مدیریت نوآوری

پژوهش حاضر به دنبال شناسایی اثرات متقابل و پویای نوآوری و رشد اقتصادی و مقایسه آن در دسته های چهارگانه درآمدی کشورها و دسته های کشورهای نوآور و سنتی است. برای پاسخ به سوالات پژوهش از برآود خودرگسیون برداری در داده های تابلویی طی دوره 2022-2013 در شش دسته از گروه کشورها که مجموعاً شامل 107 کشور می شود، استفاده شده است. نتایج مطالعه نشان از آن دارد که اولاً نوآوری در همه گروه های درآمدی، اثر مثبت بر رشد اقتصادی دارد، و این اثر در کشورهای با درآمد متوسط، قوی تر است. ثانیاً رشد اقتصادی در کوتاه مدت سبب بهبود نوآوری شده و این تاثیر بین گروه های درآمدی کشورها تقریباً مشابه هم است. نتایج نشان از آن دارد که در کشورهایی که درآمد بیش از میانگین دارند، شوک نوآوری مهمترین عامل در شکل گیری نوآوری جدید است. اما در کشورهایی که درآمد کمتر از میانگین دارند، شوک های دموکراسی و رشد اقتصادی نیز اثرات مهمی در تحولات نوآوری جدید دارند. نتایج بررسی از نظر گروه های کشورهای نوآور و سنتی نیز نشان از آن دارد که در این کشورها نیز نوآوری بر رشد اقتصادی موثر بوده است،در کشورهای نوآور شوک نوآوری مهمترین عامل تحول در نوآوری های جدید است، اما در کشورهای سنتی، شوک رشد اقتصادی و شوک دموکراسی نیز اثرات مهمی بر تغییرات در رشد نوآوری داشته اند.

هدف: در دنیای رقابتی امروز و تغییرات سریع بازار، یکی از مهم ترین دغدغه های مدیران تولید، حفظ مشتریان و جذب وفاداری آنها به سازمان است. طراحی و توسعه محصول جدید و اجرای موفق آن یکی از فاکتورهای کلیدی برای بقا و رشد سازمان می باشد. با توجه به خلا تحقیقاتی موجود در کسب و کارهای صنایع دستی این پژوهش با هدف شناسایی و رتبه-بندی پیشران های اثرگذار بر طراحی و توسعه محصول سفال و سرامیک هنری انجام شده است. روش شناسی و یافته ها: این پژوهش از نوع آمیخته و در دو بخش انجام شده است. در بخش اول با استفاده از مطالعات کتابخانه ای و مطالعه موردی بیست کارگاه تولیدی سفال و سرامیک، عوامل موثر بر طراحی و توسعه محصول شناسایی گردید و در قالب هفده پیشران طبقه بندی گرده اند. در بخش دوم پیشران های استخراج شده به روش تحلیل اثر متقابل در قالب یک ماتریس هفده در هفده در اختیار جامعه خبرگان قرارگرفت. با استفاده از نرم افزار میک مک، پیشران های اثرگذار بر طراحی و توسعه محصول رتبه بندی شد و شدت خالص اثرگذاری و نوع متغیرهای آن مشخص گردید. نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان می دهد که پیشران چیره دستی سازمانی به عنوان عامل کلیدی با بالاترین قدرت تعیین کنندگی در جایگاه نخست پیشران های کلیدی طراحی و توسعه محصول از دیدگاه جامعه خبرگان قرار می گیرد.

بیش از یک دهه است که توسعه صنعتی مبتنی بر خوشه های نوآور، به عنوان یک استراتژی نوین مورد توجه برنامه ریزان و سیاست گذاران کشورهای صنعتی و در حال توسعه قرار گرفته است. از این رو هدف کلی این تحقیق شناسایی و سطح بندی روابط مولفه های عوامل موثر بر رشد و توسعه خوشه های صنعتی نوآور کفش و چرم با استفاده از تکنیک مدلسازی ساختاری - تفسیری در صنایع فعال در حوزه کفش و چرم تبریز می باشد. تحقیق حاضر یک مطالعه توصیفی- پیمایشی و از نظر هدف یک تحقیق کاربردی و از نظر زمان بصورت مقطعی اجرا شده است. به منظور تعیین سطح و اولویت بندی عوامل شناسایی شده، از نظرات تخصصی 25 نفر از خبرگان استفاده گردید. حجم نمونه در این تحقیق با توجه به اهداف تحقیق، بر اساس اشباع نظری مشخص شده است. همچنین روش نمونه گیری این تحقیق نیز بصورت هدفمند است.داده ها از طریق پرسشنامه محقق ساخته جمع آوری گردید و به منظور تجزیه و تحلیل داده های جمع آوری شده، از تکینک مدلسازی ساختاری-تفسیری استفاده شد. نتایج حاصل این پژوهش، نشان داد مولفه دولت که در آخرین سطح یعنی سطح هفتم قرار دارد،تاثیرگذارترین عامل موثر بر توسعه و رشد خوشه های صنعتی نوآور کفش و چرم در شهر تبریز است.در نهایت با استفاده ازتکنیک میک مک مولفه ها بر حسب قدرت هدایت و وابستگی مورد تحلیل قرار گرفتند.

