درخت حوزه‌های تخصصی

نظام آموزش عالی هر کشور، نقش اصلی در توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی آن کشور را به عهده دارد، از این رو عامه مردم و دولت حساسیت زیادی به عملکرد آن دارند. هدف از انجام این تحقیق طراحی سیستم جامع ارزیابی عملکرد دانشکده های تربیت بدنی و علوم ورزشی ایران است. با توجه به بررسی پژوهش های انجام شده، 22 مؤلفه در قالب سه بعد ورودی، فرایند و خروجی و همچنین 999 شاخص به منظور بررسی مناسب بودن مؤلفه های ارزیابی عملکرد ارائه شد و پس از آن مدل مفهومی تحقیق طراحی شد. در مرحله بعد، بر مبنای سیستم طراحی شده، پرسشنامه اولیه با مقیاس پنج گزینه ای لیکرت طراحی و سپس بین خبرگان توزیع و جمع آوری شد و بر اساس نظر آنان پرسشنامه های شش گانه و چک لیست نهایی ارزیابی عملکرد با 202 شاخص در مقیاس پنج گزینه ای لیکرت به شرح زیر تنظیم شد: هفت معیار ورودی با 46 شاخص، هشت معیار فرایندی با 65 شاخص، و هفت معیار خروجی با 91 شاخص. روش تحقیق به لحاظ هدف توسعه ای و از جنبه نحوه گردآوری داده های مورد نیاز، توصیفی از نوع پیمایشی بود. روایی ابزار اندازه گیری (پرسشنامه) با اعلام نظر خبرگان و پایایی آن با آلفای کرونباخ و ضریب پایایی بیش از 87/0 تایید شد. علاوه بر این، از روش میانگین وزنی به منظور رتبه بندی مؤلفه ها و شاخص ها استفاده شد.

هدف تحقیق حاضر عبارت است از مطالعه ارتباط بین سرعت دویدن در نقطه چرخش لاکتات ((vLTP و زمان ماندن در max2VO (max2TVO) هنگام فعالیت با max2vVO تا رسیدن به درماندگی در دوندگان استقامتی و نیمه استقامتی. بدین منظور 11 دونده عضو تیم ملی دو و میدانی (9مرد و 2زن) در رشته های استقامت و نیمه استقامت با میانگین سن، قد و وزن- به ترتیب 1/1±36/24 سال، 1/2±36/173 سانتی متر، 21±25/63 کیلوگرم- آزمودنی این تحقیق انتخاب شدند. هر آزمودنی در سه آزمون مجزا تا رسیدن به درماندگی روی نوارگردان با شیب صفر درجه و در 3روز متفاوت به فاصله حداقل 48 ساعت شرکت کردند. آزمون اول به منظور سنجش max2VO و max2vVO با سرعت اولیه 10 کیلومتر در ساعت تا رسیدن به درماندگی انجام شد. در آزمون دوم max2TVO، max2TlimVO و max2TAVO آزمودنی ها سنجیده شد. سرعت اولیه دستگاه متناسب با max2vVO آزمودنی ها تنظیم شد. در آزمون سوم vLTP آزمودنی سنجیده شد. شروع آزمون با سرعت 10کیلومتر در ساعت بود که پس از هر 4 دقیقه 1 کیلومتر در ساعت بر سرعت نوارگردان افزوده می شد، تا غلظت لاکتات آزمودنی به فراتر از 5 میلی مول برسد. اطلاعات مربوط به گازهای تنفسی با استفاده از دستگاه تجزیه و تحلیل گازهای تنفسی اندازه گیری شد. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از نرم افزار SPSS مدل 12 و روش آماری ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد ارتباط معناداری بین vLTP نسبی (max2vVO%) و max2TVO آزمودنی ها وجود ندارد (48/0 P= و 33/0r =). از سوی دیگر، ارتباط مثبت معناداری بین max2TVO و max2TlimVO (000/0P= و 91/0 r =) مشاهده شد. یافته دیگر این تحقیق که بیانگر max2TVO نیز می تواند باشد، ارتباط مثبت معنادار بین max2TlimVO و max2TAVO (001/0 P= و 80/0 r=) است. بنابراین، شاید بتوان چنین پیش بینی کرد که با توجه به ارتباط مثبت معنادار بین متغیرهای ذکر شده، برای افزایش max2TVO بتوان از تمریناتی با شدت max2vVO استفاده کرد.

