درخت حوزه‌های تخصصی

امروزه٬ هم راستا با گرایش های آموزش زبان که به دنبال نهادینه کردن فعالیت های آموزشی و آزمون سازی دانشجو محور هستند٬ پذیرش بیشتری در مورد تفاوت های فردی و هوش های چندگانه دانشجویان وجود دارد. همچنین٬ اتکا به نفس یکی از عوامل تعیین کننده موفقیت افراد تقریبا در هر بافتی می باشد. با فرض اینکه نمایه های هوش های چندگانه در تعامل با اتکا به نفس معلم ها به صورت مشترک ممکن است میزان بهره وری و کارآیی آموزشی معلمان را شکل دهند٬ این مطالعه به بررسی رابطه بین هوش های چندگانه دانشجو-معلم های زبان انگلیسی به عنوان زبان خارجی و اتکا به نفس آنها پرداخته است. در این راستا، سی و پنج دانشجو-معلم زن و مرد زبان انگلیسی به عنوان زبان خارجی در موسسات خصوصی زبان ارومیه پرسشنامه های هوش های چندگانه مک کنزی (1999) و مقیاس اتکا به نفس معلمان (چانن-موران و ولفلک-هوی٬ 2001) را تکمیل کردند. در مجموع رابطه قوی مثبتی بین هوش های چندگانه و اتکا به نفس دانشجو-معلمان زبان انگلیسی به عنوان زبان خارج حاصل شد. مقدار مجذور آر (R Square)در تحلیل رگراسیون نشان داد هوش های چندگانه اتکا به نفس معلمان را تعیین می کند و هوش درون-فردی در تعیین اتکا به نفس این معلمان نقش محوری دارد. بعلاوه بر اساس نتایج این پژوهش، بیشترین و محبوب ترین توانایی٬ هوش های درون-فردی و وجودی بودند. در مورد زیرمجموعه های اتکا به نفس٬ دانشجو-معلمان نشان دادند که در مقوله های مشارکت دانشجو و راهبردهای آموزشی اتکا به نفس بیشتری دارند. بر اساس این مطالعه پیشنهاد می شود که برنامه های آموزشی هوش های چندگانه برای معلمان تهیه و تدوین گردد و از این اصول در جهت تقویت و ارتقای کیفیت ارائه مواد درسی توسط معلمان بهره گرفته شود.

در رمان بازتاب دق، که ناباکف به سال 1947 نوشت، نویسنده استبداد و فشار حکومتی را زیر سوال می برد و در پوشش استعاری- تفسیری انتقاد از حاکمیتی زورگو می کند که در راس مملکتی قرار دارد و ترجمه و مترجم را به خدمت استبداد خود در می آورد. بدین ترتیب هملت، اثر ادبی معروف شکسپیر به خاطر مقبول قرار گرفتن در نزد قدرتمندی خودکامه، مورد شکنجه و عذاب مترجم قرار می گیرد و ماهیت اصلی اش را از دست داده و تبدیل به متنی کاملا تحریف شده می گردد. ناباکف با بازی با کلمات نشان می دهد که چگونه ترجمه فقط یک عامل برقراری ارتباط بین مردم نیست بلکه کاری است زیبا شناختی در برگردان گفتمان یک نویسنده که نیاز به تعهد مترجم دارد.

شواهد بیانگر این می باشد که تغییر پذیری در ارزیابی نگارش دانشجویان فقط نتیجه تفاوت مهارت نوشتاری آنها نیست بلکه عوامل بیرونی خاصی در این امر دخیلند و عوامل مرتبط با مصحح، فعالییت، موقعییت یا تعامل هر یک از اینها میتوانند در تصمیم گیریها و استنباطها در مورد توانایی نگارش فراگیران تاثیر بگذارند. هدف این تحقیق این است که مساله تغییرپذیری را در داوری مصحح به عنوان منبع خطای سنجش در ارزیابی نگارش فراگیران زبان انگلیسی به عنوان زبان خارجه مورد بررسی قرار دهد. به این منظور مقالات 32 دانشجوی ایرانی زبان انگلیسی بوسیله شش مصحح ارزشیابی و نتایج با استفاده از مدل رش و برنامه فست مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته ها نشان دادند که تفاوتهای معنی داری در میزان سختگیری مصحح ها وجود دارد و تعامل مصحح با فراگیر باعث ایجاد تورش در ارزشیابی میشود. از آنجایی که ارزیابی مهارت نوشتن امری ذهنی میباشد و بر اساس داوری مصحح می تواند متغیر باشد، بررسی و شناخت عواملی که باعث عینی تر شدن این ارزیابی میشود امری ضروری به شمارمی رود. ذهنی بودن روند ارزیابی مهارت نوشتن تهدیدی برای روایی آزمون است و سبب می شود که نمره فراگیر نشان دهنده مهارت واقعی وی نباشد. این تحقیق نشان می دهد چطور ارزیابی می تواند کارامد و سودمند باشد و چگونه می توان انصاف و صحت عملکرد ذهنی را سنجید.

