ارتباط معنویت درمانی مبتنی بر مهارت های ارتباطی بر امنیت فرهنگی، قانون گریزی و سلامت روانی-اجتماعی جوانان (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
هدف پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی معنویت درمانی مبتنی بر مهارت های ارتباطی، بر امنیت فرهنگی، قانون گریزی و سلامت روانی-اجتماعی جوانان است. این پژوهش از نوع نیمه تجربی و براساس طرح پیش آزمون، پس آزمون و گروه کنترل نابرابر است. جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی همدان تشکیل دادند که با استفاده از نمونه گیری دردسترس، 30 نفر از آنان انتخاب شدند؛ از میان آن ها نیز 15 نفر در گروه کنترل و 15 نفر دیگر نیز در گروه آزمایش به صورت تصادفی جای گرفتند. در این پژوهش، جهت جمع آوری داده ها از سه پرسشنامه امنیت فرهنگی سرمد و همکاران (1390)، سلامت روانی-اجتماعی 14 سؤالی کییز (2004) و پرسشنامه قانون گریزی عزیزی و پرتوی (1395) استفاده شد. داده ها با استفاده از شاخص های آمار توصیفی و استنباطی تحلیل کوواریانس چندمتغیری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها نشان داد که آموزش مذکور به گروه آزمایش در مرحله پس آزمون نسبت به گروه کنترل اثربخشی معناداری در سطح توان آماری 999/0 بر افزایش امنیت فرهنگی، کاهش قانون گریزی و افزایش سلامت روانی -اجتماعی جوانان داشته است (001/0=P-Value). بنابراین، پس از اثر متغیر مستقل، یعنی معنویت درمانی نمره هر سه متغیر گروه آزمایش تغییر اساسی کرده و تفاوت آن با گروه کنترل معنی دار است.Relationship of Spiritual Therapy Based on Communicational Skills on Cultural Security, Law-Avoidance, and Psycho-Social Health of the Youth
This research aims to determine the effectiveness of spiritual therapy based on communicational skills on cultural security, law-avoidance, and psycho-social health of the youth. The current research is semi-experimental and is based on the framework of pre-test, post-test, and unequal control group. The statistical population of this research included all the medical students of Hamedan University of Medical Sciences, 30 of them were selected using available sampling; Among them, 15 people were randomly assigned to the control group and another 15 to the experimental group. In this research, in order to collect data, three cultural security questionnaires of Sarmad et al. (2013), Keyes' 14-question psycho-social health (2004), and Azizi and Partovi's law-avoidance questionnaire (2015) were used. The data were analyzed using descriptive and inferential statistics indicators of multivariate covariance analysis. The findings indicated that the training to the experimental group in the post-test stage compared to the control group had a significant effectiveness at the statistical level of 0.999 on increasing cultural security, reducing law-avoidance, and increasing the psychological-social health of the youth (P-Value= (0.001)). Therefore, after the effect of the independent variable, i.e. therapeutic spirituality, the score of all three variables of the experimental group changed substantially and the difference with the control group was significant.