معصومه شجاعی

نظریات دلاکتو، کفارت و هب، گویای اهمیت فعالیت هـای حرکتی در رشد ذهنی و شناختی انسان است که انسجام سیستم های حرکتی و ذهنی او را برای یادگیری فراهم می سازد . از این نظریات می توان در تدوین کتاب های درسی فارسی دانش آموزان با توجه به اصول تعلیم و تربیت و تعیین جایگاه فعالیت های بدنی استفاده کرد. هدف این تحقیق توصیف و تحلیل نوع نگرش تدوین کنندگان کتاب های درسی فارسی بخوانیم و بنویسیم پایه های اول تا سوم دبستان به فعالیت هـای بدنی است که درمجموع شامل 6 کتاب با 132 موضوع درسی و 860 صفحه بود. کتاب های یاد شده واژه به واژه، خط به خط و تصویر به تصویر توسط چک لیست های محقق ساخته براساس نگرش های مثبت، خنثی و منفی در زمینه مقوله فعالیت های بدنی بررسی شدند. در تجزیه و تحلیل داده ها از آمار ناپارامتریک خی دو استفاده شد. نتایج نشان داد که در هر سه پایه فعالیت های بدنی بیشتر دارای نگرش مثبت بود که هر چه از پایه اول به سوم پیش می رود، نگرش مثبت افزایش می یابد. متغیرهای ورزش و انواع آن در کتاب های سوم و تصاویر حرکتی در کتاب های دوم و سوم از نگرش مثبت 100% برخوردار بودند. استمرار در توجه متغیرها در محتوای کلیه کتاب ها مشاهده شد، اما پیوستگی و فزایندگی نداشتند.

هدف از تحقیق حاضر، مقایسه ی اثربخشی تمرینات تعادلی اختلالی و غیراختلالی بر قابلیت های تعادل ایستا و پویای زنان سالمند بود. برای این کار 38 زن سالمند با دامنه ی سنی 80-65 به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و از طریق گمارش تصادفی، به گروه های آزمایشی اختلالی(n= 13)، غیراختلالی(n= 12) و کنترل(n= 13) تقسیم شدند. قبل و پس از دوره ی تمرینی، آزمون ثبات قامتی ایستا و پویا با دستگاه تعادل سنج بایودکس به عمل آمد. روایی و پایایی این دستگاه در مطالعات قبلی و تحقیق حاضر مورد تأیید قرار گرفته است. نتایج نشان داد که تمرین اختلالی بر همه ی شاخص های تعادل ایستا و پویا تأثیر معنادار داشته است(P<0/05). اما در تمرین غیراختلالی فقط در شاخص نوسان میانی - جانبی(ML) هر دو نوع تعادل ایستا و پویا بهبود معنادار مشاهده نشد(P>0/05). همچنین تمرین اختلالی نسبت به تمرین غیراختلالی در شاخص نوسان میانی جانبی دو نوع تعادل ایستا و پویا تأثیر بیشتری داشته است((P<0/05. یافته های تحقیق حاضر، اصل اختصاصی بودن تمرین را مورد تأیید قرار داد. با عنایت به این که تمرینات اختلالی اثربخش تر از تمرینات غیراختلالی تشخیص داده شد، لذا می توان در مداخلات توانبخشی، برنامه های تعادلی مبتنی بر ایجاد اختلال را به منظور افزایش پایداری میانی - جانبی و در نتیجه، کاهش به خطر افتادن سالمندان مد نظر قرار داد.

