حسن محمدزاده
| مدرک تحصیلی: دانشیار رفتار حرکتی، دانشگاه ارومیه |
مطالب
فیلتر های جستجو:
فیلتری انتخاب نشده است.
نمایش ۴۱ تا ۶۰ مورد از کل ۶۷ مورد.
تأثیر برنامه ی آموزش ژیمناستیک بر چرخش ذهنی
حوزه های تخصصی:
هدف از مطالعه ی حاضر بررسی تأثیر برنامه ی آموزش ژیمناستیک به عنوان یک فعالیت حرکتی بر چرخش ذهنی به عنوان یک فاکتور شناختی است. تحقیق حاضر با در نظر گرفتن گروه آزمایش با تمرین آموزش ژیمناستیک، از بین دانشجویان رشته ی تربیت بدنی، و گروه کنترل بدون تمرین و آموزش، از بین دانشجویان دیگر رشته های علوم انسانی، هر گروه 40 نفر (20نفر پسر و 20 نفر دختر) انجام شد. ابتدا از هر دو گروه آزمون چرخش ذهنی پترز و همکاران (1995) گرفته شد و پس از آن گروه آزمایش، 9 هفته به برنامه ی آموزش حرکات پایه و ابتدایی ژیمناستیک پرداختند. پس از اتمام جلسات آموزش، مجدداً پس آزمون از هر دو گروه گرفته شد. برای بررسی تفاوت در نمرات پیش و پس آزمون در دو گروه، از تحلیل کواریانس یکراهه (ANCOVA) و برای بررسی تفاوت چرخش ذهنی بین دوگروه و دختران و پسران در نمرات پیش آزمون، از آزمون t استفاده شد. یافته ها، تفاوت معنادار در نمرات پس آزمون نسبت به پیش آزمون و تنها برای گروه آزمایش را نشان داد. تفاوت بین نمرات دانشجویان رشته ی تربیت بدنی و دانشجویان دیگر رشته های علوم انسانی، به نفع دانشجویان تربیت بدنی معنادار بود. همچنین بین نمرات پسران و دختران در چرخش ذهنی، تفاوت معناداری به نفع پسران مشاهده شد. مطالعه ی حاضر حاکی از تأثیر برنامه ی آموزش ژیمناستیک بر توانایی چرخش ذهنی بود، که تأثیرات برنامه ی مداخله ی حرکتی بر توانایی های فضایی و شناختی را نشان می دهد.
اثربخشی بازی های ریتمیک و گروهی بر مهارت های حرکتی درشت و تعامل اجتماعی کودکان اتیسم(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
هدف پژوهش حاضر، مطالعه اثربخشی بازی های ریتمیک و گروهی بر مهارت های حرکتی درشت و تعامل اجتماعی کودکان اتیسم بود.. آزمودنیها، 21 کودک با میانگین سنی (80/2 ± 04/9) مبتلا به اختلالات طیف اوتیسم در شهرستان ارومیه بودند که بر اساس نتایج پیش آزمون به صورت تصادفی در سه گروه تمرین بازی های گروهی،بازی های ریتمیک و گروه کنترل قرار گرفتند. جمع آوری داده ها از طریق آزمون برونینکس اوزرتسکی و پرسشنامه گارس انجام گرفت. آزمودنیهای هرسه گروه پس از پیش آزمون شامل اجرای آزمون برونینکس اوزرتسکی و تکمیل پرسشنامه توسط مراقبین کودک(والدین،مربیان) به مدت 24 جلسه در برنامه بازی های گروهی و ریتمیک شرکت کردند.گروه کنترل بدون برنامه بازی خاصی به فعالیت های روزانه خود پرداختند. یک روز بعد از پایان جلسه 24، از آزمودنیهای هر سه گروه آزمون برونینکس اوزرتسکی به عمل آمد و پرسشنامه گارس نیز توسط مراقبین کودکان تکمیل شد. تحلیل داده ها از طریق آزمون تحلیل واریانس عاملی (3 گروه × 2 زمان) ، تحلیل واریانس یک راهه وt وابسته در سطح معنی داری(p≤0/05 )نشان داد تمرین، اثر معناداری بر امتیاز مهارت های درشت سه گروه با برتری گروه بازی های ریتمیک و نیز بر امتیازات تعامل اجتماعی بین گروه های بازی های ریتمیک و گروهی با گروه کنترل داشت.این یافته ها تاییدی بر نقش بازی و بخصوص همراه شدن با موسیقی در افزایش انگیزه و علاقه در کودکان و در نهایت بهبود مهارت های حرکتی و اجتماعی کودکان طیف اتیسم بود.
