مربی ورزش

هدف از انجام این پژوهش، بررسی فعالیت های مربیگری و ارتباط آنها با برخی ویژگی های شخصی مربیان ورزش نوجوانان و جوانان اراک بود. جامعه آماری تحقیق، کلیه مربیان رشته های مختلف ورزشی این شهرستان بودند (110 نفر) که از بین آنها 86 نفر به صورت تصادفی طبقه ای به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار تحقیق شامل پرسشنامه ارزیابی فعالیت های مربیگری در 13 حیطه بود (8874/0 = ?). برای تجزیه و تحلیل داده ها از ضرایب همبستگی اسپیرمن و پیرسون استفاده شد. نتایج نشان داد فعالیت های مربیان از لحاظ آموزش، سازماندهی فعالیت ها، ایفای نقش مربیگری، ارتباط با بازیکنان، دانش آمادگی جسمانی، دانش فنی ورزش مربوطه، ایجاد انگیزه در بازیکنان، ارزیابی بازیکنان، ایمنی تمرینات و شناخت وظایف قانونی، در حد خوب و از لحاظ ارتباط با والدین، مراقبت از صدمات و نوتوانی و بازتوانی صدمات در حد متوسط است. هم چنین نتایج نشان داد بین ایفای نقش مربیگری و درجه مربیگری (342/0 =r)، بین ایفای نقش مربیگری و سابقه مربیگری (35/0 =r)، بین دانش فنی رشته ورزشی و سن (39/0 =r)، بین آموزش و سابقه بازیگری (303/0= r)، بین دانش آمادگی جسمانی و رشته تحصیلی (29/0 = r)، بین دانش آمادگی جسمانی و سن (346/0 = r) و بین ارتباط با بازیکنان و سن مربیان (363/0 = r) رابطه آماری معنی داری وجود دارد. بین دیگر متغیرها چنین رابطه ای یافت نشد (05/0 P<).

مربیان ورزش از مهم ترین منابع انسانی در ورزش محسوب می شوند که به نظر می رسد با مشکلاتی در حیطه مربیگری مواجه باشند. هدف کلی این تحقیق، بررسی مشکلات مربیان ورزش و یافتن راه کارهایی برای حل آن هاست. جامعه آماری تحقیق کلیه مربیان مرد فعال هیئت های ورزشی شهرستان اراک بودند (در مجموع 334 نفر) که بر اساس جدول برآورد حجم نمونه مورگان 180 نفر از آن ها به صورت تصادفی-طبقه ای به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. از این تعداد، 108 نفر (60 درصد) نفر به پرسشنامه 50 سؤالی محقق ساخته شناسایی مشکلات مربیان (85/0= ) بر مبنای مقیاس پنج ارزشی لیکرت به طور کامل پاسخ دادند. از آزمون تحلیل عاملی برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. یافته های تحقیق نشان می دهد مربیان شرکت کننده به ترتیب مشکلاتی با سازمان های مرتبط، سایر مربیان، رسانه ها، اماکن و تجهیزات ورزشی، شخصی و ورزشکاران دارند که بر فعالیت آن ها تأثیر منفی دارد. بر این اساس، راه کارهایی مانند طراحی مسیر شغلی مربیان و ایجاد جوّ و فرهنگ کاری مثبت بین مربیان نیز برای حل این مشکلات شناسایی شدند که به نظر می رسد می توان با استفاده از آن ها به رشد و بهبود زندگی کاری مربیان ورزشی کمک کرد.