This study aimed to investigate the use of interactional metadiscourse markers in 168 comments made by 28 university students of engineering via an educational forum held as part of a general English course. The students wrote their comments on six topics, with a total of 19,671 words. Their comments during educational discussions were analyzed to determine their use of five metadiscourse categories (hedges, boosters, attitude markers, engagement markers, and self-mentions), making up interactional metadiscourse in Hyland’s (2004) model. Following descriptive analysis of the use of metadiscourse categories, chi-square tests were used to investigate the possible differences in the whole sample as well as gender-based differences. The findings showed that although female EFL learners used more metadiscourse markers than males did, the differences were minor and hence gender did not significantly influence the use of interactional metadiscourse markers. However, while male and female participants used all types of interactional metadiscourse, how they used them varied. They used engagement markers and self-mentions more frequently than boosters, hedges, and attitude markers. Since metadiscourse markers play crucial roles in mediating the relationship between what writers intend to argue and their discourse communities, the results of the present study have obvious importance in increasing students’ awareness of the way they organize their writings.

Language and culture are now deemed to be co-constitutive; hence English language teaching (ELT) textbooks should incorporate cultural aspects and promote intercultural competence. However, careful decisions should be made as regards to the cultural content of materials and the ways in which culture is represented. This study was an attempt to deconstruct the patterns of cultural representation and intercultural interactions in Interchange textbooks, an ELT textbook series taught to English as a foreign language (EFL) learners in Iran. Using content analysis of texts and images and with the focus on nationality, gender and race, it examined how different cultures were reflected in Interchange 1, Interchange 2, Interchange 3, and whether cultural bias or inequality was present. The quantitative and qualitative data analysis revealed that the white male group was dominant in all three textbooks. And, to use Kachru’s (1985) terms, inner, outer and expanding circle nationalities were represented in the textbooks, with the expanding circle constituting the major nationality, but American culture of inner circle was predominant. Additionally, the interactions were mainly limited to superficial aspects of the target culture although these textbooks sought to show various intercultural interactions. Dominance of male and white characters and the US culture indicated inequality in race and gender, and the superficial treatment of culture in the textbooks. Less attention to the hybrid culture and deeper level of intercultural aspects, i.e. critical reflections, in the textbooks suggests that the materials be supplemented by EFL teachers’ constructive discussion of the cultures that interact.

تحقیق حاضر تلاشی است برای یافتن اینکه آیا مباحثه دو نفره برخط می تواند توان گفتاری زبان آموزان را تقویت کند. این مساله از آن جهت حائز اهمیت است که می تواند باعث از بین رفتن موانع برقراری ارتباط در کلاس شود و نیز از نظر روانی شرایط مناسبتری برای ایجاد ارتباط بین زبان آموزان فراهم کند. 30 دانشجوی سال اول دانشگاه تهران با استفاده از پیامرسان یاهو (Yahoo Messenger) به مدت 6 هفته پیاپی، دو به دو با یکدیگر به صورت برخط صحبت کردند. نتایج آزمون توانش گفتاری حاکی از وجود تفاوت معنی داری بین نمرات دانشجویان در پیش آزمون و پس آزمون بود. علاوه برآن، نتایج بدست آمده از پرسشنامه ها و آزمون های مورد استفاده در این تحقیق نشان داد که مباحثات برخط برای دانشجویان خجالتی و آنهایی که از نظر زبانی ضعیف ترند و نیز آنهایی که ایستاری مثبت نسبت به اینگونه فعالیتها دارند مفید تر بوده است. همچنین تجزیه و تحلیل میزان صحبت کردن دانشجویان از نظر تعداد دفعات و واژه هایی که در هر جلسه مورد استفاده قرار می دادند نشانگر آن بود که میزان شرکت فراگیران در مباحثات دو به دو یکسان نبود. این یافته برخلاف نتایج تحقیقات قبلی است .