تأثیر سه رویکرد آموزشی بر عملکرد بازی بسکتبال در دانشجویان پسر(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
رفتار حرکتی بهار ۱۳۹۸ شماره ۳۵
63 - 84
حوزه های تخصصی:
هدف پژوهش حاضر، تعیین تأثیر سه رویکرد آموزشی مبتنی بر تاکتیک، ترکیبی و تکنیک به تاکتیک (سنتی) بر تصمیم گیری، اجرای مهارت، حمایت و یادگیری تکنیک های پایه ای بسکتبال بود. پژوهش ازنوع نیمه تجربی بود که در یک طرح پیش آزمون- میان آزمون- پس آزمون- یادداری- انتقال درمدت هشت هفته اجرا شد. شرکت کنندگان 45 دانشجوی پسر بودند که به سه گروه مبتنی بر تاکتیک (15 نفر)، ترکیبی (15 نفر) و سنتی (15 نفر) تقسیم شدند و در 18 جلسه آموزش بسکتبال شرکت کردند. نتایج نشان داد که دو گروه مبتنی بر تاکتیک و ترکیبی در تصمیم گیری و حمایت نسبت به گروه سنتی بهتر بودند؛ اما در آزمون های مهارتی ایفرد، گروه ترکیبی و سنتی بهتر عمل کردند. یافته ها پیشنهاد می کنند که مدل های آموزش مبتنی بر تاکتیک و استفاده از فرایند پرسش و پاسخ درقالب بازی های تعدیل شده روش تمرینی مناسبی برای ارتقای عملکرد بازی در دانشجویان هستند و به نظر می رسد که این پیشرفت قابلیت انتقال بیشتری به شرایط بازی واقعی را دارد.
تسهیل و تحکیم یادگیری حرکتی رویه ای با استفاده از نوروفیدبک(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
رفتار حرکتی بهار ۱۳۹۷ شماره ۳۱
129 - 146
حوزه های تخصصی:
هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر آموزش نوروفیدبک بر بهبود اجرا و یادگیری حرکتی رویه ای یک تکلیف جدید بود. جامعه آماری پژوهش را همه دانشجویان دانشگاه ارومیه در سال 94-1393 تشکیل می دادند که از میان آنها 47 نفر (میانگین سنی 96/1 ± 20/23) به صورت نمونه در دسترس انتخاب و در چهار گروه (نوروفیدبک همراه با تمرین رویه ای حرکتی، نوروفیدبک، تمرین رویه ای حرکتی و کنترل) به طور تصادفی تقسیم شدند. آزمودنی ها همه راست دست بودند و تکلیف پیگردی چرخان را به شیوه معکوس با دست غیربرتر (چپ) اجرا کردند. یادگیری حرکتی رویه ای، به عنوان افزایش عملکرد در تکلیف پیگردی، در طول بلوک های تمرین، در همان روز ارزیابی شد و تحکیم یادگیری پس از 24 ساعت استراحت ارزیابی شد. پروتکل نوروفیدبک شامل فعال سازی قشر حرکتی اولیه راست و سرکوب موج مو (هشت تا 12 هرتز) در نقطه سی چهار در یک جلسه سی دقیقه ای بود. تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل واریانس با اندازه های تکراری نشان داد که برنامه نوروفیدبک همراه با تمرین رویه ای حرکتی، در مقایسه با دیگر گروه ها، تأثیر معناداری بر یادگیری حرکتی رویه ای داشت؛ اما در مرحله یادداری بر یادگیری مؤثر نبود. به طورکلی یافته های این پژوهش نشان می دهند که یک جلسه برنامه نوروفیدبک بلافاصله به دنبال جلسه تمرینی، موجب تسهیل اجرا و یادگیری و تسریع اکتساب اولیه تکلیف حرکتی رویه ای شد.
تمرین تحت فشار روانی و کانونی کردن توجه بر یادگیری ضربه بیلیارد(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
شرایط روانی بر کانون توجه اثر داشته و نقش تعدیل کننده ای در تأثیرات آن بر اجرا و یادگیری حرکتی دارد. بنابراین پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر تمرین تحت فشار روانی و کانونی کردن توجه با دستورالعمل آموزشی بر یادگیری ضربه بیلیارد انجام گرفت. شرکت کننده ها 48 دانشجوی دختر داوطلب (23-19 سال) بودند که به صورت تصادفی انتخاب شدند و در چهار گروه آزمایشی (توجه درونی و فشار کم و زیاد، توجه بیرونی و فشار کم و زیاد) جایگزین شده و بعد از پیش آزمون به مدت 8 جلسه به تمرین پرداختند. آزمون اکتساب در آخرین جلسه تمرین و آزمون های یادداری با تأخیر 2 و 10 روز بعد از آخرین جلسه تمرین انجام گرفت. دقت ضربات براساس فاصله برخورد توپ از گودال امتیازگذاری شد. نتایج آزمون یو من – ویتنی برتری توجه درونی در آزمون اکتساب و یادداری با تأخیر 10 روز و برتری تمرین تحت فشار کم در آزمون یادداری با تأخیر 10 روز (05/0P<) و نتایج آزمون کروسکال - والیس و مقایسه های زوجی برتری اکتساب توجه درونی در فشار زیاد نسبت به توجه بیرونی در فشار زیاد و برتری یادداری تأخیری توجه درونی در فشار کم نسبت به توجه بیرونی در فشار زیاد را نشان داد (05/0P<). به نظر می رسد با توجه به نوع مهارت از نظر عدم تغییر شرایط محیطی و نیاز به دقت و توجه زیاد به خصوص در مراحل اولیه یادگیری، تمرین افراد مبتدی در شرایط فشار روانی کم و جهت دهی درونی توجه به یادداری تأخیری بیشتری منتج می شود.
