قاضی سید نوالله مرعشی شوشتری از علمای مشهور قرن دهم و یازدهم هجری در سال 956 هجری قمری در شوشتر متولد گردید.تحصیلات خود را در شهر شوشتر شروع و در مشهد مقدس تکمیل نمود و سپس به هندوستان مهاجرت کرد و از طرف سلطان هند محمد جلال الدین اکبر قاضی القضاة گردید و بدین مناسبت به قاضی شهرت یافت. در سال 1019 هجری قمری با سعایت حسودان در سن حدود هفتاد سالگی شهید شد و در آگرا(از ایالت اتو پردیش هند) مدفون گردید. قاضی سیدنورالله در جهان اسلام به فضل و کمال و تقوا شهرت دارد. قاضی سید نوالله پیشوائی موفق،عالمی مؤید،ادیبی گرانقدر، فقیهی بارع و مورخی امین بود. در علوم عقلی و نقلی متبحر و در مناظره، بحث و تحقیق مهارت داشت.بیش از یکصد و چهل جلد کتاب و رساله از او به جای مانده و اشعار عربی و فارسی نغزی سروده است. اصطلاحات
این رساله با طرح ساختار نمادین تنظیم شده مباحث حدیث ، کذب و وضع ، حدیث موضوع ، مبانی و اصول مورد نظر ، صورت اجمالی شیوه برگزیده در بررسی دیدگاههای مؤلفان ، در پیش گفتار آمده آراء و روشهای مولفین با بررسی و ارزشیابی معیارها در نگاه کلی و تعیین جایگاه و بررسی جداگانه با توجه به شکل کلی یا از لحاظ محتوای خاص مطرح و دو معیار قلب و عقل در تشخیص ذکر شده است. طریق متعارف درک حدیث یا سماع است و یا غیر آن ، این مبحث در فصل دریافت حدیث آمده تعریف اصطلاحی سند و حالات سه گانه آن و نتیجه کلی بحث ذکر شده است . مرحله دوم رساله بررسی دانشهای قطعی و یقینی ، تناقص یا تعارض صریح ، و اشکال موجود در مقام عرضه حدیث بر دیگر معارف اسلام است. بررسی و ارزشیابی معیارها با توجه به محتوای خاص حدیث با بررسی نمونه ها و شواهد و قابلیت تطبیق احکام کلی و جزیی ، و نیز نقد و بررسی کتاب ( المنار المنیف ) ابن قیم جوزی از دیگر مباحث این رساله است.
یکی از نتایج عدم کتابت حدیث- پس از رحلت پیامبراکرم(ص)-این بود که حدیثهای ساختگی و جعلی شیوع یافت‘زیرا هنگامیکه احادیث نوشته نشد کمتر توانستند برای آن حد و مرزی قائل شوند‘و چنانکه مشهوراست درابتدا((سند))نیز مورد نظر نبود‘لذا خبرگان فن ناگزیر احادیث رادسته بندی کردند و عناوین: (( مسندومرسل‘معروف ومنکر‘مردودومتروک‘متفق ومفترق‘مؤتلف ومختلف)) و غیره را بر آنها نهادند. و نیز طریق بهتری که برای تمیز احادیث صحیح و سقیم به نظرشان رسید‘تحقیق درباره راویان حدیث بود که با تکیه بر میزان عدالت‘صداقت‘امانت‘علم و اخلاص آنان ‘بتوان احادیث مستند و صحیح را از مجعولات مخالفان و مغرضان بازشناخت ‘ و بدین طریق((علم رجال))بوجودآمد. تکیه بر شناخت رجال حدیث‘شاید بهترین راه تشخیص احادیث صحیح و تمیز انواع حدیث باشد.