آرشیو

آرشیو شماره ها:
۵۴

چکیده

مقدمه : در سال های اخیر، علاقه قابل توجهی به تحول آموزش تربیت بدنی از رویکرد خطی به رویکرد غیرخطی وجود داشته است. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی بازی های بومی -محلی با روش های آموزشی تدریس بازی برای فهمیدن و حس بازی بر تبحر حرکتی دانش آموزان انجام شد. روش پژوهش : این پژوهش از نوع نیمه تجربی و با طرح پیش آزمون و پس آزمون بود که به شکل میدانی انجام شد. پنجاه و پنج دانش آموز دختر (10-11سال) به صورت تصادفی به چهار گروه تدریس بازی برای فهمیدن، حس بازی، ترکیب رویکرد تدریس بازی برای فهمیدن و حس بازی و گروه سنتی تقسیم شدند. آزمودنی ها به مدت 12 هفته، هر هفته 3 جلسه یک ساعته مطابق رویکرد آموزشی گروه خود به تمرین پرداختند. از آزمون برونیکس-اوزورتسکی برای ارزیابی تبحر حرکتی کودکان استفاده شد. یافته ها: نتایج تحلیل واریانس مرکب تفاوت معناداری را بین پیش آزمون و پس آزمون سه گروه اول نشان داد به طوری که می توان گفت در مهارت حرکتی درشت گروه ترکیبی با 79% تغییرات، در مهارت حرکتی ظریف و تبحر حرکتی کل گروه تدریس بازی برای فهمیدن به ترتیب با 84% و 85% از تغییرات بیشترین نمره را کسب کردند. در حالی که آموزش سنتی تأثیر معناداری در متغیرهای مورد بررسی نداشت. نتیجه گیری: می توان نتیجه گرفت که استفاده از رویکرد ترکیبی می تواند تبحر حرکتی کودکان را به طور همزمان بهبود بخشد. مطالعه حاضر نشان می دهد که مدل های آموزش تدریس بازی برای فهمیدن و حس بازی درقالب بازی های بومی-محلی روش تمرینی مناسبی برای ارتقاء تبحر حرکتی در دانش آموزان هستند و به نظر می رسد این رویکردها قابلیت انتقال به سایر مقاطع تحصیلی را دارند.

The Effectiveness of local Games with Hybrid of Teaching Game for Understanding and Game Sense Approaches on the Motor Skills Students

Introduction : In recent years, there has been considerable interest in the evolution of physical education teaching from a linear to a non-linear approach. This study aimed to investigate the effectiveness of traditional games with a hybrid of games for understanding and game sense teaching approaches on students' motor proficiency. Methods : This research was quasi-experimental with a pre-test and post-test design conducted in a field-based study. Fifty-five girl students (10-11years) were randomly divided into four groups: teaching game for understanding, game sense, hybrid of teaching game for understanding and game sense, and traditional group. Subjects practiced one-hour session three days a week according to their group's educational approach for 12 weeks. The Bruininks-Oseretsky test was used to assess children's motor proficiency. Results : The results of Mixed ANOVA showed a significant difference between the pre-test and post-test of the first three groups. So, it can be stated that for gross motor skills, the Hybrid group got the highest score with 79% of variance explained, and for fine motor skills and total motor proficiency, the teaching game for understanding got the highest scores with 84% and 85% of the variance explained, respectively. Traditional education did not have a significant effect on the investigated variables. Conclusion : It can be concluded that using the hybrid approach improves children's motor proficiency. The present study shows that teaching games for understanding and game sense models in the form of traditional games are a proper training method to improve motor proficiency in students. It seems that these approaches can be transferred to other educational levels

تبلیغات