اثر پسخوراند مهارخودی و فراوانی آن بر یادگیری حرکتی کودکان دارای اختلال شنوایی(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
هدف: هدف از این پژوهش بررسی اثر پسخوراند مهارخود و فراوانی آن بر یادگیری بوده است . روش: در این تحقیق 48 آزمودنی به تولید یک نیروی معین به وسیله نیروسنج پرداختند. دانش آموز براساس امتیازات پیش آزمون در آزمایش اول برحسب نوع کنترل، پسخوراند مهارخود و جفت شده (غیر مهارخود) به دو گروه 12 نفری همگن تقسیم شدند و در آزمایش دوم براساس وضعیت فراوانی پسخوراند، فراوانی پسخوراند 30 % و فراوانی پسخوراند آزاد در دو گروه 12 نفری همگن قرار گرفتند . آزمودنی ها در 6 سری 10کوششی به تولید نیروی معینی پرداختند. آزمون های یادداری و انتقال، 24 ساعت بعد از مراحل تمرینی به عمل آمد. روش های تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و t مستقل برای تحلیل داده ها استفاده شد. یافته ها : نتایج نشان داد در هر دو آزمایش در مرحله اکتساب همه گروه ها پیشرفت داشته اند. در آزمون اکتساب در آزمایش اول و دوم تفاوتی مشاهده نشد. در هر دو آزمایش در آزمون یادداری اثر معناداری مشاهده شد و برتری با گروه های مهارخود و مهارخود با فراوانی آزاد بود. همچنین، در آزمون انتقال در آزمایش اول گروه مهارخود و در آزمایش دوم گروه مهارخود فراوانی آزاد عملکرد بهتری داشتند. نتیجه گیری: این پژوهش نشان می دهد که پسخوراند مهارخود باعث بهبود عملکرد می شود. همچنین، اِعمال محدودیت در پسخوراند مهارخودی به میزان 30 درصد به بهینه شدن عملکرد کمکی نمی کند.
مقایسه رفتارهای خیرگی و تصمیم گیری در بازیکنان مبتدی و ماهر فوتبال(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
مکانیزم های درگیر در خبرگی در دهه اخیر به شدت مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته است. آنها به دنبال کشف این مطلب هستند که چگونه افراد برای کسب مهارت بیشتر با تکالیف پیچیده روبه رو می شوند و بر محدودیت ها غلبه می کنند. هدف از پژوهش حاضر، مقایسه رفتارهای خیرگی و مهارت تصمیم گیری در فوتبالیست های ماهر (12 نفر) و مبتدی (12 نفر) بود. شرکت کنندگان در این پژوهش 24 فوتبالیست پسر 19 تا 25 ساله بودند که در دو گروه ماهر و مبتدی قرار گرفتند. بازیکنان ماهر و مبتدی تصاویری از موقعیت های مختلف را مشاهده کردند و پیش بینی خود را در مورد ضربه موردنظر با انتخاب کلید مناسب در حداقل زمان ممکن ارائه دادند. تعداد و مدت تثبیت ها از طریق دستگاه ردیابی حرکات چشم به همراه دقت و سرعت تصمیم گیری برای هر آزمودنی ثبت شد. نتایج آزمون تحلیل واریانس در مورد مهارت تصمیم گیری نشان داد که تفاوت معناداری بین دو گروه در سرعت و دقت تصمیم گیری وجود دارد؛ اما نتایج حاصل از رفتارهای خیرگی نشان داد که تفاوت معناداری بین تعداد و مدت تثبیت های دو گروه وجود ندارد. این نتایج نشان می دهد که بازیکنان ماهر براساس ادراک چشمگیری قادر به انتخاب نشانه های مربوطه از صفحه نمایش هستند. علاوه بر این نتایج نشان می دهد که بازیکنان ماهر ادراک بینایی بالاتر و تصمیم گیری بهتری را در مقایسه با بازیکنان مبتدی نشان می دهند.
