ژانر خلقیات نویسی به عنوان یکی از گونه های ویژه نوشتارهای اجتماعی، در پی بررسی و فهرست برداری از خصلت های اخلاقی و رفتاری ایرانیان است. آثار متعددی در ذیل این ژانر نوشته شده است. ما در این پژوهش برای بررسی و نقد بازنمایی رفتارهای اخلاقی ایرانیان، کتاب جامعه شناسی خودمانی؛ چرا درمانده ایم؟ اثر حسن نراقی را انتخاب کرده و با استفاده از روش تحلیل گفتمان انتقادی بر اساس الگوی تئون ون دایک نقد کرده ایم. نتایج پژوهش نشان داد نراقی در این اثر، بسیاری از استراتژی های ایدئولوژیک را برای به تصویر کشیدن رفتارهای اخلاقی ایرانیان مورد استفاده قرار داده است. گفتمانی که نراقی در پرتو آن ایرانیان را نقد می کند، گفتمان خودانتقادی است. او بیش از آن که به بررسی و توصیف رفتارهای ایرانیان بپردازد در حال ساخت این رفتارها است. بر اساس بازنمایی نراقی، رفتارهای اخلاقیِ ناپسند ایرانیان، چهارده برابر بیشتر از رفتارهای اخلاقیِ پسندیده آن ها است. آثار ژانر خلقیات نویسی در نهایت ادعا می کنند ایرانیان ذاتاً غیراخلاقی عمل می کنند و در مقابل، غربی ها ذاتاً مردمانی اخلاق مدار هستند. بنابراین آثار این ژانر را باید نقد کرد؛ چرا که با بازنمایی غیرواقعی از ما ایرانیان، می توانند پیامدهای هویتی منفی برای جامعه به دنبال بیاورند.