پیش بینی در فوتبال همچون پیش بینی دیگر مسائل سیاسی و اقتصادی امر بسیار پیچیده و مشکلی است، اما امروزه مدل هایی وجود دارند که با استفاده از آن ها می توان تا حدودی نتایج و رده بندی های آتی را پیش بینی کرد. هدف از پژوهش حاضر ارائه مدل پیش بینی بر مبنای شبکه های عصبی فازی است تا بتوان بر اساس آن جایگاه تیم ملی فوتبال ایران در رده بندی فیفا را پیش بینی کرد. روش تحقیق حاضر از نوع توصیفی- تحلیلی است که در بخش توصیفی، سوابق تیم ملی فوتبال ایران در 119 ماه گذشته (1996، آغاز عملیات رده بندی فیفا، تا آغاز سال 2006، شامل جایگاه ایران در رده بندی فیفا در پایان هر ماه میلادی، امتیاز تیم ایران در پایان هر ماه، نتیجه بازی ها، تعداد گل های رد و بدل شده، محل برگزاری مسابقه، نوع بازی، جایگاه تیم حریف ایران در رده بندی ماه قبل فیفا، و قدرت منطقه ای تیم حریف ایران) از سایت رسمی فیفا به دست آمد؛ و در بخش تحلیلی، اطلاعات توسط سیستم شبکه عصبی فازی تجزیه و تحلیل شد و یک مدل پیش بینی برای آن نیز ارائه شد. یافته های پژوهش نیز به دو شیوه ارائه شده است؛ شیوه اول مدل مفهومی است. در این مدل می توان با دادن متغیرهای مستقل ذکر شده، جایگاه تیم ملی ایران در ماه های بعدی را پیش بینی کرد. این روش نسبتاً دقیق است و به رده بندی فیفا در ماه بعدی نزدیک خواهد بود. شیوه دوم زمانی است که متغیرهای مستقل ذکر شده مشخص نباشند. در اینجا می توان متغیر مستقل را زمان در نظر گرفت و مدل پیش بینی مورد نظر را طراحی کرد. برای مثال، جایگاه ایران در 2 ماه آینده، به ترتیب 19، 20 و... خواهد بود. این روش، نسبت به روش اول، از دقت کمتری برخوردار است و هرچه دامنه زمانی پیش بینی طولانی باشد از دقت آن کاسته می شود.

هدف این پژوهش عبارت است از مقایسه نتایج و مدال های ورزشکاران پنج قاره جهان طی 28 دوره بازی های المپیک تابستانی. روش تحقیق اسنادی و کتابخانه ای است. اطلاعات مورد نیاز با جمع آوری، دسته بندی، و تجزیه و تحلیل کتاب ها، مقالات، گزارش ها، و منابع فارسی و لاتین منتشر شده در مورد بازی های المپیک به دست آمده است. نمونه آماری برابر جامعه آماری و عبارت اند از کمیته های ملی المپیک اروپا، سازمان ورزشی پان امریکن، شورای المپیک آسیا، انجمن کمیته های ملی المپیک آفریقا، و کمیته های ملی المپیک اقیانوسیه که در مجموع 202 کمیته ملی المپیک را دربرمی گیرد. یافته های تحقیق نشان داد از مجموع 12706 مدال توزیع شده در بازی های المپیک، 8003 مدال برای ورزشکاران قاره اروپا، 2898 مدال برای امریکا، 1049 مدال برای آسیا، 477 مدال برای اقیانوسیه، و بالاخره 279 مدال برای ورزشکاران قاره آفریقا بوده است که به ترتیب رتبه های اول تا پنجم را کسب کردند. قاره اروپا به غیر از دوره سوم (1904 سنت لوئیس)، در بقیه دوره ها بیشتر مدال های بازی های المپیک را از آن خود کرده است. تعداد کشورهایی که در بازی های المپیک مدال گرفته اند در قاره اروپا 43 کشور، آمریکا 26 کشور، آسیا 27 کشور، اقیانوسیه 4 کشور، و آفریقا 22 کشور بود. همچنین پنج رشته پرمدال در بازی های المپیک به ترتیب عبارت اند از دوومیدانی، قایقرانی، شنا، کشتی، و ژیمناستیک که بیش از 50 درصد کل مدال های توزیع شده در بازی های المپیک تابستانی را به خود اختصاص دادند و قاره های اروپا و آمریکا بیشتر مدال های خود را از طریق ورزشکاران این پنج رشته (به ویژه ورزشکاران زن خود) به دست آوردند.

