهیت و نوع مطالعه همبستگی می باشد. جامعه ی آماری را در این پژوهش، کلیه ی دانش آموزان دوره ابتدایی ( سه ساله دوم ) آموزش و پرورش ناحیه دو کرج، به تعداد 19,891 نفر تشکیل می دهد. حجم نمونه با استفاده از فرمول کورکان محاسبه گردید و بر اساس روش تصادفی خوشه ای و طبقه ای، نمونه ای شامل 388 نفر دانش آموز (205 نفر پسر و183 نفر دختر )، جهت اجرای تحقیق انتخاب شد. جهت گردآوری اطلاعات از پرسشنامه ی سبک های یادگیری (کُ لب) و نتایج آزمون هماهنگ پیشرفت تحصیلی استفاده شد. داده ها با روش های آماری همبستگی پیرسون و تحلیل واریانس یک راهه مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج پژوهش نشان داد که بین سبک های یادگیری و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دوره دوم ابتدایی رابطه ای وجود ندارد. این یافته ها نشان می دهد که بیشتر دانش آموزان از بین چهار روش یادگیری، روش های آزمایشگری فعال و مشاهد ی تأملی را ترجیح داده اند. همچنین آزمودنی ها از چهار سبک یادگیری، به سبک های جذب کننده و واگرا گرایش بیشتری نشان داده اند.