سوری حیدری

زمینه: در تحقیقات متعدد اثربخشی دستوراالعمل های کلامی و تمرینات مشاهده ای به صورت مجزا نشان داده شده است اما اثر همزمان این دو متغیر بر عملکرد حرکتی کودکان اوتیسم هنوز مبهم است. هدف: تعیین اثر دو نوع دستورالعمل کلامی توجه به اثرات و الگوی حرکت هنگام مشاهده الگو بر عملکرد پرتاب از بالای شانه کودکان اوتیسم بود. روش: این پژوهش شبه تجربی با طرح پیش آزمون – پس آزمون بود. جامعه آماری پژوهش کلیه کودکان اوتیسم مرکز نیک اندیشان شهرستان ساری بودند (68 نفر) که تعداد 24 کودک 7 تا 10 سال اوتیسم بصورت دردسترس به عنوان نمونه انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه الگودهی - تمرکز روی الگوی حرکت و الگودهی - تمرکز روی اثرات حرکت قرار گرفتند. تمرینات (بر اساس العبود و همکاران، 2002) هر دو گروه شامل مشاهده 10 بار مدل ماهر پرتاب از بالای شانه بود با این تفاوت که قبل از آن هر گروه دستورالعمل توجهی مربوط به خود را دریافت می کرد. قبل و بعد از مداخلات عملکرد حرکتی هر دو گروه توسط آزمون پرتاب از بالای شانه (چیوویاکوفسکی و همکاران، 2008) ارزیابی و از طریق آزمون های تحلیل واریانس مرکب، t مستقل و همبسته تحلیل گردید. یافته ها: هر دو گروه افزایش معنی داری در عملکرد پرتاب از بالای شانه از پیش آزمون تا پس آزمون نشان دادند (0/05 p≤ ). در مرحله پس آزمون نیز گروه الگودهی - تمرکز روی اثرات حرکت نسبت به گروه الگودهی - تمرکز روی الگوی حرکت به طور معنی داری عملکرد بالاتری داشت (0/05 p≤ ). نتیجه گیری: ارائه دستورالعمل های کلامی به اثرات حرکت الگوی مشاهده ای موجب بهبود عملکرد حرکتی در کودکان دارای اختلال طیف اوتیسم می شود.

هدف این مطالعه، مقایسه میزان انتقال یادگیری پیش گستر بین مهارت های شنای کرال سینه و کرال پشت در دختران نوآموز بود. برای این منظور، 60 دانشجو که در درس شنای مقدماتی ثبت نام کرده بودند، انتخاب شدند و در چهار گروه (دو گروه آزمایشی و دو گروه کنترل) جای گرفتند. گروه های آزمایشی در تکلیف اولیه به مدت 10 جلسه به یادگیری یکی از دو شنای کرال سینه یا پشت پرداخته و سپس به یادگیری تکلیف ثانویه (یکی از دو شنای کرال سینه یا پشت؛ متقابل تکلیف اولیه) پرداختند. شرکت کنندگان گروه کنترل فقط در تکلیف ثانویه شرکت کردند. نتایج نشان داد میزان انتقال پیش گستر شنای کرال سینه به کرال پشت 06/3 درصد بود که این مقدار انتقال از نظر آماری معنادار نبود (977/0P=). اما میزان انتقال شنای کرال پشت به کرال سینه 45/13درصد بود که این مقدار انتقال از نظر آماری معنادار بود (013/0P=). از سوی دیگر، نتایج آزمون یومان- ویتنی برای مقایسه میزان انتقال دو شنا نیز نشان داد که میزان انتقال پیش گستر شنای کرال پشت به کرال سینه به طور معناداری بالاتر از انتقال شنای کرال سینه به کرال پشت است (001/0P=). بنابراین، نتایج تحقیق حاضر از توالی آموزش کرال پشت- کرال سینه در نوآموزان حمایت می کند.