حراج

حراج نوعی فروش است که به موجب آن فروشنده یا قائم مقام قانونی او، مالی را به مردم در مدت معین با بهای مشخص با رعایت نظامات خاص دولتی و عرفی عرضه می کند، با پیوستن خریدار در جلسه حراج به ایجاب فروشنده تراضی حاصل و معامله واقع می گردد. شیوع حراج بنا به مقتضیات اقتصادی و اجتماعی با وصف تحولات تجاری به گونه ای است که بیشتر اشخاص خواسته یا ناخواسته در آن شرکت می کنند.تمام اعمال حقوقی بر پایه حکومت اراده استوار هستند، نظر به این که حراج نیاز به دو اراده دارد از شمول ایقاع خارج و عقد محسوب می گردد این نوع فروش عقدی است لازم، معوض و تملیکی و از قواعد و ویژگی های خاص آن حضوری، قطعی، نقدی بودن ثمن و رعایت تشریفات است.در این نوشتار تلاش شده تا حراج بر پایه قوانین و عرف که تمام کاستی های موجود را در زمینه شیوه، ارکان و نحوه اجرا و شرایط حراج به عنوان قواعد تکمیل کننده پوشش می دهد، بررسی و تبیین گردد.

هر چند که ایران در تولید گل و گیاهان زینتی مزیت های فراوانی دارد، ولی چالش ها و نارسایی هایی مانند نوسان فصلی قیمت ها، نقص اطلاعات بازار، ناکارایی شبکه ی بازاریابی و سرانجام نبود تعادل عرضه و تقاضا و ضایعات زیاد، بر بازار سنتی این محصولات حاکم است. در این مطالعه به مقایسه ی این بازار با شرایط حضور بازار حراج گل پرداخته شده است. در این راستا، گل رز شاخه بریده و استان اصفهان به ترتیب به عنوان محصول و منطقه ی مطالعه انتخاب شد. نمونه ی مورد مطالعه در برگیرنده ی عوامل گوناگون بازاریابی شامل تولیدکننده، واسطه ها، عمده فروش و خرده فروش بود که اطلاعات آن ها در طول سال 1387 جمع آوری شد. هم چنین، اطلاعات مرتبط با بازار حراج گل به دلیل نبود این گونه بازارها برای گل و گیاه در داخل کشور، بر اساس تجارب جهانی به دست آمده از تشکیل این بازار و تطبیق این شرایط با وضعیت جاری بازار داخلی، شبیه سازی و در پایان، قیمت های پیش نهادی گل رز در این بازار، براساس قواعد تیوری های بازی در بازارهای حراج هلندی برآورد شد. برای مقایسه ی دو بازار سنتی و حراج گل رز، از معیارهای اقتصادی و بازاریابی استفاده شد که مهم ترین آن ها حاشیه و کارایی بازاریابی بود. نتایج مطالعه نشان داد که با تبدیل بازار سنتی به بازار حراج گل، کل حاشیه ی سود عوامل بازاریابی به میزان معناداری افزایش خواهد یافت و معیارهای بازاریابی اصلاح می شود. پیش بینی می شود که اصلاح این معیارها با طراحی بازار حراج برای دیگر انواع گل و نقاط مختلف کشور، منافع بیش تری را به هم راه داشته باشد. در این خصوص، سرمایه گذاری در بازارهای حراج نه تنها برای گل رز شاخه بریده بلکه برای تمامی انواع گل ها توسط ارگان های دولتی و بخش خصوصی توصیه می شود. به این ترتیب، ایران خواهد توانست موقعیت تجاری خود را در بازار جهانی گل و گیاهان زینتی ارتقا دهد.

بازاررسانی و فروش گل در ایران، روش ناکارایی است که نسبت بالایی از گل های تولید شده را به ضایعات تبدیل کرده و درصد زیادی از قیمت نهایی هر شاخه گل را نصیب دلالان و خرده فروشان می کند؛ درحالی که در کشورهای پیشرویی همچون هلند، گل ها از طریق حراج مجازی و به روش حراج هلندی به مشتریان عرضه می شود که مزایای بسیاری از جمله کاهش مسافت و زمان انتقال گل ها و دسترسی راحت به حراج اینترنتی را فراهم می کند. این تحقیق با هدف امکان سنجی اجرای روش حراج مجازی گل در ایران و دستیابی به راهکارهایی برای پیاده سازی موفق آن، ابتدا ابزارهای شناخته شده مستندسازی و طراحی مدل های کسب وکار را مطالعه و ارزیابی کرده و در ادامه مدلی کیفی از روش اجرای حراج مجازی گل در ایران را در قالب تابلوی کسب وکار آستروالدر ارائه داده است. سپس، مدل کیفی را طی چند مرحله مصاحبه باز با تعدادی از کارشناسان تولید و فروش گل، با استفاده از روش پویایی سیستم ها و با طراحی مدل های علّی حلقوی و جریان، کمّی نموده و داده های مورد نیاز اجرای آن را نیز با توزیع پرسشنامه بین نمونه 63 گل فروشی شهر تهران جمع آوری کرده است. نتایج حاصل از شبیه سازی رفتار این مدل در سناریوهای مختلف نشان می دهد نه تنها روش حراج مجازی گل در ایران قابل اجرا است، بلکه با اتخاذ راهبردهای مناسب، علاوه بر کاهش ضایعات گل، افزایش قیمت دریافتی تولید کننده و کاهش قیمت پرداختی مصرف کننده، سود زیادی هم نصیب سایت اجرا کننده حراج گل خواهد کرد.