در تحقیقات متعددی ارتباط خطی بین ورزش و رهایی هورمون رشد (GH) نشان داده شده است. سطح آمادگی بدنی، سن و جنس، از عوامل اثرگذار بر ترشح این هورمون هستند. هدف از پژوهش حاضر، مطالعة پاسخ هورمون رشد (GH) به 20 دقیقه فعالیت بیشینة فزاینده (با شدتVO2Peak 65%) در نوجوانان دختر و پسر فعال بود. به این منظور 15 آزمودنی با دامنة سنی 15-11 سال شامل 8 آزمودنی دختر فعال با میانگین سن 5/0± 13 سال، قد 73/3±25/153 سانتیمتر، وزن 10/5±43 کیلوگرم و شاخص توده بدن (BMI30/18 (کیلوگرم بر مترمربع) و 7 آزمودنی پسر فعال با میانگین سن 5/0±14 سال، قد 07/6±86/166 سانتیمتر، وزن 61/5±86/52 کیلوگرم و شاخص تودة بدنی (BMI 86/18 (کیلوگرم بر مترمربع)، در آزمون ورزشی فزاینده بر روی تردمیل (آزمون ورزشی بالک اصلاح شده) شرکت کردند. نمونه های خونی برای تعیین تغییرات غلظت GH قبل و بلافاصله بعد از اتمام فعالیت از ورید بازویی آزمودنی ها گرفته شد. تحلیل داده ها با روش آماری T همبسته و مستقل، نشان داد که بعد از فعالیت بیشینه، غلظت GH به طور معناداری در هر دو گروه افزایش داشت (05/0 P<). بین غلظت GH قبل از فعالیت در هر دو گروه تفاوت معناداری مشاهده نشد ((99/1 و 12/1 (نانوگرم بر میلی لیتر)). اما بعد از فعالیت، غلظت GH در نوجوانان دختر در مقایسه با نوجوانان پسر افزایش معناداری را نشان داد ((39/12 و 23/4 (نانوگرم بر میلی لیتر)). همچنین بر اساس نتایج ضریب همبستگی پیرسون، بین BMI و غلظت GH در نوجوانان دختر و پسر قبل از یک جلسه تمرین بیشینه، رابطة معناداری به دست نیامد (05/0 P>). نتایج تحقیق نشان داد که فعالیت بدنی بیشینه به طور معناداری هورمون رشد را افزایش می دهد و در نوجوانان دختر این افزایش بارزتر بود.

هدف از انجام تحقیق، مقایسة اثر بازخورد آگاهی از نتیجة خود کنترلی با تواتر زیاد و کم، متواتر (100%)، و کاهش فراوانی (50%) بر یادگیری مهارت هدف گیری پرتابی کودکان شهر الشتر، در دو مرحله، اکتساب و یادداری است. به این منظور 60 آزمودنی به طور تصادفی در 3 گروه خودکنترلی، متواتر و کاهش یافته، تکلیف هدف گیری پرتابی را در دو مرحلة اکتساب و یادداری با فاصلة تاخیری 24 ساعت انجام دادند. گروه خودکنترلی بعد از مرحلة اکتساب به دو گروه تواتر بالا (بالاتر از 30%) و پایین (کمتر از 18%) تقسیم شدند. برای تجزیه و تحلیل داده های به دست آمده در مرحلة اکتساب و یادداری، از آمار توصیفی و استنباطی استفاده شد. در بخش آمار توصیفی، شاخص های مرکزی و پراکندگی مربوط به اندازه های متغیر تابع گروه های تجربی و در بخش آمار استنباطی برای بررسی اهداف اختصاصی این آزمایش در مرحلة اکتساب از روش تحلیل واریانس عاملی مرکب (سری کوشش های تمرینی) 6 × (روش ارائة بازخورد) 4 و برای مرحلة یادداری از تحلیل واریانس یک متغیره و آزمون تعقیبی توکی استفاده شد. برای محاسبات و تحلیل آماری اطلاعات خام از نرم افزار SPSS 11.5 استفاده شد. سطح معنی داری نیز برای تمام روش های آماری 05/0 P? در نظر گرفته شد. بر اساس نتایج به دست آمده، در مرحلة اکتساب تفاوت معنی داری بین گروه ها مشاهده نشد و در مرحلة یادداری گروه متواتر عملکرد بهتری نسبت به دیگر گروه ها داشت. ازاین رو می توان گفت که در مورد کودکان بین شرایط تمرینی آزمودنی مدار و مربی مدار، شرایط تمرینی مربی مدار متواتر بهترین نتیجه را به دنبال دارد.

