درخت حوزه‌های تخصصی

During the course of the past few decades, teachers have increasingly become the center of attention in education, since their significant role in teaching contexts has been approved, and therefore their different aspects, such as reflective teaching and burnout have received great attention. This study investigated the relationship between teacher burnout, and reflective teaching among Iranian EFL teachers. To this end, 50 participants (25 males and 25 females) were selected through convenience sampling. The participants were administered Maslach Burnout Inventory-Educators’ Survey and Behzadpour Reflective Teaching Questionnaire. The data were analyzed using Pearson product-moment correlation coefficient. The results of the study revealed that there was a weak negative relationship between reflective teaching and burnout for male and female teachers and for both groups considered as a composite group of language teachers.

The sociocultural approach to writing strategy use emphasizes the importance of context and the mediating resources that learners can use to enhance the quality of their performance in writing (Lei, 2008). Accordingly, the present study explored the sociocultural strategy use of a convenient sample of 105 BA level students of English Language and Literature who had passed essay-writing courses in a state university in Iran by analyzing their responses to the items of a newly-developed sociocultural strategy use questionnaire consisting of different sub-scales, namely, artifact-mediated, rule-mediated, community-mediated and role-mediated strategies. The results of the descriptive statistics revealed that the tool-mediated strategies, which are the subcategory of artifact-mediated strategies, had the highest frequency of use which is rather justified in the context of Iran. In addition, the students’ overall strategy use and their writing ability were correlated and a statistically significant relationship was found between these two variables. However, the results of the multiple regression analysis indicated that none of the sub-scales had a unique predicting power in accounting for the learners’ writing ability. The researchers also compared the sociocultural strategy use of more- and less-skilled student writers and found a significant difference in the strategy use of different individuals.

بی شک کارآمد بودن آگاهی فرا زبانشناختی در بهبود کیفیت نگارش و دانش دستوری یادگیرندگانی که زبان انگلیسى را به عنوان زبان خارجی می آموزند از دیرباز حوزه جذابی در زبانشناسی کاربردی بوده است(براون، ٢٠٠١ ). از این رو، هدف اصلى مطالعه ى حاضر بررسى اثر تدریس بصورت تاکید بر صورت به طور برنامه ریزی شده و برنامه ریزى نشده بر توانایى دانش آموزان برای یادگیری دستور و کاربرد صحیح آن در نگارش است. به همین منظور سه کلاس فشرده در دانشگاه اصفهان ایران که دوره های دستور و نگارش برگزار می کند برای تدریس ساختار مورد نظر (یعنی کلمات پیوند دهنده) از طریق روش های متفاوت تدریس تاکید بر صورت انتخاب شدند. نمونه های انتخاب شده شامل دانشجویان سال دوم و (٣٠ نفر در هر گروه) در رده ى سنی ١٩ تا ٢٤ بودند که در دانشگاه اصفهان مترجمی انگلیسی مطالعه می کردند. نمونه ها به ترتیب آموزش با تاکید بر صورت بطور برنامه ریزی شده و برنامه ریزى نشده و تاکید صفر بر صورت دیدند. نتایج پس آزمون پارگراف نویسی و پس آزمون متعاقب آن که با تاخیر گرفته شد نشان داد که شرکت کنندگانی که در گروهی قرار داشتند که تدریس برنامه شده می دیدند عملکردشان بطور قابل ملاحظه ای بهتر از آن دسته ای بود که در به کارگیری کلمات پیوند دهنده در نوشتن پارگراف هایشان آموزش برنامه ریزی نشده و صفر دیده بودند.