تاثیر ایروبیک بر عملکرد شناختی کودکان پیش دبستانی(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
رویش روان شناسی سال نهم مهر ۱۳۹۹ شماره ۷ (پیاپی ۵۲)
155-162
حوزه های تخصصی:
پژوهش حاضر با هدف تعیین اثر بخشی ورزش ایروبیک بر عملکرد شناختی کودکان پیش دبستانی انجام گرفت. نمونه این پژوهش شامل 40 کودک پیش دبستانی بود که به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند و به دو گروه (20 نفره) آزمایش و کنترل تقسیم شدند. گروه آزمایشی به مدت 2 ماه، 3 جلسه 40 دقیقه ای در هفته، در برنامه مداخله ای ورزش ایروبیک کودکان شرکت کردند. داده های تحقیق از طریق آزمون هوش گودیناف جمع آوری و با استفاده از تحلیل کواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد تاثیر ورزش ایروبیک کودکان بر عملکرد شناختی در کودکان پیش دبستانی معنادار بوده است (05/0 p < ) . با توجه به نتیجه به دست آمده احتمالا ایروبیک کودکان یکی از راه هایی است که به افزایش عملکرد شناختی کودکان پیش دبستانی کمک می کند.
اثر تغییرات انگیزشی و تمرینات بینایی بر مهارت های بینایی، موج آلفا و یادگیری مهارت گلف(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
رفتار حرکتی تابستان ۱۴۰۱ شماره ۴۸
67 - 98
حوزه های تخصصی:
انگیزش باعث می شود انسان ها با افزایش توجه، تسهیل حرکات بدنی سریع تر و تقویت رفتارهایی که منجر به دستیابی به هدف می شود، به اهداف مورد نظر خود دست یابند. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر تغییرات انگیزشی و تمرینات بینایی بر مهارت-های بینایی، موج آلفا و یادگیری مهارت گلف بود. 60 دانشجوی دختر با میانگین (سن 3/2±2/22) سال در یک طرح تحقیق نیمه تجربی حاوی پیش آزمون و پس آزمون شرکت کردند. آزمودنی ها پس از اجرای پیش آزمون به طور تصادفی در گروه های آزمایش و کنترل قرار گرفتند. جهت مداخله در گروه های آزمایشی از مداخلات رفتاری محیط حامی نیاز و تمرینات بینایی ریون و گیبور استفاده شد. قبل و بعد از برنامه تمرینی، آزمون های بینایی (حرکات ساکادی، هماهنگی چشم - دست و بینایی پیرامونی) از آزمودنی ها به عمل آمد. موج آلفا با استفاده از دستگاه نوروفیدبک دو کاناله ثبت شد. عملکرد شرکت کنندگان نیز به صورت خطای شعاعی ضربات پات گلف ثبت شد. داده ها با استفاده از تحلیل کواریانس چند متغیره تحلیل شدند. نتایج نشان داد بین چهار گروه در نمرات پس آزمون مهارت های بینایی، آلفا و عملکرد تفاوت معناداری وجود داشت (05/0< p). نتایج آزمون تعقیبی بونفرونی بیانگر اثربخشی بهتر و بیشتر مداخلات رفتاری حامی نیاز به همراه تمرینات بینایی بر مهارت های بینایی، موج آلفا و عملکرد گلف بود. یافته های اخیر از ادبیات پژوهشی در این زمینه حمایت می کند که انگیزش ناشی از محیط حامی- نیاز از طریق رضایت از نیازهای اساسی روان شناختی به همراه تمرینات بینایی با محدود کردن دامنه توجه بر پردازش بینایی و تمرکز توجه به محرک های بینایی مؤثر است.