فعالیت های ورزشی معمولاً در شرایط فشار روانی اجرا می شوند، به ویژه اگر تکلیف ورزشکار از نوعی باشد که فرصت جبران در آنها محدود است؛ بنابراین هدایت توجه به بهترین نشانه ها و صرف نظر کردن از نشانه های نامناسب از عواملی است که می تواند تا حدودی بر موفقیت فرد اثرگذار باشد. هدف این تحقیق، بررسی تأثیر کانون توجه و سطح مهارت بر دقت پرتاب آزاد بسکتبال، در شرایط فشار روانی است. 32 دانشجوی مرد راست دست با دامنة سنی 20 تا 30 سال که در درس تربیت بدنی 2 شرکت داشتند، به روش نمونه گیری در دسترس برای شرکت در این تحقیق انتخاب شدند. ابتدا، اضطراب صفتی آزمودنیها، با استفاده از سیاهة SCAT مشخص شد و افراد دارای اضطراب صفتی زیاد و کم از پژوهش حذف شدند. سپس، آزمودنیها، به منظور متجانس شدن، با توجه به سطح مهارت در پیش آزمون، در دو گروه 16 نفری سطح مهارت بالا و پایین و هر گروه نیز به صورت تصادفی به دو زیر گروه هشت نفری کانون توجه درونی و بیرونی تقسیم شدند. دقت پرتاب آزمودنی ها در شرایط فشار روانی به روش ارلنشپیل اندازه گیری و مقایسة مجازی افراد شرکت کننده، با استفاده از مقیاس پنج ارزشی انجام شد. نتایج تحلیل واریانس دو عاملی و آزمون تعقیبی نشان داد که اثر مهارت بر دقت پرتاب آزاد تحت فشار روانی معنی دار نیست (05/0p≥ )، ولی اثر کانون توجه (05/0 p≤) معنی دار است و اجرا در حالت اتخاذ کانون توجه درونی بهتر است. حاصل تعامل کانون توجه و سطح مهارت بر دقت پرتاب آزاد نیز معنی دار است (008/0P= ,(28 ,1)F). در حالت کانون توجه بیرونی، در افراد مبتدی (73/0 ±05/3 M=) و ماهر (60/0± 843/1M=) تفاوت معنیداری وجود دارد (003/0p= ,610/3- t=) همچنین در افراد ماهر، در حالت کانون توجه درونی (43/0±3M=) و بیرونی (6/0± 843/1 M=) تفاوت معنیداری وجود دارد (0005/0, p= 954/10t= -). با توجه به نتایج می توان گفت اجرا تحت شرایط فشار روانی در افرادی با مهارت کم، باعث تسهیل و در افراد ماهر باعث تخریب عملکرد شد. این امر احتمالاً نشان میدهد اجرا در شرایط فشار روانی به روش های متفاوتی که در بحث آمده بر فرایندهای عملکرد حرکتی و دقت پرتاب آزاد اثرگذار بوده است.

هدف از این پژوهش، بررسی اثر دستورالعمل کانون توجه بر دقت و همچنین سینماتیک پرتاب دارت افراد مبتدی طی یادگیری مهارت بود. 20 دانشجوی دختر راست دست رشته تربیت بدنی دانشگاه الزهرا، بدون تجربه در مهارت پرتاب دارت، در دامنه سنی 22-20 سال داوطلبانه در این پژوهش شرکت کردند. دانشجویان بر اساس امتیاز پیش آزمون، به دو گروه همسان کانون توجه بیرونی و کانون توجه درونی تقسیم شدند. سپس تمرینات دوران اکتساب هر گروه با دستورالعمل مربوط به آن (گروه کانون توجه بیرونی تمرکز بر دارت و مسیر آن، و گروه کانون توجه درونی تمرکز بر دست و حرکت آن)، شامل 6 دسته کوشش 10 تایی انجام گرفت. پس از 48 ساعت، شرکتکنندگان در آزمون یادداری بدون دستورالعمل، شامل 2 دسته کوشش 10 تایی، شرکت کردند. داده های سینماتیک با استفاده از فیلمبرداری از اجرای مهارت و تحلیل آن با نرم افزار تحلیل حرکت شریف استخراج شد. خطای شعاعی و خطای متغیر دو بعدی در هر دسته کوشش به عنوان معیار سنجش نتیجه اجرا محاسبه شد. دامنه حرکت شانه، حداکثر دامنه باز شدن آرنج و خم شدن مچ دست پرتاب در پیش آزمون، آخرین دسته کوشش مرحله اکتساب و یادداری به عنوان داده های سینماتیک و معیار سنجش فرایند اجرا در نظر گرفته شد. نتایج تحلیل واریانس دو عاملی با تکرار سنجش نشان داد که اگرچه اثر تمرین بر هر دو نوع خطا معنادار بود (05/0P<)، تفاوت معناداری بین دو گروه وجود نداشت (05/0P>). داده های سینماتیکی فقط در مرحله اکتساب تحت تأثیر نوع کانون توجه تغییر کرد، که البته این اثر تنها در مورد خم شدن مچ دست معنادار بود (05/0P<).