هدف از تحقیق حاضر عبارت است از تعیین اثر تداخل زمینه ای در شرایط یادگیری پنهان و آشکار در مهارت ردیابی. آزمودنی های این تحقیق 36 دانشجوی پسر غیرتربیت بدنی (دامنه سنی 18-26 سال) راست دست بودند که به صورت تصادفی به چهار گروه آزمایشی تقسیم شدند. آزمودنی ها پس از آشنایی با تکلیف پیگردی چرخان، 15 کوشش را در مرحله پیش آزمون اجرا و در مرحله اکتساب به مدت 4 روز و هر روز 4 بلوک 9 کوششی به صورت مسدود و تصادفی تمرین کردند. دو گروه یادگیری آشکار فقط تکلیف پیگردی و گروه های یادگیری پنهان هم زمان با تکلیف پیگردی یک تکلیف ثانویه حروف حافظه را نیز در مرحله اکتساب انجام دادند. در آزمون یادداری فوری که 10 دقیقه پس از مرحله اکتساب انجام شد افراد 15 کوشش را اجرا کردند. داده ها با تحلیل واریانس با اندازه های تکراری و تحلیل واریانس مختلط در سطح معناداری 05/0 تجزیه و تحلیل شدند و نتایج اثربخشی یادگیری پنهان را به همان اندازه روش یادگیری آشکار تایید کرد. نتایج یادداری همچنین نشان داد که تمرین تصادفی برتر از تمرین مسدود است. به طور کلی، با توجه به نتایج تحقیق حاضر می توان گفت با وجود اینکه در مرحله اکتساب گروه تمرین مسدود در مقایسه با گروه تصادفی برتری نداشت، اما گروه تمرین تصادفی در مرحله یادداری به مراتب بهتر از گروه مسدود عمل کرد.

هدف از این تحقیق بررسی ارتباط بین توانمندسازها و نتایج در تعالی سازمانی باشگاه های فوتبال تهران درلیگ برتر کشور (براساس مدل EFQM) می باشد. این تحقیق به روش توصیفی و به شکل میدانی انجام شده است. در این تحقیق 96 نفر از کارکنان و 6 نفر از مدیران باشگاه های خود را در سال 86- 1385 مورد ارزیابی قرار دادند. ابزار تحقیق، پرسشنامه پنجاه سؤالی تعالی سازمانی مدل EFQM بود. که میزان پایایی آن در مورد باشگاه های فوتبال 967/0 محاسبه شد. تعالی سازمانی باشگاه های فوتبال با استفاده از مدل EFQM در دو حوزه مورد بررسی قرار گرفت، در حوزه توانمندسازها به ترتیب باشگاه های سایپا با 38/321امتیاز، باشگاه صباباطری تهران با 66/316 امتیاز، باشگاه پیکان با 35/266 امتیاز، باشگاه راه آهن با 19/248 امتیاز، باشگاه پرسپویس با 57/233 امتیاز و باشگاه استقلال باامتیاز22/191 رتبه های اول تا ششم، و در حوزه نتایج به ترتیب باشگاه سایپا با 37/246 امتیاز، باشگاه پیکان با 99/220 امتیاز، باشگاه صباباطری با 8/216امتیاز، باشگاه راه آهن با 76/138 امتیاز ، باشگاه پرسپولیس با 76/138 امتیاز و باشگاه استقلال با امتیاز 11/133 رتبه های اول تا ششم، و به طور کلی از لحاظ تعالی سازمانی: باشگاه سایپا با 75/567 امتیاز رتبه اول، باشگاه صبا باطری با 46/533 امتیاز رتبه دوم، باشگاه پیکان با 34/487 امتیاز رتبه سوم، باشگاه راه آهن با 98/407 امتیاز رتبه چهارم، باشگاه پرسپولیس با 33/372 امتیاز رتبه پنجم و باشگاه استقلال با 324 امتیاز رتبه ششم را به خود اختصاص دادند. در مورد ارتباط بین نتایج و توانمندسازها، نتایج حاصل از آزمون ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که ارتباط معنی داری بین نتایج و توانمندسازها (01/0 = p ، 870/0 = r) وجود دارد.