نقش دستکاری قیود تکلیف بر یادگیری مهارت ها و راهبردهای بسکتبال به روش آموزش غیرخطی(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
رفتار حرکتی زمستان ۱۳۹۸ شماره ۳۸
115-128
حوزه های تخصصی:
هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی نقش دستکاری قیود تکلیف بر یادگیری مهارت ها و راهبردهای بسکتبال به روش آموزش غیرخطی (TGFU) (آموزش بازی ها برای فهمیدن) بود. جامعه آماری پژوهش دانش آموزان دختر مقطع اول متوسطه شهرستان ارومیه بودند. ازبین متقاضیان شرکت در پژوهش، 40 نفر که قبلاً سابقه بازی بسکتبال نداشتند و ازنظر جسمانی سالم بودند، با میانگین سنی 3 ± 06/13 به صورت تصادفی در گروه های موردنظر (هر گروه 20 نفر) قرار گرفتند. برای گردآوری اطلاعات از آزمون مهارتی بسکتبال ایفرد و ابزار سنجش عملکرد بازی استفاده شد. نحوه دستکاری قیود شامل تغییر در فضای بازی، اندازه توپ، ارتفاع حلقه و تغییر در قوانین بازی بود. نتایج آزمون ها نشان داد که آموزش راهبردها و مهارت های بسکتبال مؤثر بود و آزمودنی ها پس از آموزش نسبت به زمان قبل از آموزش خود، یادگیری بیشتری داشتند. همچنین، اثر آموزش بسکتبال به روش های TGFU با دستکاری قیود تکلیف و TGFU بدون دستکاری قیود تکلیف بر یادگیری مهارت ها و راهبردهای بازی بسکتبال، باهم تفاوت داشت و نشانگر تأیید نقش مثبت دستکاری قیود تکلیف در سطح (0.01>P ) بود؛ ازاین رو، مربیان آموزشی می توانند با استفاده از دستکاری در قیود مؤثر در یادگیری فعالیت هایی را طراحی کنند که به یادگیرندگان برای شکل دادن جفت شدن های اطلاعات-حرکت کمک کنند.
مقایسه رفتارهای جست وجوی بینایی در بسکتبالیست های ماهر و مبتدی تحت تاثیر محدودیت های زمانی(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
رفتار حرکتی پاییز ۱۳۹۹ شماره ۴۱
85 - 98
حوزه های تخصصی:
در دهه اخیر پژوهشگران زیادی به مکانیسم های درگیر در خبرگی توجه کرده اند. آن ها به دنبال کشف این مطلب هستند که چگونه افراد برای کسب مهارت بیشتر با تکالیف پیچیده روبه رو می شوند و بر محدودیت ها غلبه می کنند؛ بنابراین، پژوهش حاضر با هدف مقایسه رفتارهای جست وجوی بینایی بسکتبالیست های ماهر و مبتدی تحت تأثیر محدودیت های زمانی انجام شد. شرکت کنندگان 24 بسکتبالیست دختر ماهر و مبتدی با دامنه سنی 19 تا 26 سال (میانگین = 5/22) بودند که در دو گروه ماهر (12 نفر) و مبتدی (12 نفر) قرار گرفتند. تکلیف مدنظر در این پژوهش، تحت تاثیر شرایط محدودیت زمانی صفر درصد، 25 درصد و 50 درصد اجرا شد. تکلیف شامل 10 شوت یکدست بسکتبال در هریک از شرایط محدودیت زمانی بود. رفتارهای جست وجوی بینایی (تعداد و مدت تثبیت ها) با استفاده از دستگاه ردیابی حرکات چشم ثبت شد و برای تحلیل نتایج از تحلیل واریانس (دو گروه در سه نوع آزمون) استفاده شد. نتایج نشان داد که بین تعداد تثبیت ها(F<sub>(1,22)</sub>=5.75, P=0.02) و مدت تثبیت ها (F<sub>(1,22)</sub>=11.02, P=0.003)در افراد ماهر و مبتدی با و بدون محدودیت زمانی تفاوت معناداری وجود داشت. براساس نتایج این پژوهش، رفتارهای جست وجوی بینایی می توانند یکی از عوامل متمایزکننده در افراد با سطوح مهارتی متفاوت باشد که توجه به آن ها می تواند به افزایش خبرگی در ورزش کمک کند.
ارائۀ الگوی پارادایمی توسعۀ سواد حرکتی در دانش آموزان(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
مدیریت ورزشی سال چهاردهم تابستان ۱۴۰۱ شماره ۲ (پیاپی ۵۷)
97 - 108
حوزه های تخصصی:
مقدمه: هدف پژوهش حاضر بررسی شرایط آموزش و توسعه سواد حرکتی دانش آموزان و ارائه الگوی پارادایمی توسعه سواد حرکتی است. روش پژوهش: روش پژوهش، روش کیفی نظریه مبنایی (داده بنیاد) بوده و ابزار گردآوری داده ها، مصاحبه و جامعه پژوهش، 17 نفر از صاحب نظران تربیت بدنی و سواد حرکتی بودند. اعتبار و روایی روش تحقیق از طریق بازبینی توسط مشارکت کنندگان و مرور توسط خبرگان غیر شرکت کننده تأیید و برای تحلیل داده های از روش تحلیل محتوا استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که عامل اصلی آموزش و توسعه سواد حرکتی دانش آموزان، بسترسازی مناسبِ توسعه سواد حرکتی توسط متولیان امر ورزش در جامعه است که متأسفانه در جامعه ما به علت عوامل علّی، شرایط زمینه ای و مداخله ای ایجاد نشده است. نتیجه گیری: براساس نتایج پژوهش، اتخاذ راهبردهای عملیاتی از جمله استفاده از زمان اوقات فراغت دانش آموزان به منظور هدف گذاری و برنامه ریزی توسعه سواد حرکتی، ایجاد هماهنگی بین سازمان های متولی ورزش و همچنین ارزشیابی، افزایش مهارت و انگیزه دبیران می تواند پیامدهای آموزش و توسعه سواد حرکتی و ایجاد سبک زندگی فعال دانش آموزان را حاصل کند.