انگیزش یکی از ویژگیهای روانی مهمی است که در برنامه های شناسایی و پرورش بازیکنان ماهر و جوان نقش قابل ملاحظه ای دارد، این در حالی است که تحقیقات محدودی درباره تعیین انگیزه های خاص رقابت در رشته فوتبال انجام شده است. بنابراین هدف از این زمینه یابی عبارت است از توصیف ویژگیهای انگیزشی بازیکنان مرد نخبه فوتبال ایران. بدین منظور 60 بازیکن از تیمهای ملی در 3 رده جوانان، امید، و بزرگسالان که به صورت هدف دار انتخاب شدند، پرسشنامه نگرش ورزشی را تکمیل نمودند. داده ها بر اساس رده سنی و پست بازیکنان گروه بندی و با استفاده از آمار توصیفی تجزیه و تحلیل شد. بر اساس نتایج، این بازیکنان نخبه انگیزش دستیابی به موفقیت و اجتناب از شکست بالایی داشتند. علاوه بر این، بازیکنان تیم ملی بزرگسالان، همچنین هافبکها در مقایسه با سایر بازیکنان انگیزش رقابت بیشتری داشتند.

یق حاضر با هدف بررسی اثر پیش نشانه بر مراحل مختلف پردازش حسی – حرکتی، به تفکیک اثر میزان هم پوشی تجمع های سلولی از اثر تعداد و دامنه فضایی پیش نشانه ها و تعداد پاسخ های انتخابی بر زمان واکنش (RT) پرداخته است. بدین منظور 24 دانشجوی غیر ورزشکار در دامنه سنی 18-24 سال با استفاده از دستگاه پیش نشانه کردن پارامتر، در طرحی درون آزمودنی تحت 5 وضعیت پیش نشانه و 1 وضعیت کنترل قرار گرفتند. تکلیف مورد بررسی تولید نیروی ایزومتریک بلافاصله پس از نمایش هدف بود. هر شرکت کننده پس از 200 کوشش تمرینی، هر وضعیت پیش نشانه را 30 بار با ترتیبی تصادفی تکرار کرد. زمان واکنش در وضعیت های مختلف اندازه گیری و در تحلیل واریانس 6 (وضعیت پیش نشانه) در 30 (تکرار) با سنجش های مکرر بررسی شد. مطابق نتایج، در شرایط دامنه فضایی و تعداد انتخاب یکسان، RT وضعیت هم پوشی کم به طور معنی داری بیشتر از هم پوشی زیاد؛ در شرایط همپوشی و تعداد انتخاب یکسان، RT وضعیت دامنه فضایی زیاد به طور معنی داری بیشتر از دامنه فضایی کم؛ در شرایط دامنه فضایی و هم پوشی یکسان، RT وضعیت سه انتخابی به طور معنی داری بیشتر از دو انتخابی؛ و در شرایط تعداد انتخاب، دامنه فضایی و هم پوشی یکسان، RT وضعیت پیش نشانه نامشخص به طور معنی داری بیشتر از وضعیتهای پیش نشانه مشخص بود (0.01>p). این یافته ها نشان داد که پیش نشانه ها با تاثیر بر هر سه مرحله پردازش ادراکی، انتخاب پاسخ و آماده سازی حرکتی باعث کاهش RT می شوند.

