درخت حوزه‌های تخصصی

پژوهش حاضر به منظور بررسی دقت پرتاب شرکت کنندگان مستقل از زمینه و وابسته به زمینه و همچنین بررسی حافظة کاری عددی و فضایی آنها اجرا شد. در این راستا آزمون گروهی تصاویر پنهان شده (GEFT) بین 320 دانشجوی پسر توزیع شد و در نهایت براساس نمره های به دست آمده از آزمون، 45 نفر به صورت تصادفی در سه گروه 15 نفری وابسته به زمینه، بی طرف و مستقل از زمینه قرار گرفتند. مطالعه شامل دو تکلیف (پرتاب دارت و آزمون حافظة کاری عددی و فضایی) بود. در تکلیف پرتاب دارت، شرکت کنندگان در مرحلة پیش آزمون 10 دارت پرتاب کردند. در مرحلة اکتساب شرکت کنندگان در 6 بلوک 10 کوششی تکلیف پرتاب دارت را انجام دادند. آزمون یادداری شامل یک بلوک 10 کوششی بود که 24 ساعت بعد از مرحلة اکتساب انجام گرفت. آزمون حافظة کاری عددی و فضایی به صورت انفرادی و با استفاده از نرم افزار علوم ذهنی کمبریج اجرا شد. داده ها به کمک روش های آماری تحلیل واریانس دوطرفه با اندازه گیری مکرر، تحلیل واریانس یکطرفه، آزمون تعقیبی توکی و آزمون همبستگی پیرسون تحلیل شد. نتایج نشان داد که شرکت کنندگان مستقل از زمینه در هر دو آزمون پرتاب دارت و حافظة کاری عملکرد بهتری داشتند. یافته های این پژوهش نشان داد که نمره های بالاتر در آزمون گروهی تصاویر پنهان شدة GEFT نشان دهندة توانایی فضایی- دیداری بهتر افراد مستقل از زمینه است، که این توانایی ممکن است موجب عملکرد بهتر این افراد در آزمون حافظه کاری عددی و فضایی و تکلیف پرتاب دارت باشد.

تحقیق حاضر با هدف مقایسه برخی مهارتهای روانی بین والیبالیست های نخبه و غیرنخبه مرد انجام گردیده است. مهارتهای روانی مورد نظر در این تحقیق شامل: انگیزش, تمرکز, اعتماد به نفس, تمظیم سطح انرژی روانی, تصویر سازی ذهنی و هدف بینی بوده است بدین منظور 50 نفر از اعضای تیم ملی والیبال جوانان کشور و بازیکنان جوانان تیمهای والیبال لیگ برتر کشور (ورزشکاران نخبه) و 50 نفر از بازیکنان والیبال تیمهای آموزشگاهی استان خراسان (ورزشکاران غیرنخبه) با استفاده از پرسشنامه SASI (انستیتو ورزشی استرالیای جنوبی) تحت آزمون قرار گرفتند. یافته ها مشخص نمود که بین کلیه مهارتهای روانی مورد نظر در این تحقیق تفاوت معنی دار در سطح معنی داری (P<0.05) وجود دارد. نتایج در جهت تأکید بر نقش موثر آمادگی روانی در نخبگی و یا غیر نخبگی ورزشکاران در رسیدن به اوج آمادگی مورد بحث قرار می گیرد.