مقایسه رویکرد آموزش مبتنی بر بازی و رویکرد سنتی: بررسی میزان فعالیت بدنی، انگیزش خود-تعیین و لذت(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
مطالعه حاضر با هدف بررسی تأثیر دو رویکرد آموزشی مبتنی بر بازی و رویکرد آموزشی سنتی بر میزان فعالیت بدنی، انگیزش خود-تعیین و لذت از فعالیت بدنی دانشجویان شرکت کننده در کلاس های تربیت بدنی انجام گرفت. پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی بود. شرکت کنندگان شامل 30 دانشجوی مرد (میانگین سنی72/1 ± 67/20 سال) بودند که به صورت در دسترس انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه آموزش مبتنی بر بازی و آموزشی سنتی تقسیم شدند و 18 جلسه به مدت 6 هفته و هر هفته 3 جلسه به تمرین بازی بسکتبال پرداختند. ابزار گردآوری داده ها شامل سیستم مشاهده ای زمان آموزش آمادگی، دستگاه گام شمار بیورر، پرسشنامه انگیزش درونی و پرسشنامه خود-تعیینی بود. برای تحلیل داده ها از آمار توصیفی، آزمون تی مستقل، تحلیل کوواریانس و تحلیل کوواریانس رتبه استفاده شد. نتایج نشان داد که دو گروه آموزش مبتنی بر بازی و سنتی در فاکتورهای مدت زمان فعالیت بدنی متوسط تا شدید و تعداد گام تفاوت معنادار دارند (001/0≥P). از طرفی دو گروه آموزش مبتنی بر بازی و سنتی در لذت بردن از فعالیت بدنی و احساس شایستگی تفاوت معناداری نداشتند؛ اما از نظر خودمختاری (001/0≥P) و احساس تعلق (013/0≥P) تفاوت معنادار بود. نتایج نشان داد که رویکرد آموزشی مبتنی بر بازی می تواند موجب ارتقای میزان فعالیت بدنی و کیفیت انگیزشی دانشجویان در کلاس های تربیت بدنی شود.
ارتباط بین چشم ساکن و عملکرد: مدت و مکان خیرگی(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
چشم ساکن به عنوان خیرگی ویژه بینایی به مکانی از فضای حرکتی، شاخصی از کنترل حرکت درنظر گرفته می شود. هدف از تحقیق حاضر تعیین ارتباط مدت چشم ساکن و مکان تثبیت خیرگی با عملکرد بود. نمونه تحقیق 60 پسر راست دست بودند. از چارت بینایی اسنلن برای سنجش بینایی استفاده شد. تکلیف هدف گیری، ضربه پات گلف بود و اطلاعات بینایی از طریق عینک ردیابی حرکات چشم و اطلاعات حرکتی از طریق دوربین فیلم برداری ثبت شد. نتایج حاصل از آزمون ضریب همبستگی پیرسون ارتباط بین چشم ساکن و عملکرد را نشان داد. همچنین ارتباط بین مکان تثبیت خیرگی با چشم ساکن و عملکرد به وسیله آزمون ضریب همبستگی اتا مشخص شد. نتایج آزمون تحلیل واریانس نیز تفاوت معناداری را بین مکان های تثبیت بینایی در متغیرهای چشم ساکن و عملکرد نشان داد. به عبارتی طول مدت و مکان تثبیت بر عملکرد حرکتی مؤثر است. مؤلفه های بینایی می توانند در کنترل حرکتی نقش مؤثری داشته باشند.
