فیلترهای جستجو:
فیلتری انتخاب نشده است.
نمایش ۳۶۱ تا ۳۸۰ مورد از کل ۸۸۰ مورد.
خواب و رؤیا در شعر نظامی
حوزه‌های تخصصی:
واژه های ویژه (2)
خرابات
عبوس زهد
حوزه‌های تخصصی:
مرداد است نه امرداد!
حوزه‌های تخصصی:
شعر العجم
حوزه‌های تخصصی:
سخنی پیرامون واژه استبداد در ادبیات انقلاب مشروطیت ایران
منبع:
وحید مهر ۱۳۵۳ شماره ۱۳۰
حوزه‌های تخصصی:
جایگاه پرورش جسمانی در ادبیات فارسی
حوزه‌های تخصصی:
زبان شعر
شطح
بررسی برخی از معانی واژه «خود» در متون قدیم(مقاله پژوهشی دانشگاه آزاد)
حوزه‌های تخصصی:
دور از حقیقت نیست اگر بگوییم در زبان، واژه ای بدون معنا وجود ندارد، به گونه ای که در زنجیره به هم پیوسته کلمات که جمله معناداری ایجاد می کند، هرکدام از واژه ها، به تنهایی معنای خاص داشته یا مکمل و متمم معنای واژه ای دیگر هستند و گاه در حوزه دستوری یا به اقتضای حال و مقام در جمله، مفهوم خاصی می گیرند و یا نشانگر تاثیر یک لهجه یا حوزه جغرافیایی در کلامند.بنابراین اطلاق «زاید» برکلمات در حوزه عمیق زبان، اطلاقی نادرست است. از سوی دیگر برخی از کلمات در متون قدیم معنای متعددی دارند، حال آنکه هیچ نشانی از این معانی در کتاب های لغت نیست. ازاین رو با آنکه رایج ترین شیوه دریافت معانی واژه ها، مراجعه به کتاب های لغت است، لیکن گاه جز با مقایسه و تطبیق متون مختلف، استخراج معانی صحیح امکان پذیر نیست.کلماتی مانند: خود، باری، آخر، مگر، الحق، عمدا، همه و ... از این گونه می باشند.در تحقیق حاضر با بررسی واژه «خود» برخی از معانی این واژه را در متون نظم و نثر ذکر نموده ایم.کتاب های مورد استفاده در این تحقیق، از میان برخی متون نظم و نثر قرن چهارم تا هشتم برگزیده و نمونه هایی در متن با ذکر نشانی آمده است.