برای تبیین بهتر علل شکست نوآوری باید از بررسی اثر سیاستها فراتر رفت و به علل سیاستگذاری اشتباه در این خصوص پرداخت. اما برای غلبه بر چالش هایی که پیشروی هر از رویکردهای تحلبل سیاستگذاری برای تبیین دلایل شکست و موفقیت سیاستگذاری وجود دارد، در این مقاله الگوی ترکیبی نهادی-رفتاری برای تحلیل بهتر سیاستگذاری ارائه شده است. مبتنی بر الگوی فوق دلایل پایین بودن نوآوری در صنعت داروی ایران عبارتند از: سوگیری شناختی سیاستگذار به دلیل میان بر ذهنی دسترس پذیری که باعث شده است صدور مجوزهای فراوان را به معنای افزایش رقابت و نوآوری در نظر گرفته شود و در نتیجه با کاهش مقیاس عملا امکان نوآوری از میان برود. عدم توجه به نهادهای انگیزشی مانند سپردن کنترل قمیت و کیفیت دارو به سازمان غذا و دارو اشتباه سیاستگذاری دیگر است. ضمن آنکه چالش اساسی فاصله ساختار نهادی کشور با نظام مشارکتی است که بر کیفیت سیاستگذاری اثر منفی دارد. در کنار لزوم حرکت به سوی ساختاری مشارکتی که اقدامی بلندمدت است، بازبینی در صدور مجوز برای بنگاه های صنعت دارو و تفکیک سازمان غذا و دارو از ذیل وزارت بهداشت از جمله مهم ترین اقدامات برای بهبود نوآوری در صنعت داروی ایران است.

پایان دادن به فقر، نخستین هدف از اهداف اصلی توسعه پایدار است و بهره گیری از نوآوری های اجتماعی و فناورانه، ازجمله راهبردهای کلیدی برای دستیابی به این مهم قلمداد می شود. با این وجود، همچنان چارچوبی منسجم که شیوه نقش آفرینی هوش مصنوعی در توانمندسازی نوآوری اجتماعی برای کاهش فقر چندبُعدی را تبیین کند، به طور نظام مند ارائه نشده است. در این پژوهش، با تکیه بر رویکرد مفهومی نوآوری اجتماعی دیجیتال، به شکل دهی راه حل های نوین اجتماعی برای رفع فقر چندبُعدی جهت رفع این شکاف، پرداخته شده است. مطالعه کنونی با رویکرد کیفی و روش فراترکیب، به تحلیل نظام مند ۳۰ مقاله علمی برتر از پایگاه داده وب آوساینس در بازه زمانی ۲۰۱۰ تا ۲۰۲۴ پرداخته است. طی فرایند تحلیل مقالات، شناسه گذاری سه مرحله ای، اعتبارسنجی یافته ها و سپس تلفیق آنها در یک چارچوب مفهومی پنج بُعدی اعم از کارکردهای هوش مصنوعی، موانع، پیش نیازهای موفقیت، پیامدها و شرایط زمینه ای انجام شد. یافته های پژوهش نشان می دهد که هوش مصنوعی می تواند از طریق مقیاس بندی ظرفیت جمعی، تسهیل کنش جمعی مبتنی بر داده، ایجاد بسترهای نوآوری مشارکتی و ارتقاء حکمرانی داده محور، نوآوری اجتماعی را شتاب داده و مسیرهای جدیدی برای کاهش فقر بگشاید. این پژوهش رویکرد مفهومی نوآوری اجتماعی دیجیتال را به طور خاص برای عصر هوش مصنوعی توسعه می دهد.

ارزیابی بلوغ نوآوری سازمانی یکی از ابزارهای کلیدی برای شناسایی نقاط قوت و ضعف در مسیر توسعه نوآوریِ سازمان و یادگیری از شکست های قبلی است. این ارزیابی به مدیران کمک می کند تا میزان آمادگی سازمان برای توسعه، جذب و اجرای طرح های نوآوری را سنجش و شکاف های موجود در حوزه مدیریت نوآوری را شناسایی کنند. بدون شناخت سطح بلوغ نوآوری، برنامه ریزی برای بهبود عملکرد، تخصیص منابع و تنظیمِ راهبردهای نوآوریِ مؤثر دشوار خواهد بود. همچنین، این ارزیابی امکان مقایسه با سازمان های مشابه و حرکت هدفمند به سوی تحول و مزیت رقابتی پایدار را فراهم می کند. با درنظرگیریِ این مهم، در این پژوهش با استفاده از روش سنتزِ چارچوب، چارچوبی نوین به منظور ارزیابی بلوغِ نظام نوآوریِ سازمانی با بهره گیری از مؤلفه های کلیدی نظام نوآوری شامل کارکردها و شکست های نظام مند توسعه داده می شود که امکان استخراج توصیه های سیاستی و راهبردیِ نظام مند را از طریقِ تحلیل عوامل مسدودکننده و شکست های نظام مند فراهم می کند. در نهایت، چارچوب پیشنهادی در یکی از شرکت های دولتیِ ایران به کار گرفته و توصیه های سیاستی-راهبردی به منظور نیل به وضعیت متعالی در یک چشم انداز میان مدت ارائه می شود.