اثر محیط حامی-نیاز بر عملکرد ورزشی دانش آموزان دوره ابتدایی(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر محیط حامی-نیاز بر عملکرد ورزشی در دانش آموزان و مقایسه آن با گروه سنتی رایج بود. 208 نفر از دانش آموزان پسر و دختر دوره پنجم و ششم ابتدایی ( بامیانگین سنی 58/11) که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شده -بودند در دو رشته بدمینتون و والیبال تحت دو سبک آموزشی محیط حامی-نیاز (گروه تجربی 1) و سنتی (گروه تجربی 2) قرار گرفتند. در گروه تجربی1 مربیان ضمن آموزش مهارت های حرکتی بر اساس رویکرد قیود-محور، از سه نیاز اساسی روان شناختی در کلاس های آموزشی حمایت کردند. درگروه تجربی2 مربیان به شکل معمولی آموزش دادند. عملکرد مهارت های حرکتی در سه مرحله پیش آزمون، پس آزمون و یادداری بر اساس مطالعات قبلی مورد بررسی قرار گرفت. عملکرد در بازی در مرحله آزمون انتقال با استفاده از شاخص ارزیابی عملکرد بازی (GPAI) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد رویکرد محیط حامی-نیاز و همچنین رویکرد سنتی رایج در زمینه پیشرفت مهارت های والیبال و بدمینتون از پیش آزمون به پس آزمون تفاوت معنی داری داشت. اما در محیط حامی-نیاز تنها در گروه والیبال مهارت سرویس بالاتر از گروه سنتی بود. در مرحله انتقال، به طور کلی، افرادی که با سبک آموزشی حامی-نیاز آموزش دیده بودند عملکرد بهتری نسبت به افرادی که با رویکردهای سنتی رایج آموزش دیده بودند، داشتند. نتایج مطالعه حاضر ضمن تایید کلی فرضیات پژوهش حاضر، از رویکرد نظریه خود-مختاری در زمینه کلاس های تربیت بدنی حمایت کرد. این مطالعه همچنین نشان می دهد که سبک آموزشی حامی-نیاز رویکردی مناسب در زمینه ارتقاء عملکرد ورزشی در مهارت های مورد نظر می-باشد.
ارتباط تستوسترون پیش از تولد با توانایی های فضایی در ورزشکاران زن و مرد: تکنیک جستجوی بینایی
حوزه های تخصصی:
مقدمه : نسبت انگشت دوم به چهارم نشان گری قابل پیش بینی برای تستوسترون پیش از تولد است که با طیف گسترده ای از رفتارهای متفاوت از نظر جنسی ارتباط دارد. هدف : هدف از مطالعه حاضر تمرکز بر ۲D:۴D و نقش احتمالی آن به عنوان نشانگر زیستی بر توانایی های فضایی در ورزشکاران زن و مرد است. روش : پژوهش حاضر از نوع توصیفی - همبستگی بود. نمونه ها به صورت تصادفی در دسترس انتخاب شدند. نموند پژوهش شامل ۴۰ ورزشکار زن و ۴۰ ورزشکار مرد بود. برای ارزیابی توانایی های فضایی از آزمون چرخش ذهنی ( MRT ) و توانایی هدف گیری استفاده شد. همچنین در این آزمون از دستگاه ردیابی چشم به منظور بررسی و بازبینی حرکات چشم به هنگام اجرای تکلیف هدف گیری استفاده شد. برای بررسی تستوسترون پیش از تولد از نسبت انگشت دوم به چهارم به وسیله اندازه گیری طول انگشتان توسط متر نواری استفاده شد. داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون تحلیل شدند. یافته ها : یافته ها نشان داد بین نسبت انگشت دوم به چهارم و توانایی های فضایی رابطه منفی و معناداری وجود داشت (۰/۰۱ p< ). همچنین بین ۲D:۴D با شاخص های توجه بینایی در این پژوهش رابط معناداری وجود داشت (۰/۰۱ p< ). نتیجه گیری : این یافته ها می تواند توضیح دهد که چگونه مردان و زنان هیپر آندروژنیک از اثرات تقویت عملکرد آندروژن ها در ورزش هایی که توانایی های فضایی با عملکرد بهتر ارتباط دارد، سود می برند.
Mental imagery can improve performance in a visuomotor task: a pilot study
حوزه های تخصصی:
This experiment assessed the effectiveness of two interventions; mental imagery and physical training as compared to a control group, on their ability to improve visuomotor accuracy, measured by scores achieved on a visuomotor task. For mental imagery participants had to imagine throwing a dart and for physical training participants physically practised dart throwing. Measurements were recorded pre-intervention, after two weeks of training (Mid-intervention), after five weeks of training (Outcome Measure 1) and two weeks after training (Outcome Measure 2). Comparison of Mid-intervention, Outcome Measure 1 and Outcome Measure 2 with baseline showed both interventions to significantly increase performance on dart throwing compared to the Control group. Our findings show that, as well as traditional physical practise, mental imagery can effectively improve performance on a fine visuomotor task. This is an important finding highlighting possible applications of mental imagery in those with limited motor abilities to maintain or enhance motor movement.