تغییر الگوی توزیع چربی در زنان یائسه با کاهش عملکرد تخمدان ها ارتباط دارد و این امر منجر به افزایش میزان شیوع بیماری های قلبی- عروقی پس از یائسگی می شود. لذا شناسایی روش های کم خطر برای کاهش چربی احشایی در شرایط فقدان استروژن اهمیت دارد. هدف از این پژوهش عبارت است از بررسی اثر تمرین هوازی بر وزن چربی احشایی موش های صحرایی اوارکتومی شده. برای این منظور، تعداد 32 سرموش صحرایی ماده 11 هفته ای از نژاد ویستار با میانگین وزن 36/13± 56/168 گرم به صورت تصادفی هدفدار در سه گروه (اوارکتومی شده و تمرین، شم، اوارکتومی شده) قرار گرفتند. دو هفته بعد از جراحی، موش ها به مدت 8 هفته ( هر هفته 5 روز و هر روز 60 دقیقه با سرعت 26 متر بر دقیقه و شیب 10 درجه) روی تردمیل جوندگان تمرین کردند. در پایان برنامه، همه حیوانات کشته شدند و چربی احشایی به روش جراحی باز استخراج و توزین گردید. برای آزمون فرضیه ها از تحلیل واریانس یکطرفه با آزمون تعقیبی شفه و آزمون t هم بسته استفاده شد. سطح معناداری آماری05/0 P< تعیین شد. نتایج نشان داد که بعد از 8 هفته، اختلاف در وزن بدن و چربی احشایی گروه های اوارکتومی شده و شم معنادار بود. بین وزن بدن گروه های تجربی و کنترل (اوارکتومی شده) بعد از 8هفته تمرین هوازی تفاوت معناداری مشاهده نشد، درحالی که اختلاف چربی احشایی آن ها معنادار بود. وزن بدن و وزن چربی احشایی گروه اوارکتومی شده و میانگین غذای مصرفی و قد گروه تجربی (اوارکتومی شده و تمرین) نسبت به دو گروه دیگر افزایش معناداری داشت. این یافته ها بیانگر نقش ورزش در کاهش چربی احشایی حتی در شرایط فقدان استروژن است.

با توجه به تغییرات سریعی که در نقش زنان در اجتماع پدید آمده است، نمیتوان حضور فعالانه آنان را در فعالیت های ورزشی نادیده انگاشت. برنامه ریزی در راستای ارتقای سطح حضور زنان ایران در عرصه فعالیت های ورزشی نیازمند شناسایی و رفع موانع موجود در این مسیر است. با این هدف، مقاله حاضر با مطالعه ادبیات تحقیق در این زمینه و همچنین بررسی نظرات صاحب نظران با استفاده از تکنیک دلفی، موانع مؤثر بر حضور کمتر زنان در حیطه ورزش را شناسایی کرده و با استفاده از روش های آماری و تکنیکهای تصمیم گیری چند شاخصه میزان تأثیر آنها را تعیین نموده است. این مطالعه، به صورت موردی در جامعه دانشجویان دختر دانشگاه یزد انجام شده و نتایج بیانگر این است موانع اقتصادی-امکاناتی و اجتماعی از مهم ترین موانع هستند، به طوری که با سرمایه گذاری در توسعه اماکن ورزشی زنان و ایجاد سالن های ورزشی مختص آنها، میتوان شاهد حضور پررنگ تر زنان در عرصه فعالیت های ورزشی بود.