هدف از پژوهش حاضر، بررسی اسنادها در موفقیت و شکست و هم چنین انگیزش ورزشکاران است. جامعه ی مورد مطالعه ی ما ورزشکاران رشته های شنا، بدمینتون، کاراته، تکواندو، تنیس روی میز و کشتی بوده است. انتخاب نمونه ها به روش نمونه های در دسترس و به صورت مرحله ای 120 نفر ورزشکار انتخاب شدند. سپس با استفاده از دو پرسش نامه ی سبک های اسنادی (ASQ) و هم چنین انگیزه ی ورزشی (SMS)، اطلاعات جمع آوری شد. تجزیه و تحلیل داده ها به وسیله ی آزمون تحلیل واریانس چند متغیره و در سطح معنا داری (α=0.05) صورت پذیرفت. یافته های پژوهش نشان داد ورزشکاران نخبه، اسنادهایی ناپایدارتر و اختصاصی تر در مواجهه با شرایط شکست از خود بیان کردند؛ ولی در مقابل، ورزشکاران زیرنخبه اسنادهایی پایدارتر و کلی تر، در موقعیت های شکست را بیان نمودند (P<0.05). ورزشکاران نخبه دارای سطح انگیزه ی درونی و بیرونی بیشتری نسبت به ورزشکاران زیر نخبه بوده و ورزشکاران زیر نخبه نسبت به ورزشکاران نخبه دارای انگیزه ی کمتری هستند ((P<0.05. نتیجه اینکه بین سبک های اسنادی ورزشکاران نخبه و زیر نخبه در ابعاد مختلف علّی و هم چنین بین سطوح انگیزشی ورزشکاران نخبه و زیر نخبه تفاوت معنا دار وجود دارد.

هدف از انجام این پژوهش، بررسی فعالیت های مربیگری و ارتباط آنها با برخی ویژگی های شخصی مربیان ورزش نوجوانان و جوانان اراک بود. جامعه آماری تحقیق، کلیه مربیان رشته های مختلف ورزشی این شهرستان بودند (110 نفر) که از بین آنها 86 نفر به صورت تصادفی طبقه ای به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار تحقیق شامل پرسشنامه ارزیابی فعالیت های مربیگری در 13 حیطه بود (8874/0 = ?). برای تجزیه و تحلیل داده ها از ضرایب همبستگی اسپیرمن و پیرسون استفاده شد. نتایج نشان داد فعالیت های مربیان از لحاظ آموزش، سازماندهی فعالیت ها، ایفای نقش مربیگری، ارتباط با بازیکنان، دانش آمادگی جسمانی، دانش فنی ورزش مربوطه، ایجاد انگیزه در بازیکنان، ارزیابی بازیکنان، ایمنی تمرینات و شناخت وظایف قانونی، در حد خوب و از لحاظ ارتباط با والدین، مراقبت از صدمات و نوتوانی و بازتوانی صدمات در حد متوسط است. هم چنین نتایج نشان داد بین ایفای نقش مربیگری و درجه مربیگری (342/0 =r)، بین ایفای نقش مربیگری و سابقه مربیگری (35/0 =r)، بین دانش فنی رشته ورزشی و سن (39/0 =r)، بین آموزش و سابقه بازیگری (303/0= r)، بین دانش آمادگی جسمانی و رشته تحصیلی (29/0 = r)، بین دانش آمادگی جسمانی و سن (346/0 = r) و بین ارتباط با بازیکنان و سن مربیان (363/0 = r) رابطه آماری معنی داری وجود دارد. بین دیگر متغیرها چنین رابطه ای یافت نشد (05/0 P<).

هدف از مطالعه ی حاضر، بررسی تفاوت عملکرد چرخش ذهنی در دو گروه فعال و غیرفعال با در نظر گرفتن تفاوت جنسیتی بود. پژوهش حاضر از نوع علی – مقایسه ای و نمونه ها به صورت هدفمند از بین دانشجویان رشته ی تربیت بدنی و دیگر رشته های علوم انسانی انتخاب شدند. نمونه شامل 80 نفر، 40 نفردانشجوی تربیت بدنی و 40 نفر دانشجوی علوم انسانی بود که در هر گروه 20 نفر پسر و 20 نفر دختر قرار گرفته بودند. برای سنجش عملکرد چرخش ذهنی از آزمون چرخش ذهنی پترز استفاده شد. از آزمون کولموگروف - اسمیرنوف برای بررسی طبیعی بودن داده ها و از آزمون تحلیل واریانس دو راهه برای مقایسه ی میانگین ها استفاده شد. یافته ها نشان داد عملکرد چرخش ذهنی دانشجویان گروه تربیت بدنی در مقایسه با دانشجویان علوم انسانی تفاوت معناداری دارد (P<0.01). همچنین عملکرد چرخش ذهنی در پسران نسبت به دختران تفاوت معناداری را نشان داد (P<0.01). به طور کلی نتایج نشان دهنده ی برتری دانشجویان فعال و پسران در توانایی چرخش ذهنی بود. از آن جا که فعالیت جسمانی، چرخش ذهنی را افزایش می دهد، می توان فرض کرد که فعالیت جسمانی، سایر حوزه های شناختی را نیز افزایش می دهد و این مورد، ارزش اجرا شدن در فرایند آموزش و پرورش را دارد.

