کتاب الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت و چالش ناپایداری توسعه پایدار از سلسله تک نگاشت های الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت است که آقایان توحیدی نیا و قدیمی به رشته تحریر درآورده اند. این اثر نقاط مثبت و برجسته بسیاری دارد. طرح سؤالات مهم درباره پایداری توسعه پایدار و پاسخ به آن ها در چهارچوب مبانی فلسفی اقتصاد اسلامی با تمرکز بر حق و عدل از نقاط مثبت و برجسته این تحقیق است. اما ازنظر شکلی و محتوایی اشکال دارد. ازنظر شکلی علاوه براین که نیازمند ویراستاری و صفحه آرایی است، خواننده به سختی می تواند به مسئله و اهداف تحقیق دست یابد. از مقدمه، که وظیفه این امر را به عهده دارد، اثری نیست و مقدمه های قسمت های اصلی اثر ناتوان از این امرند. ازنظر محتوایی مهم ترین اشکال این است که نویسندگان این اثر دربرابر اندیشه های علم اقتصاد متعارف رویکرد تقابلی داشته و در آن جاها که به بیان و تفسیر اجمالی اندیشه اقتصاددانان علم اقتصاد متعارف می پردازند، دچار سوگیری شده و رویکرد مسلط آن را مبنا قرار داده اند. ازاین رو، برای تبدیل شدن اثر به اثری تأثیرگذار، باید ویرایش های ادبی، شکلی، و محتوایی صورت گیرد. نیز باید از طرح جانب دارانه مطالب دوری کرد و ابتدا نظریه های مخالف را به خوبی بیان کرد و سپس به نقد آن ها پرداخت.