نظام سنجش رفتار مربی برای طبقه بندی رفتار مربیان در مسابقات ورزشی به وجود آمده است این ابزار رفتار مربیان را به 12 طبقه تقسیم می کند و در پژوهش هایی که به شناسایی و تحلیل رفتار مربیان پرداخته اند مورد استفاده قرار گرفته است از سوی دیگر به نظر می رسد عوامل محیطی با بروز رفتار پرخاشگرانه ورزشکاران در مسابقات ورزشی همبسته باشد از بین عناصر محیطی مختلف بیش از همه باید به نقش مربی اشاره کرد گاهی اغماض مربی نسبت بعمل پرخاشگرانه ورزشکار نوعی بازخورد مثبت محسوب شده و موجب تقویت عمل پرخاشگرانه وی می شود همچنین ممکن است برخی مربیان ورزشکاران خود را مستقیما به عمل پرخاشگرانه تحریک کنند این سوال اصولی که رفتار پرخاشگرانه ورزشکاران تا چه حد رفتارهای دوازده گانه مربی همبسته است پرسش اصلی پژوهش حاضر را تشکیل می دهد به همین دلیل 302 مسابقه ورزشی در رشته های فوتبال فوتسال و والیبال هندبال و بسکتبال در المپیاد ورزشی سال 1382 مورد مشاهده گروه تحقیق قرارگرفت رفتار دوازده گانه مربی و رفتار پرخاشگرانه هدفی ابزاری و رفتار جراتمندانه بازیکنان در برگه مخصوص ثبت شد و مورد تحلیل آماری قرار گرفت نتایج نشان داد بیشترین رفتار پرخاشگرانه دختران با پسران متفاوت بود به طوری که دختران پرخاشگری ابزاری و پسران پرخاشگری هدفی بیشتری نشان دادند

هدف از این تحقیق عبارت است از مقایسه اکسیژن مصرفی بیشینه دختران نوجوان غیرورزشکار با وضعیت بالیدگی متفاوت. در این تحقیق 39 دانش آموز دختر در دامنه سنی 66/13 تا 66/14 سال از جامعه دختران نوجوان غیرورزشکار شهر تهران به صورت هدفدار انتخاب و با استفاده از شاخص سن شروع قاعدگی به سه وضعیت بالیدگی زودرس، متوسط، و دیررس طبقه بندی شدند. درصد چربی بدن و اکسیژن مصرفی بیشینه شرکت کنندگان به ترتیب با استفاده از دستگاه سنجش ترکیبات بدن و آزمون بالک اندازه گیری شد. نتایج تحلیل واریانس یکطرفه نشان داد اکسیژن مصرفی بیشینه نسبی دختران دیررس به طور معناداری بیشتر از دختران زودرس و متوسط بود (01/0P<)، ولی بین میانگین وزن، درصد چربی بدن و اکسیژن مصرفی بیشینه مطلق سه گروه اختلاف معناداری وجود نداشت (05/0P>). بر اساس نتایج تحلیل رگرسیون چندمتغیره، درصد چربی بدن و وضعیت بالیدگی (638/0=R) بیشترین سهم را در پیش بینی اکسیژن مصرفی بیشینه نسبی، و متغیرهای وزن بدن و سن شروع قاعدگی (763/0=R) بیشترین سهم را در پیش بینی اکسیژن مصرفی بیشینه مطلق دارا بود. نتایج این تحقیق از تاثیر واقعی بالیدگی بر اکسیژن مصرفی بیشینه حکایت داشت و نشان داد پس از متغیرهای وزن و درصد چربی بدن، بالیدگی بیولوژیکی، به ویژه سن شروع قاعدگی، از عوامل مؤثر بر اکسیژن مصرفی بیشینه دختران نوجوان غیرورزشکار است.