معامله سهام می تواند از طریق دو سازوکار حراج و معاملات پیوسته انجام شود. در بسیاری از بازارها از جمله بورس تهران، ابتدای بازار از سازوکار حراج و طی روز از معاملات پیوسته استفاده می شود. به علاوه، در برخی بازارها به منظور بهبود نقدشوندگی برای سهام کوچک و غیرنقدشونده، به جای استفاده از سازوکار معاملات پیوسته، از حراج های مکرر طی روز استفاده می شود. در این پژوهش، به کمک داده های بورس تهران و معرفی معیاری برای اندازه گیری خطای قیمتی، به مقایسه خطای قیمتی در ابتدای بازار که مبتنی بر سازوکار حراج است و انتهای بازار که مبتنی بر سازوکار معاملات پیوسته است، پرداخته می شود. نتایج این پژوهش نشان می دهد خطای قیمتی در ابتدای بازار بیشتر از انتهای بازار است. در ادامه، عوامل مؤثر بر بیشتربودن خطای قیمتی در ابتدای بازار بررسی شده و نشان داده می شود سازوکار حراج بر خطای قیمتی تأثیر منفی ندارد و این خطا از زیاد بودن حجم معاملات در ابتدای بازار و کم کشش بودن منحنی تقاضای سهام نشئت می گیرد.

هدف از این تحقیق، ارائه مدلی اقتصادی در واگذاری امتیاز بهره برداری اماکن ورزشی، مبتنی بر نظریه بازی هاست. تحقیق حاضر به روش توصیفی- پیمایشی و با انجام مصاحبه با مسئولان و بهره بردار چمن مصنوعی مجموعه ورزشی انقلاب و بررسی اسناد مناقصه و قراردادهای فی مابین در واگذاری های صورت گرفته برای دریافت حق بهره برداری از آن انجام گرفت. براساس یافته ها، متغیرهای اثرگذار بر تدوین و انعقاد قراردادهای واگذاری این واحد، شناسایی و رویکردهای پیشنهادی انتخاب و از میان آنها کارامدترین و مناسب ترین راهبرد برای صاحب امتیاز و بهره بردار معرفی شدند. در مرحله بعد، براساس بهترین پیامد، بازی پیشنهادی طراحی و مدلسازی شد. نتایج نشان داد هنگامی که اطلاعات خصوصی مستقلی بر فضای حراج حاکم باشد، راهبرد تغییر سازوکار حراج برای طرفین مناسب تر است. همچنین راهبرد پیشنهاد قیمت، بهترین راهبرد و نیز تعادل نش در این بازی است.

محاسبات تورین قادر به تجمیع منابع محاسباتی ناهمگن برای پشتیبانی از برنامه های کاربردی مقیاس پذیر در علوم، مهندسی و تجارت می باشد. محاسبات تورین مجموعه ای از مصرف کنندگان و فراهم کنندگان منابع هستند؛ که معمولا این نهادها مستقل بوده و تصمیم گیری های خودمختاری براساس سیاست های خود برای تخصیص منابع می گیرند. در این مقاله، یک روش حراج مضاعف پیوسته آگاه از شبکه برای تخصیص منابع تورین معرفی؛ که در آن منابع به عنوان عوامل فراهم کننده و کاربران به عنوان عوامل مصرف کننده در نظر گرفته شده اند. در این رویکرد، کاربران و فراهم کنندگان قیمت های پیشنهادی خود را براساس پارامترهایی تعیین می نمایند کاربران براساس، متوسط تعداد منابع باقی مانده، زمان باقی مانده و اندازی داده ورودی و فراهم کنندگان براساس بار فعلی منابع قیمت پیشنهادی خود را در حراج تعیین می کنند؛ و شبکه نیز به عنوان یک عنصر تاثیر گذار در تورین در نظر گرفته شده است. که سعی می شود عمل تخصیص منابع به صورت آگاه از شبکه و براساس وضعیت جاری سیستم انجام گیرد. نتایج شبیه سازی نشان می دهد روش پیشنهادی عملکرد بهتری نسبت به محیطی که در آن پارامترهای ذکرشده در نظر گرفته نشده، دارد.

تشخیص ایجاب از دعوت به معامله، سالیان متمادی در میان حقوقدانان محل بحث و بررسی می باشد. پرسش اصلی این جستار آن است که با چه معیاری می توان ایجاب را از دعوت به معامله متمایز ساخت. در پاسخ به این پرسش، نویسندگان با نگاهی تطبیقی به حقوق ایران و انگلستان و رویکردی توصیفی-تحلیلی بدین نتیجه دست یافتند که می توان سنجشی را تحت عنوان «قابلیت عرضه» در حقوق انگلستان و بر مبنای نظریه «لرد هرشل» و «لرد پارکر» پذیرفت. در حقوق ایران اما با توجه بدانکه، نویسندگان در رابطه با عینیت بخشی به نهاد ها و نظریه های حقوقی کمتر سخن به میان آورده اند، سنجش فوق توان پذیرش را دارد و مانعی برای قبول آن وجود ندارد. همچنین لحاظ مقدمه حرام و سد ذرائع منجر به تقویت دیدگاه مذکور و پذیرش این سنجش است. این رویکرد به طور خلاصه بیان می کند که اگر تجارتخانه قابلیت عرضه در هنگام ارائه پیشنهاد را نداشته باشد، باید پیشنهاد را دعوت به معامله تلقی کرد و نه ایجاب. از طرفی عکس قضیه نیز صادق است و اگر تجارتخانه دارای سابقه تولید انبوه و به میزان پیشنهاد مشتریان یا بیش از آن بوده است با توجه به آن که ایجاب تلقی کردن چنین پیشنهادی سبب نقض قرارداد نمی شود، عرف معاملاتی نیز همین استنتاج را تقویت می کند و پیشنهاد را ایجاب می خواند.