درخت حوزه‌های تخصصی

This study investigated the role of interactive output tasks in developing EFL learners’ vocabulary knowledge. The participants were 103 elementary female Iranian EFL learners who were randomly divided into three groups: input-only, input-output-no-interaction, and input-output-interaction. After all participants took a placement test and a vocabulary pretest, the input-only group was exposed to input tasks, while the other two groups received both input and output tasks with or without interaction. Then, all the participants took a vocabulary posttest. The results of ANOVA and Kruskal-Wallis tests showed that the participants in both the input-output-no-interaction group and the input-output-interaction group outperformed the ones in the input-only group in the vocabulary posttest (in both the overall vocabulary test and in the productive vocabulary section). Moreover, the results of the t-test and the Mann-Whitney test revealed that the participants in the interaction and no-interaction groups performed similarly on both the overall vocabulary posttest and the productive vocabulary section. The findings of this study support the idea that output is a facilitative factor for the acquisition of L2 vocabulary and, specifically, productive vocabulary development. The results also suggest that both interactive and non-interactive output-plus-input tasks can lead to higher achievement in vocabulary knowledge compared to the input-only condition lacking output tasks

Given the fact that developing an intimate relationship between teacher and students creates a safe learning environment (Harran, 2006), and because teacher immediacy is proved to increase students’ motivation for learning (Velez & Cano, 2008), this study was an attempt to explore the relationship between Iranian EFL learners’ perceived teacher immediacy and their willingness to communicate (WTC). To this end, first, a new WTC questionnaire, specific to EFL settings, was developed, piloted, factor analyzed, and then administered on 90 intermediate EFL learners. In the second phase, the participants were required to complete Gorham’s (1988) Verbal Immediacy Measure (VIM) and McCroskey et al.’s (1996) Revised Nonverbal Immediacy Measure (RNIM). The findings revealed that there are 7 factors underlying EFL learners’ WTC, one of which is teacher immediacy. Further analyses showed that there is a positive relationship between both verbal and nonverbal teacher immediacy behaviors and EFL learners’ WTC in EFL classes. It can be concluded that teacher immediacy is one of the constituents of EFL learners’ WTC and that their WTC is likely to increase when teachers demonstrate immediacy behaviors while teaching. The present study has implications for language practitioners as well as teacher trainers.

در این پژوهش به بررسی تاثیر فناوری های جدید اطلاع رسانی و ارتباطی در آموزش بر بهبود توانش های دستوری و آگاهی فراشناختی در دستور نزد معلمان آینده زبان فرانسه در دانشکده تعلیم و تربیت دانشگاه تانتا، پرداخته می شود. به نظر می رسد که استفاده از فناوری های اطلاع رسانی و ارتباطی در آموزش نه تنها عملکرد دستوری زبان آموزان بلکه آگاهی فراشناختی آنها را نیز می-تواند بهبود بخشد. آگاهی فراشناختی تاثیر زیادی بر فراگیری زبان فرانسه دارد. تحقیقات زیادی مانند عبدالغنی (2009 و 2010) نشان دادند که زمانیکه فراگیران به عملکردهایشان آگاه باشند چگونه مرتکب این یا آن خطا می شوند و چگونه آنها می توانند با استفاده از فناوری های اطلاع رسانی و ارتباطی در آموزش، عملکرد زبانی شان را بهبود بخشند. از منابع مجازی بر خط مانند Franc-parler.org (پایگاه جهانی معلمان زبان فرانسه به عنوان زبان خارجی) و غیره استفاده شد تا تاثیر آنها بر آموزش دستور و رشد آگاهی فراشناختی در دستور نزد معلمان آینده زبان فرانسه در مصر بررسی شود.

Cognitive linguistics gives the most inclusive, consistent description of how language is organized, used and learned to date. Cognitive linguistics contains a great number of concepts that are useful to second language learners. If-clauses in English, on the other hand, remain intriguing for foreign language learners to struggle with, due to their intrinsic intricacies. EFL grammar books are paying focal attention to present explanations of if-clauses in terms of their form not meaning, hence not giving attention to their contextual meaning usage. Cognitive linguistic insights on if-clauses discuss their complexity in such a way that could be very beneficial for L2 learners. This study aims to investigate the effect of two different ways of teaching (cognitively-oriented and task-oriented) on learning English if-clauses. A sample of 60 non-English postgraduate students in three groups, two experimental groups (cognitively-oriented and task-oriented) and one control group participated in our study. The results indicated that participants from the cognitively-oriented group performed better than those in task-oriented and control groups and proved a higher degree of comprehending English if-clauses in different contexts. The findings have implications for curriculum and materials developers, as well as the English language teachers in incorporating insights from cognitive linguistics in second language materials.