تاثیر برنامه های منتخب تمرینی بر سرعت عکس العمل ساده و انتخابی دانش آموزان کم توان ذهنی آموزش پذیر مبتلا به اختلال هماهنگی رشدی(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
هدف تحقیق تاثیر برنامه های منتخب تمرینی بر سرعت عکس العمل ساده و انتخابی دانش آموزان کم توان ذهنی آموزش پذیر مبتلا به اختلال هماهنگی رشدی را بررسی می کند. تحقیق حاضر نیمه تجربی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با دو گروه آزمایش و کنترل است؛ جامعه آماری آن تمام دانش آموزان دختر 10 تا 14 ساله شهر ارومیه با تشخیص اختلال DCD در مدرسه استثنائی بودند. از بین آنها 30 دانش آموز به صورت تصادفی ساده (باملاحظه کردن معیارهای ورود به تحقیق) انتخاب و به صورت تصادفی ساده به دو گروه 15 نفری تقسیم شدند. ابزار گردآوری داده ها، شامل اندازه گیری سرعت عکس العمل از طریق دستگاه سنجش سرعت عکس العمل ساخت شرکت ساتراپ بود؛ در این تحقیق سرعت عکس العمل ساده دیداری، انتخابی و ساده شنیداری در دو مرحله از آزمودنی ها گرفته شد. روش انجام پژوهش بدین صورت بود که بعد از گردآوری داده های مربوط به پیش آزمون، گروه تجربی، با توجه به پروتکل تمرینی منتخب، در 12 جلسه تمرین یک ساعته شرکت کردند. بعد از انجام تمرین، مجددا آزمون های مورد نظر از هر دو گروه تکرار گردید. برای تحلیل داده های تحقیق از آمار توصیفی (میانگین، انحراف استاندارد، واریانس) و استنباطی (شاپیرو-ویلکز و تحلیل کوواریانس) استفاده گردید. یافته ها نشان داد تمرین های منتخب به مدت 12 جلسه باعث بهبود معنادار در سرعت عکس العمل ساده ٴ دیداری (811/3=F، 035/0=P)؛ انتخابی دیداری (126/4=F، 027/0=P)؛ و ساده ی شنیداری (380/4=F، 023/0=P) شدند. نتیجه ای که از تحقیق حاضر گرفته می شود این است که برنامه های تمرینی منخب بر سرعت عکس العمل ساده وانتخابی دیداری و ساده شنیداری در کودکان دارای اختلال هماهنگی رشدی تاثیر مثبت و معنادار دارد.
اثربخشی آموزش بازی های بومی-محلی بر اساس ترکیبی از رویکردهای تدریس بازی برای فهمیدن و حس بازی بر تبحر حرکتی دانش آموزان(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
مقدمه : در سال های اخیر، علاقه قابل توجهی به تحول آموزش تربیت بدنی از رویکرد خطی به رویکرد غیرخطی وجود داشته است. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی بازی های بومی -محلی با روش های آموزشی تدریس بازی برای فهمیدن و حس بازی بر تبحر حرکتی دانش آموزان انجام شد. روش پژوهش : این پژوهش از نوع نیمه تجربی و با طرح پیش آزمون و پس آزمون بود که به شکل میدانی انجام شد. پنجاه و پنج دانش آموز دختر (10-11سال) به صورت تصادفی به چهار گروه تدریس بازی برای فهمیدن، حس بازی، ترکیب رویکرد تدریس بازی برای فهمیدن و حس بازی و گروه سنتی تقسیم شدند. آزمودنی ها به مدت 12 هفته، هر هفته 3 جلسه یک ساعته مطابق رویکرد آموزشی گروه خود به تمرین پرداختند. از آزمون برونیکس-اوزورتسکی برای ارزیابی تبحر حرکتی کودکان استفاده شد. یافته ها: نتایج تحلیل واریانس مرکب تفاوت معناداری را بین پیش آزمون و پس آزمون سه گروه اول نشان داد به طوری که می توان گفت در مهارت حرکتی درشت گروه ترکیبی با 79% تغییرات، در مهارت حرکتی ظریف و تبحر حرکتی کل گروه تدریس بازی برای فهمیدن به ترتیب با 84% و 85% از تغییرات بیشترین نمره را کسب کردند. در حالی که آموزش سنتی تأثیر معناداری در متغیرهای مورد بررسی نداشت. نتیجه گیری: می توان نتیجه گرفت که استفاده از رویکرد ترکیبی می تواند تبحر حرکتی کودکان را به طور همزمان بهبود بخشد. مطالعه حاضر نشان می دهد که مدل های آموزش تدریس بازی برای فهمیدن و حس بازی درقالب بازی های بومی-محلی روش تمرینی مناسبی برای ارتقاء تبحر حرکتی در دانش آموزان هستند و به نظر می رسد این رویکردها قابلیت انتقال به سایر مقاطع تحصیلی را دارند.