هدف مطالعه ی حاضر افزایش آگاهی در زمینه ی ساختار تعامل در کلاسهای زبان بیگانه ی انگلیسی است. با استفاده از چارچوب متدولوژیکی گفتمانکاوی، تعاملات کلاسی پنجاه و دو معلم به مدت سه ساعت ضبط و جمع آوری گردید تا بافت های تعاملی بر اساس اهداف آموزشی در توالی نوبت ها شناسایی شوند. سپس با تلفیق روش گفتمان کاوی با روش های کمی، توزیع بافت های تعاملی و تاثیر عوامل محیطی، شامل توانش زبانی شاگردان و تربیت (آموزش) معلمین، مورد بررسی قرار گرفت. با تحلیل گفتمان کاوانه ی اطلاعات تحریری، چهار بافت تعاملی، شامل بافت هایی با محوریت ساختار، معنا، مهارت، و مدیریت، مورد شناسایی قرار گرفت. بررسی توزیع بافت ها نشان داد که بخش عمده ای از تعاملات کلاسی با محوریت ساختار و مهارت های زبانی شکل می گیرند. در حالی که بافت معنامحور کمترین سهم را در تعاملات کلاسی دارد. تحلیل واریانس چند متغیره یدوسویه نشان داد که توزیع تمامیبافت های شناسایی شده تحت تأثیر سطح توانش زبانی شاگردان می باشد. اما آموزش معلمین تنها بر توزیع بافت ها با محوریت ساختار و مدیریت مؤثرند. یافته های مطالعه ی حاضر توجه معلمین و مربیان تربیت معلم را به لزوم اصلاحات در وضعیت کنونی تعاملات کلاسی سوق می دهد.

تعلیم و تربیت انتقادی در انگلیسی به عنوان زبان خارجی: اصول، برنامه ریزی، عملکرد لیلا اکبرپور دانشگاه شیراز رحمان صحراگرد دانشگاه شیراز پژوهش حاضر که بخشی از رساله دکتری نویسنده اول می باشد شرح تدوین یک کورس خواندن و درک مفاهیم بر اساس اصول تعلیم و تربیت انتفادی و تاثیر آن کورس بر دانش خواندن فراگیران زبان انگلیسی، انگیزش آن ها برای خواندن متون انگلیسی، چگونگی نگرش دموکراتیک آن ها به کلاس های درس انگلیسی و نیز نگرش آن ها نسبت به کورس پیشنهادی می باشد. در واقع، تحقیق حاضر گامی به سوی بررسی نتایج بر گرفته از مراحل نخستین رساله دکتری ذکر شده است که هدفش تدوین الگویی برای آموزش زبان انگلیسی در ایران بر اساس تعلیم و تربیت انتقادی می باشد. شرکت کنندگان در این پژوهش 61 تن از دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد شیراز (در دو گروه) بودند. 31 نفر از شرکت کنندگان که گروه گواه را تشکیل می دادند بر اساس روش های معمول که در ایران برای آموزش خواندن به کار گرفته می شود و 30 تن دیگر که گروه آزمایشی را تشکیل می دادند بر اساس کورس انتقادی آموزش دیدند. نتایج تجزیه و تحلیل داده ها بر اساس پیش آزمون و پس آزمون خواندن و درک مفاهیم، پرسشنامه انگیزش، پرسشنامه نگرش دموکراتیک و نیزنتایج تحلیل کیفی مصاحبه ها نشان داد که علی رغم مشکلاتی که حین انجام پژوهش در گروه آزمایشی وجود داشت، کورس پیشنهادی بر دانش خواندن شرکت کنندگان، نگرش دموکراتیک آن ها به دروس زبان انگلیسی و ایجاد انگیزه درآنان برای خواندن متون انگلیسی تاثیری مثبت نشان داد. نگرش شرکت کنندگان نسبت به کورس پیشنهادی نیز در قالب چهار تم که از نتایج تحلیل داده های کیفی پدید آمد بررسی شده و گزارش گردید. پیام اصلی این پژوهش کار آمدی اصول تعلیم و تربیت انتقادی در ایران است که برخی پژوهشگران آن ها را در شرایط فعلی غیر کارآمد دانسته اند.