The field of ELT is constantly witnessing the introduction of new instructional approaches: one such perhaps recent initiative is critical discourse analysis (CDA). Accordingly, the present study was an attempt to investigate the impact of CDA instruction on Iranian EFL learners’ descriptive and argumentative writing ability. To fulfill the aforementioned purpose, a sample TOEFL was primarily piloted among a group of 30 upper intermediate EFL learners by the researchers; with the acceptable reliability and item analysis indices achieved, then the researchers administered the test among another group of 90 upper intermediate learners. Ultimately, those 60 learners whose scores fell one standard deviation above and below the mean were chosen as the participants of the study and were randomly assigned to a control and an experimental group with 30 participants in each. Both of these groups underwent the same amount of teaching time during 20 sessions which included a treatment of CDA instruction based on Jank’s (2005) set of 14 features for the experimental group. A posttest was administered at the end of the instruction to both groups and their mean scores on the test were compared through a multivariate analysis of variance. The result (F = 14.41 and p = 0.000 < 0.05) led to the rejection of the two null hypotheses raised in this study, thereby demonstrating that the learners in the experimental group benefited significantly more than those in the control group in terms of improving their descriptive and argumentative writing ability. Hence, the major pedagogical implication of this study is that CDA instruction can be effectively used to assist EFL learners improve their argumentative and descriptive writing ability.

This study aimed to explore the relationships between foreign language learners’ self-identity changes, motivation types, and Foreign Language proficiency associated with learning English in private language schools in Iranian context. Based on a stratified sampling, 204 English as a foreign language learners from three language schools in Tehran were selected to participate in the study. The instruments were a 30-item Likert-scale questionnaire on motivation types in seven categories: intrinsic interest, immediate achievement, learning situation, going aboard, social responsibility, individual development, and information medium; a 24-item Likert-scale questionnaire on self-identity changes in six categories: self-confidence change, additive change, subtractive change, productive change, split change, and zero change. Results revealed that self-confidence change was the prominent change common among foreign language learners. Canonical correlation analysis revealed that motivation types and self-identity changes were related through three pairs of canonical variables: intrinsic orientations related with personal identity changes, instrumental orientations related with cultural changes, and instrumental orientations related learners’ self-confidence change. Theoretical and pedagogical implications for foreign language learning and teaching are also discussed.

از آنجایی که تحقیقات قابل توجهی بیان کننده نقش مهم حافظه کاری در فراگیری زبان اول می باشد، تحقیقات بر روی چنین نقشی از حافظه کاری در زبان خارجی به عنوان یک حوضه تحقیقاتی جدی، در حال وقوع است. در تحقیق حاضر، نقش حافظه کاری در توانایی خواندن در زبان خارجی مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور، ٥٥ نفر زبان آموز در سه سطح مهارت زبانی مبتدی، متوسط و پیشرفته از یک موسسه خصوصی زبان در این تحقیق شرکت کردند. از کلیه این افراد دو تست حافظه که شامل یک تست تعیین ظرفیت حافظه کاری از طریق خواندن و یک تست تعیین ظرفیت حافظه کوتاه مدت واجی گرفته شد. از شرکت کننده گان در تحقیق همچنین خواسته شد که در یک تست درک مطلب که شامل خواندن دو متن و پاسخگویی به سوالات آن بود شرکت کنند. سپس از عملیات آماری رگرسیون استفاده شد که مشخص شود آیا رابطه ی معنا داری بین توانایی حافظه و توانایی خواندن وجود دارد یا خیر. نتایج این تحقیق بیان کننده ی رابطه معنا داری بین توانایی حافظه کاری و توانایی خواندن فقط در سطح مبتدی بود که دلایل احتمالی آن در این تحقیق مورد بحث و بررسی قرار می گیرد.

