مهارت گفتاری

در عصر اطلاعات و ارتباطات و با ورود فن آوری های نوین در حوزه آموزش و پرورش، فراگیران با مخاطرات و ریسک های بیشتری برخورد می کنند و نسبت به نسل های قبل، نیاز به یادگیری دانش و مهارت های جامع تر و جدید تری خواهند داشت. پژوهش حاضر، با هدف بررسی تأثیر کاربرد نرم افزارهای آموزشی در ارتقاء یادگیری مهارت های اساسی درس هنر دانش آموزان پایه پنجم ابتدایی در مدارس شهرستان آمل و در سال 1390 اجرا گردید. این پژوهش از نوع شبه آزمایشی بود. جامعه تحقیق 150 کلاس درس پنجم ابتدایی بود. از میان آنها به روش تصادفی ساده دو کلاس 25 نفره انتخاب و دانش آموزان آن به دو گروه آزمایش و شاهد تقسیم شدند. ابزار گرد آوری داده ها، پرسش نامه (به صورت چک لیست رفتار) بود که مطابق استانداردهای آموزشی دفتر برنامه ریزی وزارت آموزش و پرورش تنظیم شده بود که به صورت پیش آزمون و پس آزمون اجرا شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از شاخص های آمار توصیفی شامل میانگین و انحراف معیار و در بخش آمار استنباطی از آزمون t گروه های مستقل استفاده شد. مقایسه میانگین نمرات پیش آزمون نشان داد که دو گروه از نظر سطح مهارت ها، همگن بوده اند. مقایسه میانگین نمرات پس آزمون بین دو گروه نشان داد که بین عملکرد دو گروه آزمایش و شاهد از نظر آماری تفاوت معناداری وجود داشت. بدین معنی که استفاده از نرم افزارهای آموزشی در ارتقاء مهارت های اساسی هنر شامل مهارت های حسی، گفتاری، حرکتی، قابلیت های تفکر و مهارت های اجتماعی دانش آموزان پایه پنجم به طور قابل ملاحظه ای مؤثر بوده است.

مقاله حاضر معرفی و نقد مجموعه ی نه جلدی آموزش مقدماتی و متوسطه زبان ژاپنی با عنوان «ماروگوتو» است که توسط «بنیاد ژاپن» و بر اساس استانداردهای این بنیاد در چهار سطح (پایه، مقدماتی، پیش متوسطه و متوسطه) تهیه شده است. در جستار حاضر تلاش شده ویژگی ها و نقاط ضعف و قوت این مجموعه آشکار گردد. بررسی و نقد این مجموعه با نگاهی به شاخصه های ارزیابی رضی (1388) و از منظر صوری و محتوایی انجام شده است. بر اساس نتایجی که از این بررسی حاصل شد، مشخص گردید که در کنار نقاط قوت و شایستگی ها، این مجموعه دارای برخی نقاط ضعف است که جا دارد برای دستیابی به نتایج مطلوب تر در چاپ های بعدی به این نقایص پرداخته و رفع شوند تا بتواند به عنوان یک اثر نسبتاً جدید جایگاه خود را در عرصه ی آموزش زبان ژاپنی پیدا کند. اما به عنوان نتیجه گیری کلی از واکاوی مجموعه می توان گفت که علیرغم وجود برخی مشکلات، نقاط مثبت اثر بیش از نقاط ضعف آن بوده و در مجموع می تواند به عنوان یک منبع آموزشی نسبتاً مطمئن برای زبان آموزانی که هدف اصلی آنها از فراگیری زبان ژاپنی، دستیابی به توانایی گفتاری است مورد استفاده قرار گیرد.

هدف از این مطالعه، مقایسه کارهای ارتقای آگاهی دستوری و برون داد مدیریت شده بر مهارت گفتاری زبان آموزان بوده است. بدین منظور، 66 زبان آموز دختر در یکی از آموزشگاههای تهران با برگزاری آزمون ابتدایی انگلیسی (پت) بین 91 زبان آموز انتخاب گردیده و در دو گروه آزمایشی قرار گرفتند. در ابتدا، هر دو گروه در پیش آزمون گفتاری شرکت کرده و همگن شدند و تحت آموزش در یک دوره 18 جلسه ای با صرف زمان مساوی برای هر گروه قرار گرفتند. در گروه آزمایشی اول، کارهای ارتقای آگاهی و در گروه آزمایشی دوم، کارهای برون داد مدیریت شده ارائه گردیدند. در پایان دوره، پس آزمون گفتاری دیگری از هر دو گروه آزمایشی گرفته شد. برای آزمون فرضیه مطرح شده از آزمون نمونه های مستقل تی استفاده گردید و نتیجه آن بود که مهارت گفتاری گروه کارهای ارتقای آگاهی به شکل معناداری نسبت به گروه کارهای برون داد مدیریت شده برتری داشتند. کاربرد این پژوهش برای معلمین و طراحان مطالب درسی در انتهای مقاله به تفصیل بحث شده اند.

