مدیریت قرارداد

مقاله حاضر به بررسی رفتار مدیران شرکت های فعال در صنایع مختلف بورس اوراق بهادار تهران در مورد انتخاب روش حسابداری موجودی کالا می پردازد. مسئله اصلی تحقیق حاضر این است که آیا شباهت عملیات در یک صنعت منجر به استفاده مشابه از روش حسابداری موجودی کالا می شود یا خیر. بر اساس ادبیات تحقیق شرکت های فعال در یک صنعت خاص به علت شباهت عملیات و محصولات تولیدی، از روش های حسابداری مشابه استفاده می کنند. مفروض این فرضیه، تئوری رفتار کارا می باشد. تئوری مقابل این دیدگاه تئوری رفتار فرصت طلبانه می باشد. این تئوری بیان می کند که مدیران شرکت به علت درگیری در قراردادهای متفاوت که میان آنها و شرکت های خود و نیز میان شرکت های آنها و سایر طرف های درگیر وجود دارد، از میان روش ها دست به انتخاب می زنند و روش های حسابداری را به منظور ارائه وضعیت و عملکرد واقعی شرکت به کار نمی گیرند. در این مقاله ما فرضیه فوق را در مورد روش حسابداری موجودی کالا و در میان 172 شرکت حاضر در شانزده صنعت فعال در بورس اوراق بهادار تهران آزمون نموده ایم. برای آزمون فرضیه فوق از آزمون آماری H (آزمون برابری میانگین ها ) استفاده شده است. نتایج تحقیق حاضر، تایید کننده فرضیه تحقیق حاضر در یازده صنعت و رد آن در پنج صنعت دیگر بوده است. این نتیجه بیان می کند که نهادهای تدوین کننده استاندارد (در ایران، سازمان حسابرسی) باید به سمت تدوین استانداردهای خاص صنعت حرکت نماید.

هدف از این تحقیق، ارائه مدلی اقتصادی در واگذاری امتیاز بهره برداری اماکن ورزشی، مبتنی بر نظریه بازی هاست. تحقیق حاضر به روش توصیفی- پیمایشی و با انجام مصاحبه با مسئولان و بهره بردار چمن مصنوعی مجموعه ورزشی انقلاب و بررسی اسناد مناقصه و قراردادهای فی مابین در واگذاری های صورت گرفته برای دریافت حق بهره برداری از آن انجام گرفت. براساس یافته ها، متغیرهای اثرگذار بر تدوین و انعقاد قراردادهای واگذاری این واحد، شناسایی و رویکردهای پیشنهادی انتخاب و از میان آنها کارامدترین و مناسب ترین راهبرد برای صاحب امتیاز و بهره بردار معرفی شدند. در مرحله بعد، براساس بهترین پیامد، بازی پیشنهادی طراحی و مدلسازی شد. نتایج نشان داد هنگامی که اطلاعات خصوصی مستقلی بر فضای حراج حاکم باشد، راهبرد تغییر سازوکار حراج برای طرفین مناسب تر است. همچنین راهبرد پیشنهاد قیمت، بهترین راهبرد و نیز تعادل نش در این بازی است.