The present study was aimed at examining concerns about the social effects of EFL learning, a challenging area of research which has not been discussed sufficiently. It tried to investigate the relationship between EFL learning and national identity. In addition, attempt was made to find a relationship between language motivation types and national identity. Furthermore, the role of two demographic variables, gender and age was examined. To this end, a sample consisting of 350 undergraduates studying at Allameh Tabataba'i University in Tehran took part in the study. A questionnaire on national identity and another one on language motivation types followed by an interview were the instruments used. The questionnaires had already been developed. However, there were some major modifications for the former which consisted of 30 items measuring national identity for all participants. The latter contained 42 items measuring language motivation types for only EFL learners. The Regression analysis, independent samples t-tests and a one-way ANOVA were run. The results revealed that claims over the harmful social effects of EFL learning were not arguably significant and it was found that among the eight language motivation types, going abroad and social responsibility were correlated with national identity. Furthermore, gender and age indicated significant differences among the participants' tendencies. The findings indicated that the social concerns about EFL learning are too pessimistic. So, materials developers, syllabus designers and teachers might consider the potentiality of some social elementsand demographic variables for the development of EFL learning.

A community of practice may shape and reshape the identity of members of the community through providing them with situated learning or learning environment. This study, therefore, is to clarify the salient learning-based features of the language teaching community of practice that might formulate the identity of language teachers. To this end, the study examined how learning situations in two communities of practice (English and Arabic) developed the professional identity of language teachers. The results of the semi-structure interviews with 5 language teachers highlighted some differences between English and Arabic language teaching communities of practice in terms of the situated learning activities they provide for language teachers to develop their professional identity. Furthermore, since the community of practice can be considered a potential curriculum that may be learned by newcomers with legitimate peripheral access, it would be considered as a main source of identity formation of both English and Arabic language teachers. The findings of the study can be used to better understand the nature of being a professional language teacher in non-native contexts. They have implications for novice and experienced language teachers as well as for teacher educators to review the content of the teacher training courses

هدف از پژوهش حاضر، بررسی چگونگی بهره مندی زبانآموزان ایرانی با سطوح متفاوت هوش هیجانی از آموزش مهارتهای تفکر انتقادی و تاثیر این آموزش بر استفاده آنها از راهبردهای یادگیری مناسب زبان میباشد. یکی دیگر از اهداف این پژوهش، بررسی ارتباط میان تفکر انتقادی، راهبردهای یادگیری زبان، و هوش هیجانی زبانآموزان ایرانی است. جهت انجام این پژوهش، به 88 زبانآموز از آموزشگاههای خصوصی زبان انگلیسی واقع در شهر شیراز، چهار ابزار جهت جمع آوری دادهها داده شد. این ابزارها عبارت بودند از آزمون تعیین سطح آکسفورد، آزمون مهارتهای تفکر انتقادی کالیفرنیا، پرسشنامهی هوش هیجانی بار - آن، و پرسشنامهی راهبردهای یادگیری زبان. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل آماری نشان داد که تدریس مهارتهای تفکر انتقادی تاثیر معناداری بر استفاده از راهبردهای یادگیری زبان در زبانآموزان با هوش هیجانی متفاوت دارد. همچنین این پژوهش نشان داد که هیچ تفاوت معناداری در میزان استفاده زبان آموزان با سطوح هوش هیجانی بالا و پایین از راهبردهای یادگیری زبان وجود ندارد. بعلاوه، ارتباط مثبت و معناداری بین تفکر انتقادی و هوش هیجانی، و تفکر انتقادی و راهبردهای یادگیری زبان بدست آمد. نتایج حاصل از این پژوهش می تواند به درک هرچه بیشتر معلمان زبان انگلیسی نسبت به مهارت های فکری مورد نیاز جهت استفادهی موفق از راهبردهای یادگیری زبان در زمینههای یادگیری زبان خارجی کمک کند

This article reports on the findings of a study that investigated the impact of manipulating task performance conditions on listening task performance by learners of English as a foreign language (EFL). The study was designed to explore the effects of changing complexity dimensions on listening task performance and to achieve two aims: to see how listening comprehension task performance was affected and to investigate possible overlaps between EFL learners’ perceptions of task difficulty and hypothesized task complexity. A purposive sample of 54 first-year EFL learners randomly assigned to two parallel conversation classes in an English department of a major public university participated in the study and performed listening tasks in a language lab. The instruments used for data collection were seven tasks taken from a TOEFL Test Preparation Kit, each followed by listening comprehension questions and an item on the participants’ personal perception of the difficulty of the task. During counter-balanced administrations, the tasks were manipulated for one of the four dimensions of task difficulty (adequacy, immediacy, perspective, and prior knowledge). The resulting data included the participants’ perception of difficulty as well as their performance scores under less complex and more complex conditions. One-sample T-test and correlation analyses of the data revealed that for all of the four complexity dimensions, the hypothesized less complex task condition led to better learner performance. The correlation between learner-assigned difficulty score for the task at hand and theoretical task complexity level was significant only for the immediacy dimension (r=-0.67, p<.05). The results offer support for task complexity frameworks, raise doubts about learners’ perceptions of tasks, and imply possibilities for task manipulation in language learning contexts.