فیلترهای جستجو:
فیلتری انتخاب نشده است.
نمایش ۳۶۱ تا ۳۸۰ مورد از کل ۸٬۴۳۱ مورد.
نقد روانی به قلم رابین وود: وقتی در تله های زندگی گرفتار می شویم
منبع:
نقد سینما ۱۳۸۰ شماره ۲۴
حوزه‌های تخصصی:
اگوستوبوآل و بازیهایی برای بازیگران و نابازیگران
حوزه‌های تخصصی:
دراماتورژی چیست؟
منبع:
تئاتر ۱۳۸۴ شماره ۳۹
حوزه‌های تخصصی:
جامعه هنرمند و هنرمند جامعه. تحلیل جامعه شناختی آثار سینمایی بهرام بیضایی(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه‌های تخصصی:
بررسی جلوه های نمایشی آیین صوفی گری در ترکیه و تاثیرپذیری آن از مثنوی معنوی مولانا(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه‌های تخصصی:
آیین های صوفی گری، نمایش واره هایی هستند که درگذر زمان توسعه و تکامل یافته و به اشکال اجرایی امروزینش در آمده اند. صوفی گری در ترکیه همانند بسیاری از مظاهر فرهنگی این کشور، متأثر از تعاملات بینافرهنگی ِزنجیره هنر و ادبیات اسلامی(شامل ادبیات عرب،فارسی و ترک) بوده است.زبان و ادب فارسی ریشه دارترین حلقه پیوند میان جلوه های فرهنگیِ این زنجیره اسلامی محسوب می شود. مثنوی معنوی مولانا در طی شش سده مناسبات بینا فرهنگی، خاستگاه ظهور و بالندگیِ جلوه های مذهبی- آیینیِ مشترک میان ایرانیان و ترکان بوده است. مراسم سماع درویشان، آن گونه که امروزه در ترکیه به اجرا در می آید، بسیار ملهم از آموزه های عرفانی مولاناست.آیین دراویش ترکیه بهره مند از وجوه نمایشی بسیاری است که در هر اجرای مجدد، غنای بیشتری می یابد. فارغ از هر نوع ادعای" نمایش بودگیِ "سماع صوفیان مولویه، دلایل متعددی می توان یافت که حکم بر"نمایش وارگیِ" این آیین دارد . جلوه های نمایشی این آیین مذهبی، متأثر از غنای زبان و ادب فارسی و به ویژه آثار مولاناست؛ تا آنجا که مثنوی معنوی به عنوان حجت طریقت عارفانه او، پایه گذار انتقال مفاهیم و مبنای تأثیرات بینا فرهنگی میان ایران و ترکیه، با محوریت زبان و ادب فارسی بوده است.
ژیل دلوز و فلیکس گناری ؛ موسیقی و شدن
حوزه‌های تخصصی:
بداهه سازی در تئاتر
منبع:
هنر زمستان ۱۳۷۸ شماره ۴۲
حوزه‌های تخصصی:
سینما ، سینما ؟ ؛ بخش چهارم
حوزه‌های تخصصی:
موسور گسکی؛ لئو دلیب
مؤید الممالک فکری (ارشاد) و بررسی نمایشنامه حکام قدیم، حکام جدید
منبع:
رهپویه هنر ۱۳۸۵ شماره ۱
حوزه‌های تخصصی:
از «بورژوای نجیب زاده» مولیر تا «نجیب زاده ی بورژوا»
حوزه‌های تخصصی:
گنگ خوابدیده (فیلمنامه یک مستند ویدئویی) (زندگی، آثار و اندیشه های محسن مخملباف)
منبع:
نقد سینما ۱۳۷۴ شماره ۵
حوزه‌های تخصصی:
اقتصاد تئاتر ایران
منبع:
هنر زمستان ۱۳۷۶ شماره ۳۴
حوزه‌های تخصصی:
شاهنامه و جنبه های سینمایی آن(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه‌های تخصصی:
جهان بصری از طریق تصویر شکل می گیرد و به اشکال مختلف نشان داده می شود. شاهنامه به سینما نزدیک تر است تا سایر هنرها؛ شاهنامه و سینما تفکیک ناپذیرند، ابیات شاهنامه به شما امکان می دهد تا در تصویر غوطه بخورید و پس از غوطه ورشدن در تصاویر به تجسم سینمایی بپردازید در چنین حالتی است که همه چیز شکل پذیر و بصری می شود، هر بیت مثل یک نما شما را به بیت دیگر هدایت می کند، در ابیات سیر و سفر می کنید و همچنانکه در لابلای آنها حرکت می کنید با شگفتی و حیرت به تصاویر و جنبش حرکات سینمایی می رسید. شعر شاهنامه اگرچه از واژگان ویژه ای ساخته و پرداخته شده است اما با زبان بصری فضایی سینمایی می سازد، تصویر سازی می کند و جزئیات تصویری را شرح می دهد. گفته شده است که سینما هنر تصویری است، واژگان شاهنامه همه تصویراند و فردوسی با مهارت، تعادلی بین واژه وتصویر ایجاد می کند. واژگان قدرت القایی تصاویر را تشدید می کنند و در نتیجه صورتی پدید می آید که اغلب به بیانی درخشان و سینمایی می انجامد.