هدف از این پژوهش ساخت و بررسی ویژگی های روان سنجی ابزاری برای سنجش میزان اطمینان درک شده افراد در توانایی ورزش کردن بود. بر اساس مبانی نظری، نسخه 22 سؤالی پرسشنامه ساخته شد. سپس 567 تن (301 مرد و 249 زن) به صورت طبقه ای- در دسترس انتخاب شدند و به سؤالات پاسخ دادند. میزان پایایی پرسشنامه از روش آلفای کرونباخ و دونیمه کردن به ترتیب برابر 975/0 و 944/0 به دست آمد. روایی صوری پرسشنامه بر اساس نظر 7 تن از متخصصین تأیید شد و نتایج تحلیل عامل اکتشافی بر وجود یک عامل در پرسشنامه دلالت داشت. همبستگی نمرات آزمون با نمرات خودکارآمدی شرر و اعتمادبه نفس صفتی ورزشی نیز بیانگر روایی سازه آن بود (به ترتیب 516/0= r و 738/0= r، 01/0p≤). همچنین همبستگی نمرات مشارکت کنندگان با میزان فعالیت بدنی آن ها نشان دهنده روایی ملاکی این ابزار بود (579/0= r، 01/0p≤). بنابراین پرسشنامه ساخته شده دارای روایی و پایایی قابل قبولی است.

هدف کلی پژوهش حاضر بررسی اثرات آموزش کنترل خشم بر پرخاشگری دختران تکواندوکار مبتدی 12 تا 14 ساله است. در این پژوهش نیمه آزمایشی 100 تکواندوکار دختر با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند و پرسش نامه پرخاشگری ( شامل مؤلفه های رفتار، نگرش و احساس پرخاشگرانه)، در مورد آنها اجرا شد. سپس30 نفر از افرادی که در آزمون نمره بالاتر از میانگین (بالاتر از 38) اخذ کرده بودند به صورت تصادفی در دو گروه 15 نفری آزمایش و گواه جای داده شدند. گروه آزمایشی طی هشت جلسه 60 دقیقه ای پیش از تمرینات ورزشی آموزش کنترل خشم دیدند، درحالی که گروه کنترل هیچ گونه آموزشی دریافت نکردند. داده ها با استفاده از آمار توصیفی و تحلیل واریانس با سنجش های تکراری تحلیل شد. نتایج نشان داد که آموزش کنترل خشم به کاهش هر سه مؤلفه رفتار، احساس و فکر پرخاشگرانه شرکت کنندگان منجر می شود. یافته های پژوهش حاکی از آن است که روش آموزش کنترل خشم می تواند باعث افزایش توانایی ورزشکاران نوجوان در کنترل و پیشگیری از خشم شود و از دلایل احتمالی بهبود توانایی آنها در استدلال های اخلاقی باشد.

هدف پژوهش حاضر، مطالعه رابطه کمال گرایی ورزشی و انگیزه پیشرفت با موفقیت ورزشی بود. جامعه آماری شامل تمامی ورزشکاران شرکت کننده در لیگ برتر کبدی بود که به صورت تصادفی 144 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. نتایج آزمون ضریب همبستگی پیرسون نشان داد بین کمال گرایی مثبت و انگیزه پیشرفت با موفقیت ورزشی هم بستگی به صورت مثبت معنادار و بین ابعاد منفی کمال گرایی و موفقیت ورزشی هم بستگی به صورت منفی معنادار می باشد. آزمون تحلیل رگرسیون نشان داد که کمال گرایی میزان 51 و انگیزه پیشرفت 48 درصد از تغییرات موفقیت ورزشی را تبیین می کند. در نهایت می توان گفت به منظور دست یابی به موفقیت، همواره ورزشکار نیازمند به حفظ سطح مطلوبی از کمال گرایی بوده و انگیزه لازم می تواند به عنوان یک نیروی پیش برنده در جهت دستیابی به اوج عملکرد مثمر ثمر باشد.