امروزه ، بهبود مهارت های حرکتی از طریق تمرین، مورد توجه محققان و مربیان تربیت بدنی است، با این حال روشن شده که تغییرپذیری شیوه های تمرینی برای اجرا و یادداری مهارت حرکتی نیز مفید و مؤثر است. هدف کلی این تحقیق، بررسی تعیین تاثیر تمرین به روش مسدود و تصادفی بر عملکرد و یادداری مهارت های پاس فوتبال در نوآموزان 12 سالة مدرسة فوتبال باشگاه فرهنگی _ ورزشی دانش استان آذربایجان شرقی است. به این منظور و به عنوان نمونه، 24 نوآموز پسر 12 ساله به صورت تصادفی انتخاب و بعد از برابرسازی میانگین ها در گروه 12 نفری گروه بندی و سپس آموزش و تمرینات لازم ارائه شد و در نهایت آزمون های لازم محقق ساخته با روایی و اعتبار مناسب (پاس بغل پا = 86/0، پاس کات داخل پا= 81/0 و پاس کات بیرون پا = 79/0 ) از آنها به عمل آمد. متغیرهای تحقیق، روش های تمرینی مسدود و تصادفی (مستقل) و عملکرد و یادداری (وابسته) بود. از آمار توصیفی برای طبقه بندی داده ها و در آمار استنباطی از روش های آماری تی تست و یو من ویتنی برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. نتایج حاصل نشان داد که اختلاف معنی داری بین عملکرد و یادداری مهارت های پاس فوتبال در تمرینات مسدود و تصادفی در سطح کمتر از 05/0 وجود دارد، به این معنی که تمرین به روش مسدود، عملکرد نوآموزان و تمرین به روش تصادفی، یادداری مهارت های پاس فوتبال نوآموزان را تحت تاثیر قرار می دهد و بهبود می بخشد.

هدف از پژوهش حاضر تعیین ارتباط بین قد و توان هوازی بیشینه (VO2 max) در آزمون پله کویین و سنجش گازهای تنفسی روی چرخ کارسنج بود. 54 دانشجوی دختر تمرین کرده با میانگین سنی 93/1 ±22/23 سال قد 19/8 ±13/162 سانتی متر توده بدن 59/8 ± 97/57 کیلوگرم شاخص توده بدنی 24/2 ± 03/22 کیلوگرم بر مترمربع و درصد چربی بدن 79/4±24/24 درصد آزمودنی های پژوهش بودند که به سه گروه قدی کوتاه 11/3 ± 22/153 سانتی متر متوسط 77/1 ± 27/161 سانتی متر و بلند 17/3 ± 91/171 سانتی متر تقسیم شدند. توان هوازی بیشینه با استفاده از دو آزمون پله کویین و سنجش گازهای تنفسی روی چرخ کارسنج اندازه گیری شد. یافته ها نشان داد بین توان هوازی بیشینه در گروه های کوتاه متوسط و بلند قد در هر یک از دو آزمون پله کویین و سنجش گازهای تنفسی روی چرخ کارسنج تفاوت معناداری وجود ندارد(05/0p). به هنگام مقایسه توان هوازی بیشینه اندازه گیری شده در آزمون های پله کویین و سنجش گازهای تنفسی روی چرخ کارسنج در درون هر یک از گروه های قدی تفاوت معناداری دیده شد (001/0 P<)؛ به این ترتیب که توان هوازی بیشینه به دست آمده در پله کویین در هر سه گروه بیشتر بود. همچنین بین توان هوازی بیشینه و قد در کل آزمودنی ها در هر دو آزمون همبستگی معناداری دیده نشد (05/0> P). نتیجه این که بین توان هوازی بیشینه و قد در دو آزمون پله کویین و سنجش گازهای تنفسی روی چرخ کارسنج ارتباطی وجود نداشت؛ بنابراین می توان گفت بین توان هوازی بیشینه و قد در آزمون پله کویین ارتباطی وجود ندارد.