یکی از روش­های آموزش مهارت استفاده از شیوة تداخل زمینه­ای است. هدف از اجرای تحقیق، مطالعة تداخل حاصل از شیوه­های تمرینی بر اکتساب، یادداری حرکتی تعمیم­یافته و پارامتر در مهارت­های بسکتبال با تأکید بر آزمون فرضیه­های تداخل زمینه­ای و نظریه­های یادگیری خودتنظیمی است. در تداخل قبل از اجرا آرایش تمرین توسط خود فرد (اثر خود تنظیمی) و در تداخل حین اجرا آرایش تمرین توسط مربی با هر فرد دیگر (اثر تداخل زمینه­ای) انجام می­گیرد. به همین منظور 120 دانشجوی دختر و پسر دانشگاه یزد با میانگین سنی (21 – 19 سال) که تجربة یادگیری مهارت بسکتبال را نداشتند، به­صورت داوطلبانه در این تحقیق شرکت کردند و به­صورت تصادفی در 10 گروه 12 نفری گمارده شدند. 5 گروه در قالب آزمایش اول یا برنامة حرکتی تعمیم­یافته (مهارت­های دریبل، پاس سینه، پرتاب آزاد) و 5 گروه در قالب آزمایش دوم یا پارامتر (پرتاب آزاد از فواصل مختلف) در گروه­های آرایش تمرین به شیوة قالبی، تصادفی، زنجیره­ای، خودتنظیمی و جفت­شده با خودتنظیمی تمرین کردند. به­منظور جمع­آوری داده­ها از آزمون پرتاب و پاس «مجموعه آزمون بسکتبال ایفرد»، همچنین آزمون دریبل «مجموعه آزمون بسکتبال جانسون» استفاده شد. آزمودنی­ها پس از شرکت در پیش­آزمون، در مرحلة اکتساب به مدت 5 روز (5 جلسه) و هر جلسه 3 بلوک 15 کوششی را تمرین کردند. پس از 48 ساعت در آزمون یادداری با 15 کوشش شرکت کردند (5 کوشش از هر تکلیف) داده­ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس یک عاملی، تحلیل واریانس عاملی با اندازه­های تکراری و آزمون­های تعقیبی LSD و دانکن تجزیه­وتحلیل شد. نتایج نشان داد تفاوت معناداری بین روش­های مختلف تمرینی در مرحلة اکتساب و یادداری برنامة حرکتی تعمیم­یافته وجود دارد. یعنی اثر تداخل زمینه­ای در برنامة حرکتی تعمیم­یافته مشاهده شد (05/0 P<). همچنین تفاوت معناداری بین روش­های مختلف در گروه­های تمرینی در مرحلة اکتساب و یادداری پارامتر مشاهده شد (05/0 P<). به­عبارتی کنترل داشتن افراد بر طراحی تمرین اثر مثبتی بر یادگیری دارد. همچنین این یافته پیشنهاد می­کند در فرایند یادگیری تأثیرات تداخل قبل از اجرا نسبت به تأثیرات تداخل حین اجرا اهمیت خاصی دارد.

هدف این تحقیق بررسی اثر الگوی ترجیح جانبی چشم و دست، تکلیف و سطح مهارت بر عملکرد بازیکنان تنیس روی میز بود. جامعه آماری این پژوهش بازیکنان تنیس روی میز شهر تهران بودند که بعد از تعیین دست و چشم برتر 48 بازیکن با میانگین سنی (08/3 ±) 85/23 سال انتخاب شدند و به صورت تصادفی در 4 گروه (همسوی ماهر، دگرسوی ماهر، همسوی مبتدی و دگرسوی مبتدی) قرار گرفتند. پرسشنامه دست برتری آنت با روایی 80 درصد و پایایی 86 درصد و کارت سوراخ دار برای تعیین چشم و دست برتر بازیکنان استفاده شد. نتایج تحلیل واریانس عاملی ترکیبی نشان داد که اثر متقابل تکلیف و الگوی ترجیح جانبی بر متغیر دقت و الگو معنادار نبود (05/0 P>). همچنین، نتایج نشان داد که اثر متقابل تکلیف و سطح مهارت بر متغیر دقت معنادار نبود (05/0 P>) ولی بر الگو معنادار بود (05/0 P≤). به علاوه، نتایج نشان داد که اثر متقابل تکلیف، الگوی ترجیح جانبی و سطح مهارت بر متغیر دقت و الگو نیز معنادار نبود (05/0 P>). با توجه به نتایج تحقیق حاضر به نظر می رسد الگوی ترجیح جانبی در اجرای مهارت های فورهند و بکهند رشته تنیس روی میز مهم نباشد. می توان گفت که این عامل در سطوح مورد مطالعه تحقیق حاضر اثری نداشت؛ ولی شاید در سطوح بالا با تجربه زیاد اثر داشته باشد و یا با ارزیابی های دقیق تر کینماتیکی اثرات معنی داری دیده شود که نیاز به تحقیقات بیشتر دارد..