هدف از این پژوهش پیش بینی عملکرد کمانداران ماهر براساس عوامل روانشناختی انگیختگی، فعال سازی، اضطراب، انگیزش و ویژگی های شخصیتی بر مبنای بُعد شخصیتی برونگرایی / درونگرایی است. طی یک مطالعه همبستگی از نوع پیش بینی، از بین جامعة آماری کمانداران عضو تیم ملی و افراد دعوت شده به این تیم، 34 نفر به صورت تصادفی انتخاب شدند. مقدار انگیختگی با اندازه گیری سطح هدایت الکتریکی پوست تعیین شد و برای سنجش اضطراب صفتی از آزمون اضطراب رقابتی ورزشی ، برای سنجش اضطراب حالتی از سیاهه اضطراب حالتی رقابتی (نسخه دوم) ، برای اندازه گیری انگیزش از مقیاس انگیزش ورزشی و برای سنجش بُعد شخصیتی برونگرایی/ درونگرایی، پرسشنامه شخصیتی آیزنک مورد استفاده قرار گرفت. آزمون همبستگی پیرسون برای تعیین میزان همبستگی و مدل رگرسیون خطی چندگانه برای پیش بینی عملکرد آزمودنی ها استفاده شد. نتایج نشان داد که بین عملکرد کمانداران و انگیختگی، فعال سازی، انگیزش (درونی و بیرونی) و بُعد شخصیتی برونگرایی / درونگرایی ضریب همبستگی مثبت معنی داری وجود دارد. اما هیچ یک از متغیرهای اضطراب (صفتی، شناختی و بدنی) با عملکرد، ضریب همبستگی معنی داری نداشتند و در نتیجه، پیش بینی کنندة عملکرد این ورزشکاران نبودند. متغیرهای انگیختگی و فعال سازی با هم (05 /0 P< و 418 /79 =(31و2)F و 837 /0 =R2 ، انگیزش درونی (05 /0 P< و 826 /1031 = (30و1)F و 972 /0 = R2) و برونگرایی / درونگرایی (05 /0 P< و 199 /330=(33و1)F و 909 /0 = R2) به طور معنی داری، توانایی پیش بینی عملکرد کمانداران را داشتند. اما انگیزش بیرونی، پیش بینی کنندة عملکرد این ورزشکاران نبود. توصیه می شود مربیان در استعدادیابی، آموزش، انتخاب و شرکت دادن کمانداران در مسابقات، به متغیرهای مذکور توجه کافی داشته باشند.

طبق آمار سازمان بهداشت جهانی، سالمندی دوره ای از زندگی است که از 60 تا 65 سالگی آغاز می شود. هدف از این پژوهش، تعیین ارتباط ترس از افتادن با اضطراب، تعادل و حرکت پذیری کارکردی سالمندان زن و مرد بود. جامعه آماری پژوهش را سالمندان زن و مرد آسایشگاه شهر اردبیل تشکیل دادند که از میان آن ها 60 آزمودنی (30 مرد و 30 زن) به صورت دردسترس (با دامنه سنی 65 تا 75 سال) انتخاب شدند و به طور تصادفی در گروه ها قرار گرفتند. داده ها با استفاده از " پرسش نامه اطلاعات فردی"، "پرسش نامة کارآمدی افتادن فرم بین المللی" و مقیاس درجه بندی اضطراب همیلتون جمع آوری گردید. تعادل سالمندان نیز با استفاده از آزمون تعادل برگ ارزیابی شد و حرکت پذیری کارکردی آن ها توسط آزمون زمان دار برخاستن و رفتن همراه با یک آزمون تکمیلی دیگر موسوم به 30 ثانیه برخاستن و نشستن اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از تحلیل رگرسیون در نرم افزار 16SPSS با سطح معناداری 05/0 تجزیه وتحلیل شدند. نتایج نشان می دهد که بین ترس از افتادن با تعادل و اضطراب سالمندان ارتباط معناداری وجود دارد؛ اما ارتباط بین ترس از افتادن با حرکت پذیری کارکردی معنادار نمی باشد؛ بنابراین، ترس از افتادن نقش مهمی در تعادل و اضطراب زنان و مردان سالمند دارد و می بایست در مطالعات مربوط به تعادل سالمندان مدنظر قرار گیرد.