به منظور تعیین تغییرات هورمون رشد و حجم پلاسما در ورزش با شرایط آب زدایی (دی هیدراسیون) و آب گیری طبیعی(یوهیدراسیون)، 10 فوتبالیست مرد داوطلب با میانگین سنی 57/1±24سال، وزن80/3±77/71 کیلوگرم و قد 37/4 ±3/177 سانتی متر در دو جلسه تمرینی مشابه (30دقیقه دویدن با شدت60 % درصد از حداکثر ضربان قلب) شرکت داشتند درحالی که در جلسهدوم به اندازه کاهش وزن مشاهده شده در جلسه اول74 ±463 میلی لیتر آب مقطر مصرف کردند. در هر دو جلسه، پس از اندازه گیری وزن، هماتوکریت و سطوح هورمون رشد پلاسما در زمان های پیش و پس از تمرین، میزان تغییرات حجم پلاسما از طریق فرمول محاسبه شد. پس از تحلیل داده ها با آزمون t همبسته مشخص شد که وزن بدن در جلسه اول به مقدار74± 463 گرم کاهش یافت و مقدار این کاهش در جلسه دوم علی رغم جایگزینی مایعات، معنی دار نبوده و فقط به اندازه 65±41 گرم بیشتر بود. همچنین، حجم پلاسما در طول جلسه اول دچار کاهش(161±380 میلی لیتر) شد، اما در جلسه دوم، به میزان195±117 میلی لیتر افزایش یافت(05/0>P) که این افزایش معنی دار نبود. سطوح هورمون رشد پلاسما نیز در پایان جلسات اول و دوم، نسبت به ابتدای جلسات به ترتیب به مقدار57/1±11/6 و 87/1 ± 77/9 نانوگرم در میلی لیتر افزایش نشان داد(05/0>P). یافته های این پژوهش نشان داد، ورزش به همراه آب گیری طبیعی، سبب افزایش بیشتر سطوح هورمون رشد پلاسما نسبت به حالت آب زدایی می شود.

هدف از پژوهش حاضر عبارت است از طراحی آزمون پله بیشینه با نام آزمون پله تربیت مدرس (TMST) با تنظیم ارتفاع پله براساس زاویه 90 درجه زانو برای برآورد حداکثر اکسیژن مصرفی (max2VO) و ارائه فرمول محاسباتی آن. 30 دانشجوی دختر کارشناسی تربیت بدنی با میانگین سن 38/0±6/23 سال، قد 26/1±63/164 سانتی متر، توده بدن 84/1±97/60 کیلوگرم، و درصد چربی بدن 87/0±18/26 درصد آزمودنی های پژوهش حاضر را تشکیل می دادند. آزمون های TMST و چرخ کارسنج با تجزیه و تحلیل نفس به نفس گازهای تنفسی از آزمودنی ها گرفته شد. میانگین max2VO آزمون های چرخ کارسنج 93/0±39/29 و آزمون TMST 13/1±8/32 انـدازه گیری شـد. بـا استفاده از رگرسیون خطی فرمول بـرآورد max2VO در آزمون TMST به دست آمـد (98/0= R2 و ml/kg/min 39/4 SEE=): (وزن) 18/0 – (ضربان قلب پایانی) 1/0 + (ضرب آهنگ پله زدن پایانی) 71/0 max (ml/kg/min) = 2VO یافته های پژوهش تفاوت معناداری را بین زمان رسیدن به max2VO و زمان کل دو آزمون نشان نداد (05/0