در تحقیق حاضر تاثیر تمرین مشاهده ای و ترکیبی بر اکتساب و یادداری مهارت سرویس بلند بدمیننتون با در نظر گرفتن میانجیگری خودکارامدی بدنی در دانش آموزان مقطع راهنمایی پسرانه شهرستان گنبدکاووس مورد بررسی قرار گرفته است.به این منظور 80 دانش آموز پسر مقطع راهنمایی برای این بررسی انتخاب شدند. آزمودنی ها براساس سطح خودکارامدی و نوع تمرین به 8 گروه تقسیم شدند. گروه تمرین بدنی مهارت مورد نظر را به صورت عملی انجام داد. گروه تمرین مشاهده ای مهارت را فقط مشاهده کرد. گروه ترکیبی مهارت سرویس بلند بدمینتون را هم به صورت بدنی و هم مشاهده ای انجام داد و گروه کنترل نیز بدون تمرین بود. آزمودنی ها در روز اول در مرحله اکتساب و آزمون اکتساب و 72 ساعت بعد در آزمون یادداری شرکت کردند. تجزیه و تحلیل داده ها از طریق آزمون تی مستقل و آزمون واریانس دوطرفه نشان داد که تمرین مشاهده ای و ترکیبی نیز مانند تمرین فیزیکی می توانند اکتساب و یادداری مهارت را بهبود بخشند و خودکارامدی نیز در این میان نقش مؤثری دارد به طوری که آزمودنی های گروه خودکارامدی بالا در آزمون های اکتساب و یادداری مهارت به طور چشمگیری از گروه خودکارامدی پایین موفق تر بودند

یکی از عوامل اثر گذار بر زمان واکنش (RT)، پیش نشانه است. نتایج تحقیقات انجام شده در مورد این عامل نشان داده است که RT به صورت تابعی از میزان اطلاعات پیش نشانه کاهش می یابد؛ ولی میزان تاثیر تعداد پارامترهای پیش نشانه شده به طور مستقل از تعداد پاسخ های انتخابی به خوبی روشن نیست. تحقیق حاضر به منظور آزمودن این فرضیه که RT در یک تکلیف تولید نیرو، تابعی از تعداد پارامترهای پیش نشانه شده است، انجام شد. یک طرح تحقیق 3 عاملی آمیخته بر روی 16 دانشجوی داوطلب (8 مرد و 8 زن(، غیر ورزشکار و راست دست در دامنه سنی 25-20 سال اجرا گردید. آزمودنی ها طی 5 جلسه در روزهای متوالی مجموعا 2400 کوشش ) هر جلسه 4 دسته 120 کوششی(را تحت وضعیت های دو انتخابی با پیش نشانه کردن 1 یا 2 پارامتر بر روی دستگاه پیش نشانه کردن پارامتر انجام دادند. تکلیف مورد نظر مستلزم تولید نیروی ایزومتریکی معین (3kg یا (6 به سمت داخل یا خارج و با اندام فوقانی راست یا چپ با حداکثر سرعت و دقت ممکن پس از ارایه پیش نشانه ها و محرک بود. زمان واکنش آزمودنی ها در سطوح مختلف متغیر مستقل با استفاده از روش آماری تحلیل واریانس 3 عاملی)تعداد پارامترهای پیش نشانه شده × جنس × جلسه( با سنجش های مکرر 2 عامل )تعداد پارامترهای پیش نشانه شده و جلسه( تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد که در این تکلیف، RT تابعی از تعداد پارامترهای پیش نشانه شده نبود (p>0.05). اثر اصلی جنس و اثر متقابل تعداد پارامترهای پیش نشانه شده و جنس بر RT نیز معنی دار نبود (p>0.05)؛ ولی اثر اصلی جلسه معنی دار بود (p<0.05).

فرایند برنامه ریزی حرکتی (تعیین و آماده سازی پارامترهای برنامه ی حرکتی)، یکی از موضوعات مورد بحث در کنترل حرکتی است. تحقیق حاضر به منظور شناخت بیشتر این فرایند، با استفاده از روش پیش نشانه کردن پارامتر به بررسی اثر میزان همپوشی تجمع های سلولی قشر مخ، مستقل از نوع پیش نشانه بر زمان واکنش (RT ) پرداخت. بدین منظور 18 دانشجوی داوطلب در دامنه ی سنی 25-20 سال با استفاده از دستگاه پیش نشانه کردن پارامتر، طی 5 جلسه تحت 6 وضعیت (2 وضعیت پیش نشانه ی اندام با همپوشی کم و زیاد، 2 وضعیت پیش نشانه ی نیرو با همپوشی کم و متوسط، 2 وضعیت پیش نشانه ی جهت با همپوشی متوسط و زیاد) قرار گرفتند. تکلیف مورد بررسی تولید نیروی ایزومتریک بلافاصله پس از نمایش هدف بود. زمان واکنش در وضعیت های مختلف اندازه گیری شده و با استفاده از 3 تحلیل واریانس 2 (همپوشی) در 4 (جلسه) با سنجش های مکرر تجزیه و تحلیل شد. مطابق نتایج، فقط اثر اصلی همپوشی و جلسه معنی دار بود (05/0p< ). در وضعیت های دارای پیش نشانه ی یکسان، با افزایش همپوشی RT به طور معنی داری کاهش یافت. یافته­ها نشان داد که موافق نظریه ی تجمع سلولی قشر، RT تابعی از میزان همپوشی تجمع های سلولی است.