این مطالعه جهت بررسی کاربرد راهبردهای فراشناختی در مهارت صحبت کردن انجام گرفته و به طور خاص سعی در بررسی این موضوع دارد که در تمرینات یک سویه و دو سویه صحبت کردن چه راهبردهای فراشناختی به کار گرفته می شود. به همین منظور 60 دانش آموز سطح بزرگسال (زن) به طور تصادفی و از طریق آزمون یکسان سازی OPT انتخاب شدند و به دو گروه کنترل و آزمایش تقسیم شدند. برای بررسی به کارگیری راهبردهای فراشناختی از پرسشنامه فراشناختی (اکسفورد، 1990) استفاده شده است. گروه کنترل تمرینات یک سویه و دو سویه را به شیوه مرسوم انجام دادند و گروه آزمایش پس از دریافت راهبردهای فراشناختی به انجام تمرینات پرداختند. بعد از مرحله پس آزمون و مقایسه ANCOVA مشخص شد که مقدار میانگین مقایسه ای بین دو گروه تفاوت قابل توجهی داشته است. نتایج نشان می دهد که گروه آزمایش بهتر از گروه کنترل عمل کردند. از طریق آمار توصیفی و آزمون خی دو این نتیجه به دست آمده است که استفاده از راهبردهای فراشناختی در تمرینات یک سویه و دو سویه صحبت کردن متفاوت بوده و در هرکدام یک سری از این راهبردها به کار گرفته شده است.

While teachers’ confidence in their abilities is a crucial asset in teachers’ professionalism and their identity development, their efficacy doubts are also considered useful. Given the diversity of English Language Teaching (ELT) contexts, this paper probes the dynamic nature of efficacy doubts the teachers face and are expected to resolve in English for General Purposes (EGP) and English for Specific Academic Purposes (ESAP) instruction. To this end, based on the existing theoretical frameworks in EGP and ESAP methodology and interviews with 25 university English teachers, two questionnaires were developed and administered to 170 Iranian EGP and ESAP university instructors. The results of factor analysis confirmed five factors underlying ESAP teachers’ teaching efficacy doubts and four factors for EGP teachers’ teaching efficacy doubts. The results may promise implications for ESAP and EGP teacher education programs; teacher educators may address the common efficacy doubts identified in this study and expose the current in-service and future ESAP and EGP teachers to the typical factors which may potentially hamper their efficacy and help them resolve their efficacy doubts as a means towards professional development

Reading comprehension (RC) and critical thinking (CT) are the two basic cognitive skills that should be developed through involving language learners in a carefully planned instruction. Multiple intelligences (MI) instruction may assist learners in developing RC and CT in L2 education. This study probed the effect of MI-based reading instruction on the Iranian EFL learners’ RC and CT skills. In so doing, it compared the effectiveness of an MI-based reading instruction with a traditional one. To this end, 4 intact classes from several English language institutes, comprising 56 Iranian intermediate-level EFL learners, were selected and randomly assigned to MI-based (experimental) and traditional (control) groups. A multiple- choice RC test, a reading summary test, and the Watson-Glaser Critical Thinking Appraisal test were used as the instrumentations to collect data on the participants’ RC and CT. Analysis of covariance revealed a significant effect for the MI-based reading instruction. Furthermore, the RC scores increased more significantly in the MI-based group in comparison to the traditional one. However, the CT scores did not significantly improve in both groups. There was also no statistically significant difference in the CT scores between the two groups after the treatments. Iranian EFL educators are, then, encouraged to develop MI-based lessons and activities for diverse students and take explicit instruction for the enhancement of CT skills in EFL reading courses

This study examined the effect of two types of feedback, post-text as a written feedback and recast as an oral one on written grammatical accuracy of Iranian intermediate EFL learners. To this end, 45 intermediate students who were studying at Ideal Language Institute in Sari were selected based on their performance on the Nelson proficiency test, and then divided into three groups (two experimental and one control groups) randomly. As pretest, the participants were asked to write 150-200 words about the worst memory they had in their life. Then, they were exposed to 10 weeks of treatment. Each week, they received a topic to write. One of the experimental groups received post-text feedback and another one recast. Afterwards, the three groups sat for the posttest. The obtained results were compared using ANCOVA. The findings revealed that there was a significant difference between the post-test scores of the students in different groups. It was made clear that both treatments were effective on the reduction of students grammatical errors in writing, but post-text feedback was much more effective than recast.