درخت حوزه‌های تخصصی

رهبری تحول آفرین، یکی از تازه ترین رویکردهای مطرح شده نسبت به رهبری است که می تواند باعث ارتقای توانایی پیروان در درک ماهیت سازمانی و مشکلاتی شود که با آن روبرو هستند. از سوی دیگر، امروزه سازمان ها برای زنده ماندن و گریز از مرگ و ایستایی و انطباق با محیط ناپایدار و متغیر بیرون به تحول و نوآوری نیازدارند. هدف پژوهش حاضر به بررسی رابطه رهبری تحول آفرین و نوآوری سازمانی، در بین پرسنل آموزش و پرورش استان ایلام پرداخته است. این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بوده که جامعه آماری آن را پرسنل آموزش و پرورش استان ایلام تشکیل میدهد، که 45 نفر از پرسنل به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. برای گرد آوری داده ها از پرسش نامه چندعاملی رهبری و پرسشنامه میرکمالی و چوپانی(1390) استفاده شده است. جهت تحلیل داده ها از ازمون اسپیرمن استفاده گردید. نتایج تحقیق نشان داد بین رهبری تحول آفرین و نوآوری در سازمان ارتباط مثبت و معنا داری وجود دارد و همچنین همه ابعاد رهبری تحول آفرین با نوآوری سازمانی ارتباط مثبتی دارند و ملاحظات فردی دارای بیشترین همبستگی با نوآوری سازمانی است.

یکی از مهمترین عوامل موثر در تحولات اقتصادی و توسعه تجارت و صادرات، موضوع کیفیت و استانداردهای ماست . کیفیت در چند دهه اخیر بخصوص با ادغام اقتصادی جهان به مهمترین عامل رقابتی تبدیل شده است . امروزه پرچم حیات و دوام شرکتها در تولید هر چه بهتر با صرف منابع هرچه کمتر است. این ضرورت برای کشورها نیز، به سان نوعی شرکت مجازی بزرگ، به طور کامل صدق می کند . تحقق هدفهای کلان توسعه اقتصادی در هر کشور، نیاز تامین بسیار وسیع و اساسی این نیاز است.....

موفقیت تغییر، به حضور زمینه مناسب برای آن بستگی دارد زیرا زمینه و ویژگی های سازمان، آن را برای تغییر آماده می کند و تعهد به تغییر را می سازد. از این رو هدف پژوهش حاضر، تعیین عوامل زمینه ای و سازمانی موثر بر واکنش به تغییر و پیامدهای آن و همچنین بررسی متغیرهای میانجی موثر بر این رابطه در کارکنان پتروشیمی بندر امام بوده است. نمونه پژوهش شامل 383 نفر از کارکنان این شرکت بود که به صورت تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. سپس به ابزارهای پژوهش پاسخ دادند. برای تحلیل داده ها از تحلیل مسیر و تحلیل میانجی استفاده شد. نتایج نشان داد که عدالت اطلاعاتی(42/0=β)، جونوآورانه (34/0=β) و خط مشی سازمانی(31/0=β)، اثربخشی تغییر را پیش بینی می کنند و اثربخشی تغییر (80/0=β) نیز واکنش به تغییر را پیش بینی می کند و نقش میانجی دارد. همچنین واکنش به تغییر، حمایت از تغییر(89/0=β)، و مقاومت در برابر تغییر (30/0- =β)را پیش بینی می نماید. با توجه به یافته ها، سازمان ها باید تغییر را اثربخش معرفی نموده و از این طریق واکنش مثبت به تغییر را افزایش دهند تا حمایت بیشتر و مقاومت کمتر در زمینه تغییر حاصل شود.

این بررسی موفقیت و پیشرفت شرکت مذکور و نقش نیروی انسانی، در توانمندسازی همگرایی و هم افزایی در یک صنعت و ارزش منابع انسانی را به منصه ظهور می رساند. بدون شک نقش مدیریت هم افزایی در موفقیت توسعه و پیشرفت درون سازمانی، ملی و بین المللی شدن این شرکت، کم نظیر است. لذا در این مقاله، به تشکیل مدیریت های مستقل پیرامونی و نقش آنها بیشتر پرداخته می شود. وجود مشکلات در سازمان ها و تحقق اهداف و مأموریت های آنها، ضرورت تولید فکر و نوآوری، کاربردی کردن نظریه ها و تفکرات جدید را به وجود آورده و به ماهیت حرفه ای مدیریت نیروی انسانی و همگرایی با مدیریت های تخصصی دیگر پی برده است. دراین مقاله نقش ارزش مدیریت منابع انسانی و ابر نیروی کار، از همه پر رنگ تر است. قسمت پایانی این پژوهش به بررسی تأثیر برنامه ریزی شغلی و مدیریت حرفه ای بر توسعه حرفه ای و اثر پس از آن در رضایت شغلی و تعهد حرفه ای پرداخته است. این دیدگاه فرض می شود که توسعه حرفه ای می تواند رضایت شغلی و تعهد حرفهای را افزایش دهد. نقش نیروی انسانی در توسعه این صنعت، بررسی و راهکار برنامه ریزی مدیریت منابع انسانی دانش محور و توانمندسازی ارائه می گردد.

پژوهش حاضر باهدف تبیین نقش واسطه ای سرمایه های انسانی در رابطه خودرهبری کارکنان و چابکی سازمانی مدارس انجام شده است. روش پ ژ وهش حاضر ازلحاظ هدف، کاربردی و ازنظر شیوه ی جمع آوری داده ها توصیفی و از نوع همبستگی هست. روش تحلیل این پژوهش از نوع مدل یابی معادلات ساختاری بوده است. جامعه پژوهش شامل کلیه مدیران، معاونان، معلمان و کادر اجرایی مدارس دوره اول و دوم ابتدایی ناحیه یک شهرری بوده که با استفاده از فرمول نمونه گیری کوکران و روش نمونه گیری طبقه ای با اختصاص متناسب، 170 نفر از آنان انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسش نامه خودرهبری ابیلی و مزاری(1393)، سرمایه های انسانی نادری(1390) و چابکی سازمانی مرادی(1393) استفاده شد. به منظور تحلیل داده ها از آزمون های کولموگروف-اسمیرنوف، T تک گروهی، ضریب همبستگی گشتاوری پیرسون، و مدل یابی معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج نشان داد سه متغیر اصلی پژوهش (خودرهبری، سرمایه های انسانی و چابکی سازمانی) با یکدیگر رابطه مثبت و معناداری(p<0/01) دارند. مدل یابی معادلات ساختاری نیز حاکی از تأثیر خودرهبری بر سرمایه های انسانی(81/0=γ) و سرمایه های انسانی بر چابکی سازمانی (60/0=β) هست. هم چنین خودرهبری به طور غیرمستقیم و با میانجی گری سرمایه های انسانی بر چابکی سازمانی(39/0=γ) تأثیرگذار است. نتایج همچنین نشان داده که خودرهبری به طور مستقیم بر چابکی سازمانی تأثیرگذار نیست. نهایتاً می توان این گونه نتیجه گرفت که ارتقای رفتارهای مبتنی بر خود مسئولیت پذیری و خودآغازگری مانند خودرهبری، نه تنها موجبات رشد سرمایه انسانی را فراهم می کند، بلکه چابکی سازمانی را به واسطه سرمایه انسانی تسهیل می کند.