اثربخشی آموزش مبتنی برطرحواره (حوزه خودگردانی و عملکرد مختل یا آسیب دیده) بر خودکارآمدی تحصیلی و انگیزه پیشرفت دانش آموزان دختر دوره متوسطه اول (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش مبتنی بر طرحواره های حوزه خودگردانی و عملکرد آسیب دیده، بر خودکارآمدی تحصیلی و پیشرفت انگیزه دانش آموزان دختر دوره اول متوسطه انجام شد. جامعه آماری کلیه دانش آموزان دختر دوره متوسطه اول استان تهران در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰شامل می شد. روش پژوهش به لحاظ هدف کاربردی و از نظر طرح کلی تحقیق، از نوع نیمه آزمایشی، با پیش آزمون، پس آزمون و گروه کنترل بود. به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای، دو مدرسه برگزیده شد. در هر مدرسه و از هر پایه ۱۰ نفر، جمعا ۶۰ نفر تصادفی انتخاب و در دو گروه آزمایشی و کنترل جایابی شدند. هر دو گروه به پرسشنامه های خودکارآمدی تحصیلی جری جینگ و مورگان(۱۹۹۹) و انگیزه پیشرفت هرمانس(۱۹۷۷) پاسخ دادند. گروه آزمایش تحت ۹ جلسه آموزش قرار گرفت. بسته آموزشی توسط محقق ساخته شده و دارای روایی صوری و روایی محتوایی می باشد که به روش کیفی و کمی توسط هیئتی متشکل از خبرگان ۱۰ نفر و با دو ضریب نسبت اعتبار محتوا (CVR) و شاخص اعتبار محتوا (CVI) تعیین گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیره انجام شد. نتایج نشان داد که آموزش مبتنی بر طرحواره بر خودکارآمدی تحصیلی و انگیزه پیشرفت تأثیر مثبت و معناداری دارد (۰/۰۱>p). یافته های پژوهش دارای مفاهیم کاربردی برای مداخلات آموزشی-مشاوره ای با هدف ارتقای خودکارآمدی و انگیزه پیشرفت است که منجر به پاسخ های کارآمد و انطباقی دانش آموزان در چالش های تحصیلی می شود.The effectiveness of schema-based education (the area of selfmanagement and impaired or damaged performance) on academic self-efficacy and achievement motivation female students of the first secondary school
This study aimed to determine the effectiveness of schema-based training in the area of autonomy and impaired performance on academic self-efficacy and achievement motivation among female middle school students. The statistical population included female students of the first period of middle school in Tehran province for the academic year 1400-1401. The research method was applied in terms of purpose and semi-experimental in terms of general design, with pre-test, post-test, and control group. Using a multi-stage cluster random sampling method, two schools were selected. From each grade in each school, 10 students were randomly chosen, totaling 60 students, who were then placed in experimental and control groups. Both groups responded to the academic self-efficacy questionnaires by Jerry Jing and Morgan (1999) and achievement motivation by Hermans (1977). The experimental group underwent 9 training sessions. The training package, based on schema, was developed by the researcher and had content and face validity, qualitatively and quantitatively determined by a panel of 10 experts with two validity coefficients: Content Validity Ratio (CVR) and Content Validity Index (CVI). Data analysis was performed using the multivariate analysis of covariance (MANCOVA) test. Results showed that schema-based training significantly and positively affects academic self-efficacy and achievement motivation (p<0.01).