هدف از پژوهش حاضر تعیین روایی و پایایی نسخه فارسی پرسش نامه سنجش مهارت های ذهنی اوتاوا-3 بود. بدین منظور 480 ورزشکار با سطوح مختلف مهارتی در 10 رشته ورزشی تیمی و انفرادی، به صورت نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند و پرسش نامه ها را تکمیل کردند. روش اجرا بدین شکل بود که ابتدا با استفاده از روش باز ترجمه، روایی صوری و صحت ترجمه نسخه فارسی پرسش نامه تأیید شد. در ادامه برای تعیین روایی سازه پرسش نامه ها از تحلیل عاملی تأییدی مبتنی بر مدل معادلات ساختاری، برای تعیین همسانی درونی پرسش نامه از ضریب آلفای کرونباخ، برای پایایی زمانی (ثبات پاسخ) سؤالات از ضریب همبستگی درون طبقه ای در روش آزمون مجدد و برای تعیین هنجاریابی از نقاط درصدی استفاده شد. نتایج نشان داد که تحلیل عاملی تأییدی مرتبه اول و دوم، ضرایب الفای کرونباخ و همبستگی درون طبقه ای نسخه فارسی پرسش نامه سنجش مهارت های ذهنی اوتاوا-3، از ساختار 12 عاملی 48 سؤالی پرسش نامه اصلی حمایت کرده، روایی عاملی و پایایی آن را تأیید می کند.

هدف از این تحقیق بررسی و مقایسه استرس کارکنان ورزشکار و غیر ورزشکار سازمان مرکزی دانشگاه تهران با ت وجه به اهمیت تاثیر فشار عصبی استرس در نیروی کار پژوهشگران تحقیق حاضر بر آن شدند تا اولین مطالعه را در مورد مقایسه استرس فرد ورزشکار و غیر ورززشکار به انجام رسانند بدین منظور با توزیع پرسشنامه ای میازن استرس کارکنان ورزشکار و غیر ورزشکار را در نمونه 139 نفری و در سطح سازمان مرکزی دانشگاه تهران مرکب از معاونت های پنجگانه را مورد سنجش قرار دادند و کم و کیف آ ن را بررسی کردند با تایید این فرضیه که بین استرس کارکنان ورزشکار و غیر ورزشکار تفاوت معنی داری وجود دارد می توان با برنامه ریزی مناسب برای تشویق و ترغیب کارکنان به پرداختن ورزش با توجه به نقش آن در سلامتی روح و روان و جسم افزایش کارایی و نشاط لازم برای بهره وری مطلوب چشم انداز روشنی را ترسیم کرد.

هدف پژوهش حاضر، مقایسه جهت گیری ورزشی ورزشکاران شرکت کننده در هشتمین المپیاد ورزشی دانشگاه های سراسر کشور در سال 1385 است که شامل 1202 زن و 2199 مرد می شوند. تحقیق حاضر از نوع توصیفی و علی مقایسه ای است و 523 نفر (257 زن و 266 مرد) با استفاده از نمونه گیری سیستماتیک از بین دانشجویان شرکت کننده در این مسابقات انتخاب شدند. کل آزمودنی های انتخاب شده، در اردوی آمادگی برای شرکت در این مسابقات، پرسشنامه جهت گیری ورزشی گیل را تکمیل کردند. در نهایت اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از تحلیل واریانس چند متغیره (MANOVA) بررسی شد. نتایج نشان داد که مردان ورزشکار نسبت به زنان ورزشکار رقابت طلب تر و تمایل به پیروزی بیشتری دارند، درحالی که ورزشکاران زن نسبت به ورزشکاران مرد هدف گراترند (05/0 P<) . اما بین رقابت طلبی، تمایل به پیروزی و هدف گرایی رشته های ورزشی گروهی و انفرادی تفاوت معنی داری وجود ندارد (05/0 P<). همچنین مشخص شد که اثر تعامل جنسیت و نوع رشته ورزشی در جهت گیری ورزشی معنی دار است.