هدف از پژوهش حاضر مطالعه اثر خودتنظیمی و فاصله کانون توجه بیرونی بر یادگیری سرویس کوتاه بدمینتون در دختران جوان بود. بدین منظور 60 دانشجوی دختر مبتدی داوطلب با دامنه سنی 24-19 سال در یک طرح عاملی ترکیبی شرکت کردند. ابزار سنجش سرویس کوتاه بدمینتون، آزمون 6 ارزشی گود و مگیل (1986) بود. شرکت کننده ها به طور تصادفی در گروه های کانون توجه درونی تحمیلی، کانون توجه بیرونی با فاصله دور تحمیلی، فاصله نزدیک تحمیلی و فاصله خودتنظیم جایگزین شدند. بعد از پیش آزمون، گروه خودتنظیم بر اساس کانون توجه ترجیحی خود در پایان روز اول به گروه های فاصله دور و نزدیک خودتنظیم تقسیم شدند. تمام گروه ها طی دو جلسه 60 سرویس را با دستورالعمل توجهی مربوطه تمرین کرده و 48 ساعت بعد تحت آزمون های یادداری و انتقال قرار گرفتند. داده ها با استفاده از تحلیل واریانس 5 (گروه) در 4 (دسته کوشش) با تکرار سنجش عامل دسته کوشش، کروسکال والیس و تحلیل واریانس یک طرفه در سطح معنی داری 05/0p< تجزیه و تحلیل شد. مطابق نتایج، بین اکتساب و انتقال گروه های مورد مطالعه تفاوت معنی داری مشاهده نشد، ولی یادداری گروه فاصله دور خودتنظیم به طور معنی داری بهتر از گروه های تحمیلی بود. بنابراین، اثر متقابل خودتنظیمی و کانون توجه بیرونی دور در آموزش سرویس کوتاه بدمینتون منجر به یادگیری موثرتری شد.

زمان واکنش RT عاملی بسیار مهم در اجرای ماهرانه است یکی از عوامل اثر گذار بر RT پیش نشانه است نتایج تحقیقات انجام شده در مورد این عامل نشان داده است RT به صورت تابعی از میزان اطلاعات پیش نشانه کاهش می یابد ولی اکثر این تحقیقات بر روی تکالیف هدف گیری انجام شده است تحقیق حاضر به منظور آزمودن این فرضیه که RT در یک تکلیف تولید نیرو تابعی از تعداد پارامترهای پیش نشانه شده است یک طرح تحقیق 3 عاملی آمیخته بر روی 16 ( 8 مرد و 8 زن) دانشجوی داوطلب غیر ورزشکار و راست دست در دامنه سنی 20 تا 25 سال اجرا شد آزمودنی ها طی 5 جلسه در روزهای متوالی در مجموع 2400 کوشش ( هر جلسه چهار دسته 120 کوششی ) را با استفاده از دستگاه پیش نشانه کردن پارامتر در وضعیت های دارای تعداد پیش نشانه مختلف 3-0 انجام دادند تکلیف مورد نظر مستلزم تولید نیروی ایزومتریکی معین 3 یا 6 کیلوگرم به سمت داخل یا خارج و با اندام فوقانی راست یا چپ با حداکثر سرعت و دقت ممکن پس از ارائه پیش نشانه و محرک بود RT ازمودنی ها در سطوح مختلف متغیر مستقل با استفاده از روش آماری تحلیل واریانس سه عاملی ( تعداد پارامترهای پیش نشانه شده * جنس * جلسه ) با سنجش هایمکرر 2 عامل تعداد پارامترهای پیش نشانه شده و جلسه روز تجزیه و تحلیل شد نتایج نشان داد با افزایش تعداد پارامترهای پیش نشانه شده RT به طور معنی داری کاهش یافت 05/0>P اثر اصلی جنس و جلسه معنی دار نبود 05/0