ارزیابی بعنوان فرآیند اندازه گیری یادگیری به معنای عام و سنجش توانایی زبان آموزان در حیطه آموزش زبانهای خارجی امروزه ماهیت و هدف متفاوتی به خود گرفته است بطوریکه از آن به عنوان ابزاری برای پیشبرد فرایند یادگیری یادگیران تحت عنوان "ارزیابی تکوینی"سود برده می شود.در راستای راستی آزمایی و تحقق چنین هدفی از ارزیابی، 90 زبان آموزایرانی زبان انگلیسی به دوگروه آزمایشی و یک گروه کنترل تقسیم شدند ودر جریان اجرای یک دوره آموزشی مکالمه-محور آموزش زبان انگلیسی، این گروه ها بترتیب بطور متناوب در چندین مرحله در معرض دو نوع ارزیابی تکوینی تحت عناوین "ارزیابی بازخورد فرازبانی" و "ارزیابی اصلاح شفّاف"قرار گرفتند.تجزیه و تحلیل یک سویه و چندسویه واریانس داده ها نشان داد که گروه بازخورد فرازبانی عملکرد بهتری نسبت به گروه کنترل داشته است.باتوجه به این اطلّاعات آماری، ارزیابی در کلاس درس تأثیر بسزایی در تقویت مهارت گفتاری زبان آموزان که بازخورد و تشویق جزو مقولات ذهنی آنهاست، دارد. البته، پیشنهاد می شود در این زمینه تحقیقات بیشتری انجام شود.

اینکه تحرک اجتماعی در یک جامعه به ویژه از نوع عمودی صعودی چه وضعیتی دارد و تابع چه عواملی است یکی از نشانگرهای قضاوت درباره ی توسعه ی آن جامعه است. هدف از این مطالعه، شناخت نقش مهارت های گفتاری، خودگشودگی، نوشتاری و استفاده از تکنولوژی های ارتباطی در تحرک اجتماعی میان نسلی است. این پژوهش از نوع کمّی بوده و از روش پیمایش و ابزار پرسشنامه محقق ساخته استفاده شده است. جامعه آماری شامل 5.240.090 نفر از شهروندان بالای 30 سال تهرانی بوده است. حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران 384 نفر به دست آمد. نمونه گیری به صورت خوشه ای چندمرحله ای انجام شده است. نتایج نشان داد؛ مهارت های ارتباطی و متغیرهای جمعیتی با ضریب تعیین19/. بر تحرک اجتماعی شهروندان اثر داشته اند. مهارت نوشتاری با بتای 0.23 و مهارت خودگشودگی با بتای 0.24 در تحرک اجتماعی میان نسلی اثرگذار بودند. بین مهارت گفتاری و مهارت استفاده از تکنولوژی های ارتباطی با تحرک اجتماعی هیچ نوع رابطه معناداری وجود نداشت. متغیر جنس با بتای 0.34- و متغیر وضع تأهل با بتای 0.11 در تحرک اجتماعی اثرگذار بود. بر اساس آزمون t تحرک اجتماعی میان نسلی عمودی از نظر جنسیت به نفع مردان و بر حسب وضع تأهل نیز به نفع مجردها بوده است. مهارت ارتباطی ساکنین شهر تهران، بیشتر از حد متوسط و تحرک اجتماعی میان نسلی برای مردان صعودی و برای زنان نزولی بود.

آموزش زبان فارسی به غیر فارسی زبانان یکی از کارهای بسیار مهم است که می توان آن را از جنبه های گوناگون مورد بررسی قرار داد. در زمینه آزفا پژوهش های زیادی صورت گرفته است اما مهارت های چهارگانه به صورت مستقل مورد پژوهش قرار نگرفته است. پژوهش حاضر با عنوان «ارزیابی مهارت چهارگانه زبان در کتاب فارسی گفتاری» است. در این پژوهش به عنوان یکی از شاخص های گزینش کتاب مناسب، کتاب «فارسی گفتاری» که یکی از کتابهای شناخته شده در آزفاست از لحاظ کاربرد مهارتهای شنیداری، گفتاری، خوانداری و نوشتاری براساس شاخص های ارزیابی در کتاب «کتاب درسی خود را انتخاب کنیم» توصیف می شوند. هدف پژوهش حاضر بررسی این موضوع است که کدام یک از مهارت ها در کتاب «فارسی گفتاری» بیشتر از بقیه مورد توجه قرار گرفته است. می توان این پژوهش را به صورت گسترده در مورد تمام کتاب های آزفا و به صورت مقایسه ای انجام داد. نتایج حاصل از پژوهش حاکی از آن است که مهارت شنیداری و گفتاری بیشترین کاربرد و مهارت نوشتاری و خوانداری کمترین کاربرد را در کتاب «فارسی گفتاری» دارند؛ زیرا بیشترین تاکید کتاب روی رویکرد ارتباطی و برقراری ارتباط کلامی است که همین امر میزان مهارت گفتاری و شنیداری را افزایش می دهد. 

این پژوهش با هدف واکاوی نقش تکنیک اطناب گویی و رمزگردانی در بهبود مهارت گفتاری دانش آموزان در سال تحصیلی 1400-1399 اجراء شد. با توجه به ماهیت تحقیق، پژوهش حاضر کیفی و از نوع تحقیقات تحلیلی، استنباطی می باشد. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان مدرسه فرزانگان(دخترانه) ناحیه دو شهرستان سنندج (متوسطه دوم) بود که از این تعداد 21 نفر از طریق روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شد و برای جمع آوری اطلاعات از مصاحبه نیمه ساختار یافته استفاده گردید. یافته ها نشان داد که اطناب گویی و رمزگردانی کاربردهای اثربخشی در جهت تشویق دانش آموزان به شرکت در گفتگو ها و بحث های کلاس دارد و استفاده از اطناب گویی و رمز گردانی می تواند مهارتهای گفتاری دانش آموزان را بهبود بخشد، بنا براین می توان نتیجه گرفت که استفاده از اطناب گویی و رمز گردانی نه تنها مهارت گفتاری را تسهیل می کند بلکه اعتماد به نفس، انگیزه و تسلط دانش آموزان را در حین صحبت کردن به زبان انگلیسی افزایش می دهد.