حرفه داوری در تمام رشته های ورزشی همیشه با استرس و اضطراب همراه بوده است. بنابراین، تشخیص منابع استرس داوران ورزشی ضروری به نظر می رسد. هدف از مطالعه حاضر عبارت است از تعیین منابع استرس در داوران حرفه ای فوتبال ایران. نمونه آماری این تحقیق را 86 داور حرفه ای فوتبال ایران تشکیل می دهند که در سال 1386، در لیگ برتر و دسته یک فوتبال داوری می کردند. برای جمع آوری داده ها از فرم مشخصات فردی (سن، سابقه داوری، و میزان تحصیلات) و از پرسش نامه زمینه یابی منابع استرس، تجدیدنظر شده برای داوران فوتبال ایران، استفاده شد. داوران شرکت کننده در کلاس توجیهی کمیته داوران فوتبال پرسش نامه را تکمیل کردند. روش آماری تحلیل عامل اکتشافی با محاسبه 37/65% واریانس نشان داد چهار عامل مرتبط با عملکرد فنی، تعارضات بین فردی، ارزیابی، و فشار زمان از منابع مهم استرس داوران است. در کل، میزان استرس داوران حرفه ای فوتبال ایران در سطح متوسط به پایین بود. بین هیچ کدام از متغیرهای سن، سابقه داوری، و سطح تحصیلات داوران با استرس کلی آنان ارتباط معناداری مشاهده نشد.

هدف از این پژوهش، تعیین سهم نسبی سلامت روانی بر سلامت سازمانی در ادارات تربیت بدنی استان اصفهان بود. روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی و نمونه آماری 172 نفر از کارکنان ادارات تربیت بدنی استان اصفهان در سال 1387 بود که با استفاده از نمونه گیری تصادفی متناسب با حجم جامعه انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری شامل دو پرسشنامه سلامت روانی کامئو (1992) و پرسشنامه سلامت سازمانی محقق ساخته بود. پایایی دو پرسشنامه مذکور پس از مطالعه مقدماتی، به ترتیب 81/0 و 84/0 به دست آمد. داده های به دست آمده به وسیله روش آماری ضریب رگرسیون تجزیه و تحلیل شد و یافته های پژوهش نشان داد: مؤلفه بهبودی شخصی از سلامت روانی بر پنج مؤلفه (نوآوری، سازگاری، روحیه، شایستگی ارتباطات و یکپارچگی)، مؤلفه کنترل اضطراب از سلامت روانی بر پنج مؤلفه (سازگاری، شایستگی حل مسئله، شایستگی ارتباطات، پشتیبانی منابع و روحیه)، مؤلفه علائم احساس توانایی و خوب بودن از سلامت روانی نیز بر هفت مؤلفه (نوآوری، سازگاری، شایستگی حل مسئله، تمرکز بر اهداف، شایستگی ارتباطات، روحیه و یکپارچگی)، مؤلفه توانایی برقراری ارتباط با دیگران از سلامت روانی بر پنج مؤلفه (نوآوری، سازگاری، شایستگی ارتباطات، روحیه و یکپارچگی) و مؤلفه توانایی مقابله با مشکلات روزمره و فشارهای زندگی از سلامت روانی نیز بر هفت مؤلفه (سازگاری، شایستگی حل مسئله، تمرکز بر اهداف، شایستگی ارتباطات، روحیه، استقلال و یکپارچگی) از سلامت سازمانی تاثیر داشت (05/0 p<).