مطالعه حاضر به بررسی میزان تمایل به انگلیسی صحبت کردن و ارتباط آن با ویژگی های فردی و محیطی در بین ٣٧٢ زبان آموز ایرانی می پردازد. داده های لازم به وسیله ی پرسشنامه جمع آوری شد. از نرم افزار اس پی اس اس جهت اجرای آمار توصیفی و از نرم افزار آموس، با حداکثر میزان برآورد، جهت طراحی و تست مدل جدید روانشناسیِ آموزشِ زبان استفاده شد. نتایج معادلات ساختاری نشان داد که اعتماد به نفس، دیدگاه بین المللی و انگیزه پیش بینی کننده های معنادارِ تمایل به انگلیسی صحبت کردن هستند. نتایج همچنین نشان دادند که اضطراب از صحبت کردن، انگیزه و ویژگی شخصیتیِ موافق بودن و رفتار استاد می -تواند به صورت غیر مستقیم بر متغیر تمایل به انگلیسی صحبت کردن تاثیر بگذارد. رفتار استاد و شخصیت موافق به صورت معناداری هم دیدگاه بین المللی و هم اضطراب از صحبت کردن را در بین زبان آموزان پیش بینی می کند. نتایج بر اساس سیستم و بافت اجتماعی-آموزشی زبان انگلیسی در ایران مورد بحث قرار گرفت و مضامین تحقیق مشخص شد.

This study examined the Iranian EFL learners’ multicultural developmental trend in light of Investment Hypothesis as they furthered their academic studies from BA toward postgraduate levels. In so doing 117 BA, 92 MA, and 35 Ph.D. EFL students at AllamehTabataba’i University, Tarbiat Modarres, and Islamic Azad Universities, Tehran, Iran, were randomly selected to provide answers to Multicultural Personality Traits Questionnaire (MPQ) that measures individuals’ Multicultural Personality Traits (MPTs: Cultural Empathy, Open-Mindedness, Social Initiative, Emotional Stability, and Flexibility). Ph.D. students’ MPTs mean was found to be 277.77; MA students’ MPTs mean score was 272.20; and BA students’ MPTs mean score was 267.96. The ANOVA conducted revealed that EFL Iranian students’ MPTs improved as they furthered their academic career from BA to MA and from MA to Ph.D. levels. The study concluded that advancement in EFL students’ academic career resulted in a concomitant development in their MPTs and among the five MPTs, cultural empathy and social initiative were found to have been significantly improved at Ph.D. level. Among the MPTs, Social initiative provides the highest contribution to social interactions and its significant development at Ph.D. level is confirmatory of the discursive-constructionists’ approach to L2 learning.

این مقاله گزارش پژوهشی است درباره رابطه میان هوش هیجانی گروهی از فراگیرندگان زبان انگلیسی ایران و انسجام نوشته های آنها. در راستاس این پژوهش یک آزمون توانش زبانی که شامل 40 پرسش چهار گزینه ای مربط به دستور زبان، لغت و درک متون انگلیسی بود و از پایایی با کرونباخ آلفای 742. برخوردار بود به تعدادی از فراگیرندگان زبان انگلیسی داده شد تا آن هایی که توانایی تولید متون نوشتاری معنادار را داشتند مشخص شوند. پس از آن مقیاس هوش هیجانی شات (شامل 33 پرسش) به شرکت کنندگان در پژوهش داده شد و نیز از آن ها خواسته شد تا مقاله ای کوتاه در مورد موضوعی مشخص بنویسند. از 110 نفری که آزمون توانش زبانی، پرسشنامه هوش هیجانی و تکلیف مقاله نویسی را گرفتند، 79 نفر به هر سه پاسخ دادند. 45 نفر از 79 نفر توانستند به بیش از 23 پرسش از 40 پرسش آزمون توانایی زبانی پاسخ دهند و از این رو پاسخ های آن ها به پرسشنامه هوش هیجانی و نوشته های آنها مورد بررسی قرار گرفت. برای ارزیابی عینی نوشته ها، از مقیاس انسجام متن کل نگر بامبرگ (1984) استفاده شد که دارای 5 درجه، از کاملا منسجم (4 امتیاز) تا غیرقابل نمره دادن (صفر امتیاز)، است. برای مشخص کردن ارتباط میان انسجام نوشته ها و هوش هیجانی نویسندگان از آزمون اسپیرمن استفاده شد. اما برخلاف انتظار پژوهشگران، رابطه میان دو متغیر مورد بررسی قوی و معنادار نبود.