هدف از پژوهش حاضر عبارت است از بررسی و مقایسه نگرش و آگاهی دانشجویان ورزشکار و غیرورزشکار در مورد بازی های المپیک. به همین منظور، پرسش نامه محقق ساخته ای بین 2000 دانشجو (1006 مرد و 994 زن) دانشگاه های دولتی و غیردولتی سراسر کشور، به تفکیک پنج منطقه شمال، جنوب، غرب، شرق، و مرکز توزیع و جمع آوری شد. نتایج آزمون های آماری خی دو، کالموگراف اسمیرنف و t-student نشان داد که دانشجویان ورزشکار، در مقایسه با دانشجویان غیرورزشکار، مطالعه بیشتری درباره بازی های المپیک در قالب جزوه یا کتاب داشتند. اغلب، دانشجویان بین بازی های المپیک و سایر پدیده های اجتماعی تفکیک قایل نبودند. همچنین، 6/80 درصد از دانشجویان ورزشکار و 8/68 درصد از دانشجویان غیرورزشکار بازی های المپیک را در دوستی و اتحاد ملت ها و تعمیق روابط مؤثر دانسته اند. فقط 2/28 درصد از دانشجویان ورزشکار و 1/17 درصد از دانشجویان غیرورزشکار به درستی از زمان برگزاری المپیک مدرن آگاهی داشتند، اما 8/69 درصد از دانشجویان ورزشکار و 7/54 درصد از دانشجویان غیرورزشکار شهر محل برگزاری آخرین دوره بازی های المپیک را می دانستند. نتایج پژوهش نشان داد اگرچه در اکثر موارد میزان نگرش و آگاهی دانشجویان ورزشکار از گروه غیرورزشکار بالاتر بود، اما به جز در برخی موارد تفاوت معناداری بین دو گروه در نگرش و آگاهی نسبت به المپیک وجود نداشت. این اطلاعات نشان می دهد که دانشگاه های ما حتی برای دانشجویان ورزشکار (رشته تربیت بدنی) نمی توانند اطلاعات مربوط به المپیزم و فلسفه آن را تامین یا حتی تکمیل نماید. با توجه به نتایج تحقیق، دانشجویان آگاهی کافی در مورد المپیک و مبانی آن ندارند، لذا پیشنهاد می شود کمیته ملی المپیک وارد فعالیت مشترک با دانشگاه ها شود و اقدام به انتشار کتاب، نوار، لوح فشرده، پوستر، بروشور، جزوه، و منابع آموزشی و توزیع در میان دانشجویان نماید.

هدف از تحقیق حاضر، استفاده از روش تحلیل پوششی داده ها برای تعیین بهره وری و رتبه بندی دانشکده و گروه های آموزشی تربیت بدنی و علوم ورزشی است به این منظور 28 دانشکده و گروه آموزشی تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه آزاد اسلامی انتخاب شدند. یکی از مهم ترین روش های غیرپارامتری برای ارزیابی عملکرد واحدهای تصمیم گیرنده، مدل های تحلیل پوششی (DEA) می باشد و از مهم ترین مدل های این روش که به دنبال یافتن وزن های ورودی ها و خروجی ها و محاسبه میزان بهره وری از آن طریق هستند، مدل Bcc است که در آن بازده نسبت به مقیاس ممکن است متغیر (افزایشی، ثابت یا کاهشی) باشد. در این روش ابتدا داده های جمع آوری شده به شاخص های ورودی با ماهیت هزینه (بودجه، هیات علمی، کارکنان) و شاخص های خروجی با ماهیت تولید (آموزش، پژوهش و خدمات تخصصی) تقسیم می شود. پس از تلفیق و ارزش گذاری (دادن وزن مناسب) به ورودی و خروجی ها که با استفاده از نظر خبره صورت می پذیرد، داده ها وارد مدل ارزیابی عملکرد می شوند که در این زمینه نرم افزار EMS مورد استفاده قرار می گیرد و بهره وری واحدها مشخص می شود. نتایج یافته ها نشان می دهد 11 دانشکده و گروه آموزشی با توجه به منابع ورودی، خروجی مطلوب در مجموع عملکرد آموزشی، پژوهشی و خدمات تخصصی داشته اند و از نظر بهره وری در حد مطلوبی قرار دارند. 18 دانشکده و گروه آموزشی بهره وری مطلوبی با توجه به مقدار ورودی خود نداشتند.