پویایی سیستمها

بازاررسانی و فروش گل در ایران، روش ناکارایی است که نسبت بالایی از گل های تولید شده را به ضایعات تبدیل کرده و درصد زیادی از قیمت نهایی هر شاخه گل را نصیب دلالان و خرده فروشان می کند؛ درحالی که در کشورهای پیشرویی همچون هلند، گل ها از طریق حراج مجازی و به روش حراج هلندی به مشتریان عرضه می شود که مزایای بسیاری از جمله کاهش مسافت و زمان انتقال گل ها و دسترسی راحت به حراج اینترنتی را فراهم می کند. این تحقیق با هدف امکان سنجی اجرای روش حراج مجازی گل در ایران و دستیابی به راهکارهایی برای پیاده سازی موفق آن، ابتدا ابزارهای شناخته شده مستندسازی و طراحی مدل های کسب وکار را مطالعه و ارزیابی کرده و در ادامه مدلی کیفی از روش اجرای حراج مجازی گل در ایران را در قالب تابلوی کسب وکار آستروالدر ارائه داده است. سپس، مدل کیفی را طی چند مرحله مصاحبه باز با تعدادی از کارشناسان تولید و فروش گل، با استفاده از روش پویایی سیستم ها و با طراحی مدل های علّی حلقوی و جریان، کمّی نموده و داده های مورد نیاز اجرای آن را نیز با توزیع پرسشنامه بین نمونه 63 گل فروشی شهر تهران جمع آوری کرده است. نتایج حاصل از شبیه سازی رفتار این مدل در سناریوهای مختلف نشان می دهد نه تنها روش حراج مجازی گل در ایران قابل اجرا است، بلکه با اتخاذ راهبردهای مناسب، علاوه بر کاهش ضایعات گل، افزایش قیمت دریافتی تولید کننده و کاهش قیمت پرداختی مصرف کننده، سود زیادی هم نصیب سایت اجرا کننده حراج گل خواهد کرد.

استارت آپ ها یا همان کسب و کارهای نوپا، موتور محرک اقتصاد به شمار می روند و توسعه این کسب و کارها، تاثیر بسزایی در رشد و توسعه اقتصادی ایفا می کند. برای تبدیل یک استارت آپ به یک کسب و کار قدرتمند در فضای کسب و کار، یافتن سرمایه گذار گام حیاتی و مهمی است که می تواند باعث رشد و گسترش فعالیت شرکتهای استارت آپی شود. در این مسیر یکی از چالش های مهم بنیانگذاران کسب و کارهای نوپا، جلب نظر سرمایه گذاران برای مشارکت و سرمایه گذاری است. برای دستیابی به این مهم، با شناخت عوامل کلیدی موثر بر موفقیت کسب و کارهای نوپا که برگرفته از نتایج پژوهش های پیشین است و استفاده از مدل های شبیه سازی می توان سیاست ها و سناریوهای مختلف را پیش از اجرا در محیطی آزمایشگاهی آزمود. در پژوهش حاضر، مدل عمومی پویایی سیستم ها که توسط هوانگ و کانک (Xiaojun Huang, Martin Kunc, 2012) ارائه شده، به عنوان مدل پایه در نظر گرفته شده است. با تعریف متغیر جدیدی با عنوان جذابیت بازار، مدل مبنا توسعه داده شده و با استفاده از آن سناریوهای مختلفی که از سوی بنیانگذاران کسب و کارهای نوپا دنبال می شوند مورد ارزیابی قرار گرفته اند. نتایج شبیه سازی نشان دهنده آن است که افزایش جذابیت بازار منجر به افزایش مشتریان بالقوه و فرایند تبدیل آن به مشتریان بالفعل خواهد شد.