توسعه توانشهای زیر مجموعه زبان دوم تحت تاثیر عوامل مختلفی چون عوامل شناختی، فردی، و اجتماعی است ( الیس، 1994) که در این میان طیف وسیعی از عوامل فردی در مطالعات آموزش زبان مورد تحقیق و بررسی قرار گرفته اند لیکن تاکنون در این مطالعات هوش هیجانی به عنوان یک عامل فردی مورد توجه جدی قرار نگرفته است (پیشقدم، 2009). از سوی دیگر برخی از کنشهای زبانی که از جمله عناصر اصلی توانش کاربردشناسی زبان بینابین به شمار می رود دارای ویژگی «تهدید وجهه» می باشد. این نکته تاثیر و یا ارتباط هوش هیجانی - که ارتباط مستقیم با توانایی و مهارت افراد در مدیریت و کنترل احساسات دارد – را با توانش کاربرد شناسی زبان بینابین بسیار محتمل می سازد. در مطالعه حاضر محقق به بررسی این ارتباط محتمل می پردازد و با این هدف پرسشنامه «بار-آن» به عنوان معیار هوش هیجانی ، آزمون تافل به عنوان معیار سطح مهارت و توانایی زبانی و دو آزمون کاربرد شناسی زبان بینابین بر روی 52 زبان آموز ایرانی اجرا شده است. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها نشانگرعدم وجود ارتباط موثر و معنا دار میان هوش هیجانی و توانش کاربرد شناسی و سطح مهارت زبانی زبان آموزان می باشد در حالی که میان توانش کاربرد شناسی زبان بینابین و سطح مهارت زبانی ارتباطی معنا دار و موثر وجود دارد. افزون بر این نتایج به دست آمده بیانگر آن است که هوش هیجانی نمی تواند به عنوان معیار مناسبی برای پیش بینی میزان توسعه توانش کاربردشناسی زبان بینابین و یا سطح مهارت زبانی مورد استفاده قرار گیرد و در نتیجه با استناد به نتایج تحقیق حاضر می توان گفت که در فرآیند یادگیری زبان دوم به طور عام و توسعه توانش کاربرد شناسی زبان بینابین به طور خاص نمی توان هوش هیجانی را به عنوان یک عامل فردی تاثیر گذار و مهم به شمار آورد.

Critical pedagogy (CP), as a poststructuralist educational movement, challenges the asymmetrical, power-over nature of classroom discourse and seeks to accommodate multivocality in the classroom and in the society. This study probed the discourse architecture of EFL classrooms in Iran. Specifically, it aimed to explore to what extent Iranian EFL classrooms have stepped away from the teacher-dominant initiation-response-follow-up (IRF) discourse structure and welcomed CP-oriented dialogism and multivocality. To this end, a number of EFL classrooms in Isfahan and Shahrekord (Iran) were observed, and the running classroom discourse was audio-recorded, transcribed, and analyzed. The results showed that discourse-construction opportunities were distributed unevenly in favor of teachers regarded as the sole authority in the classroom. Student-regulated symmetrical talks were seldom evidenced in the classrooms. The findings further demonstrated that the power-over IRF discourse architecture, despite its communicative inadequacies, still seems to be dominant in EFL classrooms in Iran. Finally, it is suggested that L2 practitioners should move towards transforming the status quo, include more elements of CP into L2 classrooms, and invest in dialogism and multivocality as essential mechanisms to de-silence the students.

Although images are abundant and play significant aesthetic and pedagogical roles in today’s EFL course books, they are still one of the less explored areas of research. The present study is an attempt to examine the role and function of images in Iranian high school EFL course books; it also aims to cast a critical eye over their suitability and efficiency. To this end, Kress and Van Leeuwen’s (2006) model of visual grammar was adopted. The findings revealed that although the informative and/or illustrative functions of the images make them important resources in Iranian high school EFL course books, their full potential for language learning does not seem to be adequately exploited. This relates to flaws at the representational mode of meaning making, such as outdated portrayal of objects, gender stereotyping, and overdramatizing national identity as well as shortcomings at the interactive mode, such as poor modality due to grayscale printing and plain graphics with no contextualization or pictorial detail. These flaws make the images seem out of today’s world and hardly credible for high school students who are already adept at new technology. Since these shortcomings may sacrifice pedagogical objectives, the study calls for changes in both technical quality and underlying messages of images in the course books.